DOI article:
Kobielus, Stanisław: Wątek Emmanuela w dekoracji monumentalnej kościoła opackiego w Krzeszowie
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14539#0199
WĄTEK EMMANUELA W DEKORACJI MONUMENTALNEJ KOŚCIOŁA OPACKIEGO W KRZESZOWIE 195
17. Diirnstein (Austria), Kościół Kanoników Regularnych, stalle, fragment
Cztery krańce stall zdobią postacie trąbiących aniołów z następującymi wersetami, wypisanymi
na wiszących u ich instrumentów proporczykach: „Te Deum laudamus". „Te Dominum confitemur",
„Sanctus, sanctus, sanctus", „Dominus Deus Sabaoth" („Ciebie, Boże, chwalimy"; „Ciebie, Panie,
wysławiamy"; „Święty, Święty, Święty"; „Pan Bóg Zastępów").
Znalazł również swoje miejsce w stallach wątek eschatologiczny, oparty na treściach Te Deum
laudamus. Wyrażają go sceny malarskie na płaszczyznach odwrocia stall, wykonane en grisaille.
Słowom: „Tu ad dexteram Dei sedes in gloria Patris" („Ty po prawicy Boga zasiadasz w oj-
cowskiej chwale"), odpowiada umieszczona w kole tęczowym apokaliptyczna wizja Boga w otoczeniu
symboli czterech Ewangelistów i siedmiu płonących lamp. Po prawej stronie „Siedzącego", który
trzyma na kolanach „księgę [...] opieczętowaną siedmioma pieczęciami", stoi Baranek, wsparty
przednimi nogami o wspomnianą księgę. Resztę sceny wypełniają postacie dwudziestu czterech
Starców w geście adoracji (Ap 5, 1-9).
Tekst: „Tu aperuisti credentibus regna coelorum" („Ty otworzyłeś wierzącym królestwo niebios")
zobrazowany został kompozycją, w której spośród zgromadzonych na wzgórzu Apostołów unosi
się w niebo otoczona aniołami postać Chrystusa. Swym wstąpieniem do nieba Chrystus wskazuje
wiernym drogę, którą kiedyś oni sami pójdą.
Werset: „Tu rex gloriae, Christe" („Tyś Królem chwały, o Chryste") znalazł swój odpowiednik
w scenie Przemienienia (il. 19), opartej na tekście Ewangelii św. Mateusza (17, 1-6). Doskonale
namalowana, smukła sylwetka Chrystusa, stojąca na obłoku w świetlistej glorii, z unoszącą się
nad głową gołębicą — symbolem Ducha Św., otoczona jest w górnej strefie osobami Mojżesza
i Eliasza, a w dolnej postaciami Jana, Jakuba i Piotra. Przemienienie w egzegezie chrześcijańskiej
zawsze uważane było jako objawienie się Chrystusa w chwale.
17. Diirnstein (Austria), Kościół Kanoników Regularnych, stalle, fragment
Cztery krańce stall zdobią postacie trąbiących aniołów z następującymi wersetami, wypisanymi
na wiszących u ich instrumentów proporczykach: „Te Deum laudamus". „Te Dominum confitemur",
„Sanctus, sanctus, sanctus", „Dominus Deus Sabaoth" („Ciebie, Boże, chwalimy"; „Ciebie, Panie,
wysławiamy"; „Święty, Święty, Święty"; „Pan Bóg Zastępów").
Znalazł również swoje miejsce w stallach wątek eschatologiczny, oparty na treściach Te Deum
laudamus. Wyrażają go sceny malarskie na płaszczyznach odwrocia stall, wykonane en grisaille.
Słowom: „Tu ad dexteram Dei sedes in gloria Patris" („Ty po prawicy Boga zasiadasz w oj-
cowskiej chwale"), odpowiada umieszczona w kole tęczowym apokaliptyczna wizja Boga w otoczeniu
symboli czterech Ewangelistów i siedmiu płonących lamp. Po prawej stronie „Siedzącego", który
trzyma na kolanach „księgę [...] opieczętowaną siedmioma pieczęciami", stoi Baranek, wsparty
przednimi nogami o wspomnianą księgę. Resztę sceny wypełniają postacie dwudziestu czterech
Starców w geście adoracji (Ap 5, 1-9).
Tekst: „Tu aperuisti credentibus regna coelorum" („Ty otworzyłeś wierzącym królestwo niebios")
zobrazowany został kompozycją, w której spośród zgromadzonych na wzgórzu Apostołów unosi
się w niebo otoczona aniołami postać Chrystusa. Swym wstąpieniem do nieba Chrystus wskazuje
wiernym drogę, którą kiedyś oni sami pójdą.
Werset: „Tu rex gloriae, Christe" („Tyś Królem chwały, o Chryste") znalazł swój odpowiednik
w scenie Przemienienia (il. 19), opartej na tekście Ewangelii św. Mateusza (17, 1-6). Doskonale
namalowana, smukła sylwetka Chrystusa, stojąca na obłoku w świetlistej glorii, z unoszącą się
nad głową gołębicą — symbolem Ducha Św., otoczona jest w górnej strefie osobami Mojżesza
i Eliasza, a w dolnej postaciami Jana, Jakuba i Piotra. Przemienienie w egzegezie chrześcijańskiej
zawsze uważane było jako objawienie się Chrystusa w chwale.