DOI issue:
Starożytność
DOI article:Zdrojewska, Wanda: Attyckie odważniki z delfinem i półksiężycem
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.19641#0044
12. Mina. Ateny. Początek IV w. p.n.e. Ołów.
Muzeum Narodowe w Warszawie. Nr inw.
142760 MN
Ciężar (460,9 g) wskazuje na standard 112, co wyznacza terminus post quem — ostatnie
lata V w. p.n.e. Zwracają uwagę lekko wklęsłe boczne ścianki i wyciągnięte naroża płytki, które
charakteryzowały ciężarki z YI w. p.n.e.—V w. p.n.e., oraz ramka okalająca lico, jaka pojawiła
się w IV w. p.n.e.95 Widniejące na obiekcie oznaczenie warsztatu — pentagram—wskazuje na o-
statnie lata V w. p.n.e.—IV w. p.n.e.96 Przyjmując za podstawę ramkę wysuniętą nad lico ciężarka,
jesteśmy skłonni datować go na IV w. p.n.e. Takiej interpretacji nie przeczy standard, wiadomo
bowiem, że dekret Teisamenosa z 403 r. p.n.e. nie był powszechnie respektowany i w dalszym
ciągu produkowano obok odważników normy solońskiej cięższe97. Z uwagi na charakterystyczny
profil krawędzi jesteśmy skłonni przypuszczać, że odważnik wykonano na początku IV w. p.n.e.,
kiedy żywa była jeszcze tradycja płytek o wklęsłych krawędziach i wysuniętych narożach.
Następny ciężarek opatrzono przedstawieniem delfina w prawo oraz legendą wagową MNA,
rozmieszczoną przy bocznych krawędziach płytki (il. 12)98.
Ciężar (460 g) wskazuje na standard 112, a zatem odważnik nie mógł powstać wcześniej
niż w ostatnich latach V w. p.n.e.
Obiekt wykonany jest niestarannie : prawy bok płytki nieregularny, z wybrzuszeniem zasła-
niającym częściowo przedstawienie reliefowe oraz legendę, lewa krawędź natomiast ma wyraźnie
profil charakterystyczny dla płytek z VI w. p.n.e.—V w. p.n.e. Zwraca też uwagę ramka, która
okala lico. Uwzględniając to ostatnie kryterium oraz biorąc pod uwagę profil datujemy obiekt,
analogicznie jak poprzednio opisany, na początek IV w. p.n.e.
40
Muzeum Narodowe w Warszawie. Nr inw.
142760 MN
Ciężar (460,9 g) wskazuje na standard 112, co wyznacza terminus post quem — ostatnie
lata V w. p.n.e. Zwracają uwagę lekko wklęsłe boczne ścianki i wyciągnięte naroża płytki, które
charakteryzowały ciężarki z YI w. p.n.e.—V w. p.n.e., oraz ramka okalająca lico, jaka pojawiła
się w IV w. p.n.e.95 Widniejące na obiekcie oznaczenie warsztatu — pentagram—wskazuje na o-
statnie lata V w. p.n.e.—IV w. p.n.e.96 Przyjmując za podstawę ramkę wysuniętą nad lico ciężarka,
jesteśmy skłonni datować go na IV w. p.n.e. Takiej interpretacji nie przeczy standard, wiadomo
bowiem, że dekret Teisamenosa z 403 r. p.n.e. nie był powszechnie respektowany i w dalszym
ciągu produkowano obok odważników normy solońskiej cięższe97. Z uwagi na charakterystyczny
profil krawędzi jesteśmy skłonni przypuszczać, że odważnik wykonano na początku IV w. p.n.e.,
kiedy żywa była jeszcze tradycja płytek o wklęsłych krawędziach i wysuniętych narożach.
Następny ciężarek opatrzono przedstawieniem delfina w prawo oraz legendą wagową MNA,
rozmieszczoną przy bocznych krawędziach płytki (il. 12)98.
Ciężar (460 g) wskazuje na standard 112, a zatem odważnik nie mógł powstać wcześniej
niż w ostatnich latach V w. p.n.e.
Obiekt wykonany jest niestarannie : prawy bok płytki nieregularny, z wybrzuszeniem zasła-
niającym częściowo przedstawienie reliefowe oraz legendę, lewa krawędź natomiast ma wyraźnie
profil charakterystyczny dla płytek z VI w. p.n.e.—V w. p.n.e. Zwraca też uwagę ramka, która
okala lico. Uwzględniając to ostatnie kryterium oraz biorąc pod uwagę profil datujemy obiekt,
analogicznie jak poprzednio opisany, na początek IV w. p.n.e.
40