DOI Heft:
Część II. Sztuka późnośredniowieczna i wczesnonowożytna / Part II. Late Medieval and Early Modern Art
DOI Artikel:Benesz, Hanna: Maarten von Heemskerck i Pieter Saenredam. Współpraca Muzeum Narodowego w Warszawie z The J. Paul Getty Museum w Los Angeles
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.45361#0353
il. 9 I fig. 9
technologii włoskich mistrzów van Heemskerck poznał w pewnym zakresie już w warsztacie
swego nauczyciela Jana van Scorela, jednego z pierwszych „romanistów”, czyli artystów ni-
derlandzkich, którzy podróżowali do Italii i tam podejmowali studia. W czasie swego pobytu
w Rzymie pogłębił tę wiedzę, a po powrocie do ojczyzny do tradycyjnych północnych tech-
nik wprowadzał te nowopoznane metody i materiały, które przyczyniły się do osiągnięcia
większego tempa jego i tak już dynamicznego procesu twórczego. Teoretyk sztuki i biograf
niderlandzki, Karel van Mander (1548-1606) podkreślał takie cechy artysty jak pracowitość,
gospodarność i niezwykłą szybkość pracy15.
Van Heemskerck namalował warszawski tryptyk na zlecenie Jana van Drenckwaerdta,
ważnego urzędnika miejskiego w Dordrechcie, który zamówił malowidło jako epitafium dla
siebie i swojej drugiej żony, Margarethy de Jonge van Baertwyck, zmarłej w 1542 roku (il. 8-9).
15 Karel van Mander: The Lives of the Illustrious Netherlandish and German Painters from the first Edition of
the Schilder-boeck (1603-1604): Preceded hy the Lineage, Circumstances, and Place of Birth, Life, and Works of Karel van
Mander, Painter and Poet, and Likewise His Death and Burial,from the Second Edition of the Schilder-boeck (1616-1618),
vol. 4, ed. Hessel Miedema, trans. Derry Cook-Radmore, Davaco, Doornspijk 1997, s. 67.
Maarten van
Heemskerck, Ołtarz
Ecce Homo I Ecce Homo
Altarpiece (zamknięty
I closed), 1544, Muzeum
Narodowe w Warszawie
I The National Museum
in Warsaw
fot. dzięki uprzejmości
The J. Paul Getty Museum,
Los Angeles I photo: Courtesy
of the The J. Paul Getty
Museum, Los Angeles
technologii włoskich mistrzów van Heemskerck poznał w pewnym zakresie już w warsztacie
swego nauczyciela Jana van Scorela, jednego z pierwszych „romanistów”, czyli artystów ni-
derlandzkich, którzy podróżowali do Italii i tam podejmowali studia. W czasie swego pobytu
w Rzymie pogłębił tę wiedzę, a po powrocie do ojczyzny do tradycyjnych północnych tech-
nik wprowadzał te nowopoznane metody i materiały, które przyczyniły się do osiągnięcia
większego tempa jego i tak już dynamicznego procesu twórczego. Teoretyk sztuki i biograf
niderlandzki, Karel van Mander (1548-1606) podkreślał takie cechy artysty jak pracowitość,
gospodarność i niezwykłą szybkość pracy15.
Van Heemskerck namalował warszawski tryptyk na zlecenie Jana van Drenckwaerdta,
ważnego urzędnika miejskiego w Dordrechcie, który zamówił malowidło jako epitafium dla
siebie i swojej drugiej żony, Margarethy de Jonge van Baertwyck, zmarłej w 1542 roku (il. 8-9).
15 Karel van Mander: The Lives of the Illustrious Netherlandish and German Painters from the first Edition of
the Schilder-boeck (1603-1604): Preceded hy the Lineage, Circumstances, and Place of Birth, Life, and Works of Karel van
Mander, Painter and Poet, and Likewise His Death and Burial,from the Second Edition of the Schilder-boeck (1616-1618),
vol. 4, ed. Hessel Miedema, trans. Derry Cook-Radmore, Davaco, Doornspijk 1997, s. 67.
Maarten van
Heemskerck, Ołtarz
Ecce Homo I Ecce Homo
Altarpiece (zamknięty
I closed), 1544, Muzeum
Narodowe w Warszawie
I The National Museum
in Warsaw
fot. dzięki uprzejmości
The J. Paul Getty Museum,
Los Angeles I photo: Courtesy
of the The J. Paul Getty
Museum, Los Angeles