DOI Heft:
Recenzje / Reviews
DOI Artikel:Grzęda, Mateusz: Wystawa "Europa Jagellonica 1386-1572. Sztuka i kultura w Europie Środkowej za panowania Jagiellonów" z polskiej perspektywy
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.31060#0389
Mateusz Grzęda
Uniwersytet Jagielloński
Wystawa „Europa Jagellonica 1386-1572.
Sztuka i kultura w Europie Środkowej
za panowania Jagiellonów”
z polskiej perspektywy
W wydanym w 2007 r. czwartym tomie prestiżowej serii „Geschichte der Bildenden Kunst
in Deutschland”, który został poświęcony sztuce późnośredniowiecznej i renesansowej,
słuszną uwagę zwrócono na nagrobek Kazimierza Jagiellończyka w katedrze na Wawelu
dłuta Wita Stwosza, opisując go w osobnej nocie katalogowej. Niestety, przy okazji wkradł
się błąd - całostronicowa ilustracja, wbrew podpisowi, nie przedstawia tumby Jagielloń-
czyka, lecz znajdujący się w tej samej katedrze nagrobek jego poprzednika, Kazimierza
Wielkiego1. To wydawnicze niedociągnięcie, błąd, jakich wiele, można traktować z przy-
mrużeniem oka. Skłania ono jednak do zastanowienia się, jaka jest na Zachodzie wie-
dza na temat sztuki tego okresu w Polsce i w Europie Środkowej. Wiele dzieł z Krakowa,
Gdańska bądź Poznania jest oczywiście zauważanych, wydaje się jednak, że wiedza na ich
temat bywa niekompletna i powierzchowna, a świadomość zachodzących na tym obszarze
zjawisk artystycznych znikoma. Lukę tę zauważyli i postanowili wypełnić organizatorzy
międzynarodowej wystawy „Europa Jagellonica 1386-1572. Sztuka i kultura w Europie
Środkowej za panowania Jagiellonów”, która od 10 listopada 2012 do 27 stycznia 2013 r.
gościła w dwóch najważniejszych muzeach Warszawy: Zamku Królewskim oraz Muzeum
Narodowym.
To wielkie muzealne przedsięwzięcie przygotowane zostało przez Geisteswissenschaft-
liche Zentrum Geschichte und Kultur Ostmitteleuropas (GWZO) przy Uniwersytecie
w Lipsku i jest istotne przynajmniej z trzech podstawowych powodów: 1) było pierwszym
od kilkudziesięciu lat zakrojonym na tak wielką skalę wydarzeniem poświęconym sztuce
średniowiecznej i renesansowej w Polsce; 2) była to pierwsza wystawa poświęcona Jagiel-
lonom od czasów słynnej „Polen im Zeitalter der Jagiellonem, zorganizowanej w 1986 r.
przez Franciszka Stolota na Zamku w Schallaburgu; 3) była to także bezprecedensowa
próba ukazania sztuki powstającej pod patronatem tej dynastii w szerokim, międzyna-
rodowym kontekście. Celem wystawy stała się zatem, jak wyrazili to jej organizatorzy,
1 U. Schafer, Veit Stofi 1438/1447-1533. Das Grabmal Kasimir IV. Jagiełło (gest. 1492) [w:] Geschichte
der bildenden Kunst in Deutschland, Bd 4: Spatgotik und Renaissance, hrsg. K. Krause, Miinchen - Berlin -
London - New York 2007, s. 359, nr kat. 113, il. s. 110.
Uniwersytet Jagielloński
Wystawa „Europa Jagellonica 1386-1572.
Sztuka i kultura w Europie Środkowej
za panowania Jagiellonów”
z polskiej perspektywy
W wydanym w 2007 r. czwartym tomie prestiżowej serii „Geschichte der Bildenden Kunst
in Deutschland”, który został poświęcony sztuce późnośredniowiecznej i renesansowej,
słuszną uwagę zwrócono na nagrobek Kazimierza Jagiellończyka w katedrze na Wawelu
dłuta Wita Stwosza, opisując go w osobnej nocie katalogowej. Niestety, przy okazji wkradł
się błąd - całostronicowa ilustracja, wbrew podpisowi, nie przedstawia tumby Jagielloń-
czyka, lecz znajdujący się w tej samej katedrze nagrobek jego poprzednika, Kazimierza
Wielkiego1. To wydawnicze niedociągnięcie, błąd, jakich wiele, można traktować z przy-
mrużeniem oka. Skłania ono jednak do zastanowienia się, jaka jest na Zachodzie wie-
dza na temat sztuki tego okresu w Polsce i w Europie Środkowej. Wiele dzieł z Krakowa,
Gdańska bądź Poznania jest oczywiście zauważanych, wydaje się jednak, że wiedza na ich
temat bywa niekompletna i powierzchowna, a świadomość zachodzących na tym obszarze
zjawisk artystycznych znikoma. Lukę tę zauważyli i postanowili wypełnić organizatorzy
międzynarodowej wystawy „Europa Jagellonica 1386-1572. Sztuka i kultura w Europie
Środkowej za panowania Jagiellonów”, która od 10 listopada 2012 do 27 stycznia 2013 r.
gościła w dwóch najważniejszych muzeach Warszawy: Zamku Królewskim oraz Muzeum
Narodowym.
To wielkie muzealne przedsięwzięcie przygotowane zostało przez Geisteswissenschaft-
liche Zentrum Geschichte und Kultur Ostmitteleuropas (GWZO) przy Uniwersytecie
w Lipsku i jest istotne przynajmniej z trzech podstawowych powodów: 1) było pierwszym
od kilkudziesięciu lat zakrojonym na tak wielką skalę wydarzeniem poświęconym sztuce
średniowiecznej i renesansowej w Polsce; 2) była to pierwsza wystawa poświęcona Jagiel-
lonom od czasów słynnej „Polen im Zeitalter der Jagiellonem, zorganizowanej w 1986 r.
przez Franciszka Stolota na Zamku w Schallaburgu; 3) była to także bezprecedensowa
próba ukazania sztuki powstającej pod patronatem tej dynastii w szerokim, międzyna-
rodowym kontekście. Celem wystawy stała się zatem, jak wyrazili to jej organizatorzy,
1 U. Schafer, Veit Stofi 1438/1447-1533. Das Grabmal Kasimir IV. Jagiełło (gest. 1492) [w:] Geschichte
der bildenden Kunst in Deutschland, Bd 4: Spatgotik und Renaissance, hrsg. K. Krause, Miinchen - Berlin -
London - New York 2007, s. 359, nr kat. 113, il. s. 110.