ROCZNIKI HUMANISTYCZNE
Tom L, zeszyt 4 - 2002
ZESZYT SPECJALNY
URSZULA MAZURCZAK
Lublin
KRAJOBRAZY
AMBROGGIA DA FOSSANO ZW. BERGOGNONE
ZNACZENIE TRADYCJI
W OBRĘBIE NOWYCH ROZWIĄZAŃ KOMPOZYCYJNYCH
Ambroggio da Fossano zwany Bergognone, znany w historii malarstwa
europejskiego jako współtwórca lombardzkiego Renesansu, asymilował w swo-
ich dziełach cechy malarstwa flamandzkiego, prowansalskiego, z najnowszymi
osiągnięciami, artystycznymi, porównywanymi w tym czasie w Lombardii
z malarstwem Leonarda da Vinci1. Biografowie malarza, odkrywcy jego nie-
zaprzeczalnego talentu, dostrzegają w jego dziełach żywą spójność tradycji
średniowiecznej w zakresie treści z nowym stylem dojrzałego malarstwa
nowożytnego Lombardii, który utwierdził się tutaj na przełomie stuleci XV
i XVI wieku. Idea jego malarstwa mieści się pomiędzy rzetelnym realizmem
(Berenson, Longhi) pochodzenia niderlandzkiego, a spirytualnym idealizmem
zasilanym mistycyzmem kartuzji, z którą był z przerwami, całe życie głęboko
związany2.
1 C. Baron i, S. Samek, Ludovic i, La pittura Lombarda dell Quatrocento,
Firenze 1952, rozdz. VII, s. 179-190; J. P o r a c c h i a, II Bergognone (Ambroggio da Fossano)
1455-1523, Milano 1963, s. 7 passim; Ambroggio Bergognone. Acquisizioni, scoperte e restauri,
a cura P. C. Marani, J. Shell, Firenze 1989, s. 7-10.
2B. Berenson, Pittori italiani del Rinascimento, Milano 1939, s. 323-324; P. C.
Marani, Il giovane Bergognone fra nord e sud 1454-1476, w: Ambroggio da Fossano detto
U Bergognone. Un pittore per la Certosa, red. G. C. Sciolla, Milano 1998, s. 58 nn.
Tom L, zeszyt 4 - 2002
ZESZYT SPECJALNY
URSZULA MAZURCZAK
Lublin
KRAJOBRAZY
AMBROGGIA DA FOSSANO ZW. BERGOGNONE
ZNACZENIE TRADYCJI
W OBRĘBIE NOWYCH ROZWIĄZAŃ KOMPOZYCYJNYCH
Ambroggio da Fossano zwany Bergognone, znany w historii malarstwa
europejskiego jako współtwórca lombardzkiego Renesansu, asymilował w swo-
ich dziełach cechy malarstwa flamandzkiego, prowansalskiego, z najnowszymi
osiągnięciami, artystycznymi, porównywanymi w tym czasie w Lombardii
z malarstwem Leonarda da Vinci1. Biografowie malarza, odkrywcy jego nie-
zaprzeczalnego talentu, dostrzegają w jego dziełach żywą spójność tradycji
średniowiecznej w zakresie treści z nowym stylem dojrzałego malarstwa
nowożytnego Lombardii, który utwierdził się tutaj na przełomie stuleci XV
i XVI wieku. Idea jego malarstwa mieści się pomiędzy rzetelnym realizmem
(Berenson, Longhi) pochodzenia niderlandzkiego, a spirytualnym idealizmem
zasilanym mistycyzmem kartuzji, z którą był z przerwami, całe życie głęboko
związany2.
1 C. Baron i, S. Samek, Ludovic i, La pittura Lombarda dell Quatrocento,
Firenze 1952, rozdz. VII, s. 179-190; J. P o r a c c h i a, II Bergognone (Ambroggio da Fossano)
1455-1523, Milano 1963, s. 7 passim; Ambroggio Bergognone. Acquisizioni, scoperte e restauri,
a cura P. C. Marani, J. Shell, Firenze 1989, s. 7-10.
2B. Berenson, Pittori italiani del Rinascimento, Milano 1939, s. 323-324; P. C.
Marani, Il giovane Bergognone fra nord e sud 1454-1476, w: Ambroggio da Fossano detto
U Bergognone. Un pittore per la Certosa, red. G. C. Sciolla, Milano 1998, s. 58 nn.