DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.27413#0603
Hinweis: Dies ist eine zusätzlich gescannte Seite, um Farbkeil und Maßstab abbilden zu können.
0.5
1 cm
DEKORACJE KOŚCIOŁA JEZUITÓW W NYSIE
415
cach przy prezbiterium. W lepszym stanie wydają się być malowidła kaplicy
południowej: na środku sklepienia - Baranek na Armae Chiristi, na ścianie
- Anioł z Tobiaszem, a w obu kaplicach - putta na podniebieniu arkady
wejściowej. Resztę tematów wylicza Słownik artystów polskich4.
Jeśli zatem autorstwo fresków jest znane i nie budzi wątpliwości, to
twórcy stiuków dotychczas nie wskazywano. Tymczasem sprawa jest stosun-
kowo prosta, gdy zna się dankwartowskie dekoracje na terenie Rzeczypospo-
litej. Otóż malarz z Nysy wielokrotnie współpracował ze stiukatorem Bianchi
raz zwanym Adalbertem (Wojciechem), kiedy indziej - Giovannim. Porówna-
nie charakterystycznego „mokrego” akantu, jaki panuje we wnętrzach kościoła
w Nysie, ze stiukami, jakie towarzyszą freskom Dankwarta u jezuitów w Po-
znaniu czy w bazylice na Jasnej Górze, wykazuje ponad wszelką wątpliwość,
że ich autor jest ten sam. I to nie tylko ów akant jest kreowany identycznie,
ale także rozliczne inne szczegóły: girlandy owoców, muszle, nawet orły
W bardzo nndnhnvm nipriii 7nairli
r zi—
Stl.wbSHg
wane na te =_
Osobną E_^
belkowania -
Dankwarta. E m
Bianchijes E
cował z pc E m
pinów w G< E
zuitów rów E
— N
konana jes' E
z Dankwarl ="
dominikane -
pisałem ją E"
potem po f E"~
4(1985), s. 38 -
— CNI
sklepieniu bazyliki jasnogórskiej
i ornamentalne pól na freski,
estowane, ale zawsze zbudo-
ć szczególna dekoracja fryzu
Iywa całe pole, ów biankowski
îm dekoracje tegoż Bianchi,
irakterystyczny ornament de-
racował wielokrotnie z war-
h, tym razem już bez udziału
u jezuitów w Nysie, zostawił
w Lesznie (w obu współpra-
dłużej), w prezbiterium fili-
, no i przede wszystkim u je-
udana i bardzo starannie wy-
tym razem znowu wspólnie
:y kościele bernardynów (dziś
to Częstochowy (il. 5). Przy-
książce o artystach z Ticino,
w w bazylice jasnogórskiej6.
d‘600, Bellinzona 1983, s. 164-166.
isnej Góry, „Studia Claromontana”,
'■ any i nieznany, w: Willmann i inni.
415
cach przy prezbiterium. W lepszym stanie wydają się być malowidła kaplicy
południowej: na środku sklepienia - Baranek na Armae Chiristi, na ścianie
- Anioł z Tobiaszem, a w obu kaplicach - putta na podniebieniu arkady
wejściowej. Resztę tematów wylicza Słownik artystów polskich4.
Jeśli zatem autorstwo fresków jest znane i nie budzi wątpliwości, to
twórcy stiuków dotychczas nie wskazywano. Tymczasem sprawa jest stosun-
kowo prosta, gdy zna się dankwartowskie dekoracje na terenie Rzeczypospo-
litej. Otóż malarz z Nysy wielokrotnie współpracował ze stiukatorem Bianchi
raz zwanym Adalbertem (Wojciechem), kiedy indziej - Giovannim. Porówna-
nie charakterystycznego „mokrego” akantu, jaki panuje we wnętrzach kościoła
w Nysie, ze stiukami, jakie towarzyszą freskom Dankwarta u jezuitów w Po-
znaniu czy w bazylice na Jasnej Górze, wykazuje ponad wszelką wątpliwość,
że ich autor jest ten sam. I to nie tylko ów akant jest kreowany identycznie,
ale także rozliczne inne szczegóły: girlandy owoców, muszle, nawet orły
W bardzo nndnhnvm nipriii 7nairli
r zi—
Stl.wbSHg
wane na te =_
Osobną E_^
belkowania -
Dankwarta. E m
Bianchijes E
cował z pc E m
pinów w G< E
zuitów rów E
— N
konana jes' E
z Dankwarl ="
dominikane -
pisałem ją E"
potem po f E"~
4(1985), s. 38 -
— CNI
sklepieniu bazyliki jasnogórskiej
i ornamentalne pól na freski,
estowane, ale zawsze zbudo-
ć szczególna dekoracja fryzu
Iywa całe pole, ów biankowski
îm dekoracje tegoż Bianchi,
irakterystyczny ornament de-
racował wielokrotnie z war-
h, tym razem już bez udziału
u jezuitów w Nysie, zostawił
w Lesznie (w obu współpra-
dłużej), w prezbiterium fili-
, no i przede wszystkim u je-
udana i bardzo starannie wy-
tym razem znowu wspólnie
:y kościele bernardynów (dziś
to Częstochowy (il. 5). Przy-
książce o artystach z Ticino,
w w bazylice jasnogórskiej6.
d‘600, Bellinzona 1983, s. 164-166.
isnej Góry, „Studia Claromontana”,
'■ any i nieznany, w: Willmann i inni.