WĄTEK EMMANUELA W DEKORACJI MONUMENTALNEJ KOŚCIOŁA OPACKIEGO W KRZESZOWIE 201
21. Krzeszów, Kościół opacki, Koronacja Marii, fresk w przęśle „Princeps pacis"
splendor ziemska prowincja, „która jako współzawodniczka nieba mieści w sobie mieszkańców, bardzo
wprawdzie zacnych, ale nie bardzo szczęśliwych"197. Nie jest go pozbawiona kraina niebieska.
Kopuła i stalle stały się zatem przykładem zbliżenia świętych cysterskich, świętych Kościoła
powszechnego, aniołów i wiernych.
Przęsło „Princeps pacis". Treści dekoracji kopuły kontynuuje przęsło „Princeps pacis".
Wprowadzenie Marii w społeczność zbawionych dokonało się w skrzyżowaniu nawy z transeptem,
jakby w przedsionku do „świętego świętych". Nad prezbiterium, miejscem najbardziej uprzywilejo-
wanym w strukturze kościoła, następuje szczytowy moment chwały Marii — jej koronacja. Nie
można rozpatrywać tego aktu nie uwzględniwszy momentu Wniebowzięcia Marii. Scena ta wyobrażona
została w tradycyjnej konwencji ikonograficznej — w ołtarzu głównym Domu Łaski. To potężne płótno,
dzieło Brandla z lat 1731-173219s, jest jeszcze jednym argumentem na poparcie tezy, że kopuła
miała na celu ilustrację idei oblubieńczej, a nie aktu Wniebowzięcia, jak to interpretowano do-
tychczas. Koronacji w ostatnim przęśle (il. 21) dokonuje cała Trójca Św. Chrystus nad głową
147 Be 11 ar min, op. cit.. s. 3.
m Lutterotti, Abiei Griissau. s. 12.
26 - Rocznik Historii Sztuki t. XVI
21. Krzeszów, Kościół opacki, Koronacja Marii, fresk w przęśle „Princeps pacis"
splendor ziemska prowincja, „która jako współzawodniczka nieba mieści w sobie mieszkańców, bardzo
wprawdzie zacnych, ale nie bardzo szczęśliwych"197. Nie jest go pozbawiona kraina niebieska.
Kopuła i stalle stały się zatem przykładem zbliżenia świętych cysterskich, świętych Kościoła
powszechnego, aniołów i wiernych.
Przęsło „Princeps pacis". Treści dekoracji kopuły kontynuuje przęsło „Princeps pacis".
Wprowadzenie Marii w społeczność zbawionych dokonało się w skrzyżowaniu nawy z transeptem,
jakby w przedsionku do „świętego świętych". Nad prezbiterium, miejscem najbardziej uprzywilejo-
wanym w strukturze kościoła, następuje szczytowy moment chwały Marii — jej koronacja. Nie
można rozpatrywać tego aktu nie uwzględniwszy momentu Wniebowzięcia Marii. Scena ta wyobrażona
została w tradycyjnej konwencji ikonograficznej — w ołtarzu głównym Domu Łaski. To potężne płótno,
dzieło Brandla z lat 1731-173219s, jest jeszcze jednym argumentem na poparcie tezy, że kopuła
miała na celu ilustrację idei oblubieńczej, a nie aktu Wniebowzięcia, jak to interpretowano do-
tychczas. Koronacji w ostatnim przęśle (il. 21) dokonuje cała Trójca Św. Chrystus nad głową
147 Be 11 ar min, op. cit.. s. 3.
m Lutterotti, Abiei Griissau. s. 12.
26 - Rocznik Historii Sztuki t. XVI