Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Rocznik Historii Sztuki — 16.1987

DOI article:
Kobielus, Stanisław: Wątek Emmanuela w dekoracji monumentalnej kościoła opackiego w Krzeszowie
DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.14539#0204

DWork-Logo
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
200

STANISŁAW KOBIELUS

20. Krzeszów, Kościół opacki, stalle, fragment

Nie wydają się dziwne plastyczne realizacje tego rodzaju modlitw. Dobre urodzaje, przy szeroko
zakrojonej gospodarce rolnej cystersów, miały kolosalne znaczenie.

Ostatnie z omawianych przedstawień, umieszczone w zodiakalnej wiośnie, wyobraża prawdopo-
dobnie wieczorne nabożeństwo (il. 20) i wiąże się ideowo z hymnem Jam sol recedit igneus:

[...]

Już znika słońce ogniste.
Więc Ty, o wieczna Światłości,
Bóg jeden w Trójcy Najświętszej,
Do naszej duszy wlej światłość!

Pochwałą rano Cię czcimy,
Wieczorem znowu prośbami;
Więc pozwól kornie proszącym
Wśród niebian także Cię chwalić!196

Ponieważ odmawianie brewiarza przez cystersów było wspólną modlitwą chórową, prawdopo-
dobnie więc program powyższych scen inspirowany mógł być przez wspomniane hymny brewiarzowe.

Analogia ziemskiego Te Deum laudamus zakonników i pieśni pochwalnej, rozbrzmiewającej
w Niebieskim Jeruzalem kopuły, jest wyszukana. „I upadło starców dwudziestu i czterech [...]
I usłyszałem jakby głos wielkiego tłumu, i jakby głos mnogich wód, i jakby głos potężnych
grzmotów, które mówiły: Alleluja. Weselmy się i radujmy, i dajmy Mu chwałę [...]" (Ap 19, 4, 6).
Idea chwały oparta została na dwóch rzeczywistościach, na dwóch hymnach pochwalnych. Ma swój

196 Hymny Brewiarza..., s. 60. Po lewej i prawej stronie przedstawienia widnieją skrzyżowane klucze, aluzja do grupy
apostolskiej.
 
Annotationen