DOI Artikel:
Szczepkowska-Naliwajek, Kinga: Późnogotycka plastyka złotnicza w Prusach Królewskich
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14539#0048
44
KINGA SZCZEPKOWSKA-NALIWAJEK
5. Relikwiarz Św. Jerzego z Elbląga,
przechowywany w Hamburgu, detal
fur Kunst und Gewerbe i włączony do zbiorów pod nr inw. 1950.31. Wykonany jest ze srebra,
partiami złoconego, jego wysokość wynosi 46 cm, a waga 2370 g. Nie ma żadnych znaków złotniczych.
Oba relikwiarze są bardzo do siebie podobne. Większe różnice obserwujemy jedynie w sposobie
przedstawienia samej postaci świętego rycerza. Starsza figura jest znakomitym, samodzielnym studium
ruchu, późniejszą ujęto bardziej statycznie.
Relikwiarze zostały opublikowane u schyłku XIX w. (starszy w 1876 r.22,a młodszy w 1894 r.23).
Najwięcej polemik wzbudziły próby określenia środowiska, w którym oba dzieła powstały. Pierwszy
monografista złotnictwa pruskiego — Eugen von Czihak, uznał je za dzieła złotników elbląskich,
spokrewnione z wykonanym w 1507 r. relikwiarzem Św. Jerzego, ufundowanym przez ryskie Bractwo
Czarnogłowych24. Tezę o miejscowym, elbląskim pochodzeniu obu relikwiarzy popierali później:
Karl Heinz Clasen25, Alfred Rohde26, Adam Bochnak i Julian Pagaczewski27, Max Hassę28
i Gunter Schade29.
22 J. B. Obernetter, Deutsche Ausstellung in Miinchen, Miinchen 1876, tabl. 62.
23 L. Lepszy, Z dziejów złotnictwa elbląskiego, „Wiadomości Numizmatyczno-Archeologiczne", R. VI, 1894, t. 2. s. 136.
24 E. von Czihak, Der Schatz der St. Georgbruderschaft zu Elbing, „Zeitschrift fur bildende Kunst", n. wyd. XII,
1901. s. 128.
2? К. H. Clasen, Elbing, Berlin 1931, s. 14, il. 26.
26 A. Rohde, Das Kunstgewerbe in Ost- und Westpreussen, |w:] Deutsche Staatenbildung und deutsche Kultur im
Preusslande, Kónigsberg 1931, s. 624. il. 181.
27 A. Bochnak, J. Pagaczewski, Polskie rzemiosło artystyczne wieków średnich, Kraków 1959, s. 190, il. 146.
28 M. Hassę, Bernt Notkę, „Zeitschrift des Deutschen Vereins fur Kunstwissenschaft", XXIV, 1970, s. 57.
29 G. Schade, Deutsche Goldschmiedekunst. Ein Uberblick iiber die kulturgeschichtliche Entwicklung der deutschen
Gold- und Silherschmiedekunst vom Mittelalter zum beginnenden 19. Jahrhundert. Leipzig 1974. s. 97-98, il. 30.
KINGA SZCZEPKOWSKA-NALIWAJEK
5. Relikwiarz Św. Jerzego z Elbląga,
przechowywany w Hamburgu, detal
fur Kunst und Gewerbe i włączony do zbiorów pod nr inw. 1950.31. Wykonany jest ze srebra,
partiami złoconego, jego wysokość wynosi 46 cm, a waga 2370 g. Nie ma żadnych znaków złotniczych.
Oba relikwiarze są bardzo do siebie podobne. Większe różnice obserwujemy jedynie w sposobie
przedstawienia samej postaci świętego rycerza. Starsza figura jest znakomitym, samodzielnym studium
ruchu, późniejszą ujęto bardziej statycznie.
Relikwiarze zostały opublikowane u schyłku XIX w. (starszy w 1876 r.22,a młodszy w 1894 r.23).
Najwięcej polemik wzbudziły próby określenia środowiska, w którym oba dzieła powstały. Pierwszy
monografista złotnictwa pruskiego — Eugen von Czihak, uznał je za dzieła złotników elbląskich,
spokrewnione z wykonanym w 1507 r. relikwiarzem Św. Jerzego, ufundowanym przez ryskie Bractwo
Czarnogłowych24. Tezę o miejscowym, elbląskim pochodzeniu obu relikwiarzy popierali później:
Karl Heinz Clasen25, Alfred Rohde26, Adam Bochnak i Julian Pagaczewski27, Max Hassę28
i Gunter Schade29.
22 J. B. Obernetter, Deutsche Ausstellung in Miinchen, Miinchen 1876, tabl. 62.
23 L. Lepszy, Z dziejów złotnictwa elbląskiego, „Wiadomości Numizmatyczno-Archeologiczne", R. VI, 1894, t. 2. s. 136.
24 E. von Czihak, Der Schatz der St. Georgbruderschaft zu Elbing, „Zeitschrift fur bildende Kunst", n. wyd. XII,
1901. s. 128.
2? К. H. Clasen, Elbing, Berlin 1931, s. 14, il. 26.
26 A. Rohde, Das Kunstgewerbe in Ost- und Westpreussen, |w:] Deutsche Staatenbildung und deutsche Kultur im
Preusslande, Kónigsberg 1931, s. 624. il. 181.
27 A. Bochnak, J. Pagaczewski, Polskie rzemiosło artystyczne wieków średnich, Kraków 1959, s. 190, il. 146.
28 M. Hassę, Bernt Notkę, „Zeitschrift des Deutschen Vereins fur Kunstwissenschaft", XXIV, 1970, s. 57.
29 G. Schade, Deutsche Goldschmiedekunst. Ein Uberblick iiber die kulturgeschichtliche Entwicklung der deutschen
Gold- und Silherschmiedekunst vom Mittelalter zum beginnenden 19. Jahrhundert. Leipzig 1974. s. 97-98, il. 30.