DOI issue:
Prace konserwatorskie / Conservation works
DOI article:Sieklucka, Marzena: O konserwacji obrazu Józefa Grassiego przedstawiającego portret Izabeli z Lasockich Ogińskiej ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.31060#0327
Marzena Sieklucka
Muzeum Narodowe w Krakowie
O konserwacji obrazu Józefa Grassiego
przedstawiającego portret
Izabeli z Lasockich Ogińskiej ze zbiorów
Muzeum Narodowego w Krakowie
W latach 2009-2010 w Pracowni Konserwacji Malarstwa i Rzeźby w Sukiennicach Mu-
zeum Narodowego w Krakowie (MNK) przeprowadzona została konserwacja dwóch ob-
razów olejnych autorstwa Józefa Grassiego, jednego z najlepszych malarzy pracujących
w Polsce w 2. połowie XVIII w. Były to portrety przedstawiające małżeństwo Ogińskich:
Izabelę z Lasockich Ogińską i Michała Kleofasa Ogińskiego1. Obrazy te trafiły do kolekcji
MNK przez zakup w 1933 r.2 i są eksponowane w Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku w Su-
kiennicach.
Autor obrazów Józef Grassi (Giuseppe Grassi, Józef Grassi, Grassy) był malarzem
i portrecistą austriackim, działającym w Polsce w latach 1791-1794. Urodzony w 1757 r.
w Wiedniu, zmarł w 1838 w Dreźnie. Malował reprezentacyjne portrety arystokracji, także
polskiej, wykazujące wpływ malarstwa angielskiego, miniatur i malowideł dekoracyjnych.
Działał w Wiedniu, Warszawie i Dreźnie; był profesorem Akademii drezdeńskiej, człon-
kiem Akademii w Wiedniu i Akademii Św. Łukasza w Rzymie. Grassi był synem włoskie-
go złotnika Ottilio Grassiego i Antoniny z Winterhalterów. Studiował na Akademii Sztuk
Pięknych w Wiedniu, której członkiem został w 1791 r. W tym roku skorzystał z propo-
zycji polskiego posła Franciszka Ksawerego Woyny, złożonej prawdopodobnie w imieniu
króla Stanisława Augusta, i wyjechał do Warszawy. Nie został jednak zatrudniony na dwo-
rze królewskim, ale u księżnej Tekli Jabłonowskiej. W 1792 r. zamieszkał w Warszawie,
gdzie namalował wiele portretów, a także udzielał lekcji rysunku. Przyjaźnił się wówczas
z polskimi malarzami: miniaturzystą Janem Kosińskim i portrecistą Kazimierzem Woj-
niakowskim. Zebrał znaczny majątek, który utracił podczas insurekcji kościuszkowskiej3.
Opuścił Polskę w 1794 r. i zamieszkał w Wiedniu, ale nadal utrzymywał kontakty z polską
arystokracją. W 1799 r. osiadł w Dreźnie, gdzie od 1800 r. był profesorem tamtejszej akade-
1 Konserwację portretu Michała Kleofasa Ogińskiego wykonała Dominika Sarkowicz.
2 Obrazy pochodziły z kolekcji Łubieńskich: „(...) portret M.K. odpowiada opisowi obrazu zakupionego
przez F. Łubieńskiego z dawnego zb. T. Zielińskiego”, J. Ruszczycówna, Grassi Josef [w:[Słownik arty-
stów polskich i obcych w Polsce działających, t. II, Wrocław 1975, s. 461.
3 Ibidem, s. 459.
Muzeum Narodowe w Krakowie
O konserwacji obrazu Józefa Grassiego
przedstawiającego portret
Izabeli z Lasockich Ogińskiej ze zbiorów
Muzeum Narodowego w Krakowie
W latach 2009-2010 w Pracowni Konserwacji Malarstwa i Rzeźby w Sukiennicach Mu-
zeum Narodowego w Krakowie (MNK) przeprowadzona została konserwacja dwóch ob-
razów olejnych autorstwa Józefa Grassiego, jednego z najlepszych malarzy pracujących
w Polsce w 2. połowie XVIII w. Były to portrety przedstawiające małżeństwo Ogińskich:
Izabelę z Lasockich Ogińską i Michała Kleofasa Ogińskiego1. Obrazy te trafiły do kolekcji
MNK przez zakup w 1933 r.2 i są eksponowane w Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku w Su-
kiennicach.
Autor obrazów Józef Grassi (Giuseppe Grassi, Józef Grassi, Grassy) był malarzem
i portrecistą austriackim, działającym w Polsce w latach 1791-1794. Urodzony w 1757 r.
w Wiedniu, zmarł w 1838 w Dreźnie. Malował reprezentacyjne portrety arystokracji, także
polskiej, wykazujące wpływ malarstwa angielskiego, miniatur i malowideł dekoracyjnych.
Działał w Wiedniu, Warszawie i Dreźnie; był profesorem Akademii drezdeńskiej, człon-
kiem Akademii w Wiedniu i Akademii Św. Łukasza w Rzymie. Grassi był synem włoskie-
go złotnika Ottilio Grassiego i Antoniny z Winterhalterów. Studiował na Akademii Sztuk
Pięknych w Wiedniu, której członkiem został w 1791 r. W tym roku skorzystał z propo-
zycji polskiego posła Franciszka Ksawerego Woyny, złożonej prawdopodobnie w imieniu
króla Stanisława Augusta, i wyjechał do Warszawy. Nie został jednak zatrudniony na dwo-
rze królewskim, ale u księżnej Tekli Jabłonowskiej. W 1792 r. zamieszkał w Warszawie,
gdzie namalował wiele portretów, a także udzielał lekcji rysunku. Przyjaźnił się wówczas
z polskimi malarzami: miniaturzystą Janem Kosińskim i portrecistą Kazimierzem Woj-
niakowskim. Zebrał znaczny majątek, który utracił podczas insurekcji kościuszkowskiej3.
Opuścił Polskę w 1794 r. i zamieszkał w Wiedniu, ale nadal utrzymywał kontakty z polską
arystokracją. W 1799 r. osiadł w Dreźnie, gdzie od 1800 r. był profesorem tamtejszej akade-
1 Konserwację portretu Michała Kleofasa Ogińskiego wykonała Dominika Sarkowicz.
2 Obrazy pochodziły z kolekcji Łubieńskich: „(...) portret M.K. odpowiada opisowi obrazu zakupionego
przez F. Łubieńskiego z dawnego zb. T. Zielińskiego”, J. Ruszczycówna, Grassi Josef [w:[Słownik arty-
stów polskich i obcych w Polsce działających, t. II, Wrocław 1975, s. 461.
3 Ibidem, s. 459.