DOI Heft:
Część I. Museum / Part I. The Museum
DOI Artikel:Dolińska, Monika; Górecki, Tomasz; Reiche, Andrzej; Twardecki, Alfred: Zbiory Sztuki Starożytnej i Wschodniochrześcijańskiej a wykopaliska archaeologiczne Muzeum Narodowego w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.45361#0034
Monika Dolińska, Tomasz Górecki, Andrzej Reiche, Alfred Twardecki
Zbiory Sztuki Starożytnej
i Wschodniochrześcijańskiej
a wykopaliska archeologiczne
Muzeum Narodowego w Warszawie
Istotną część Zbiorów Sztuki Starożytnej iWschodniochrześcijańskiej Muzeum Narodowego
w Warszawie stanowią zabytki pozyskane w wyniku prac polskich archeologów. Pierwsza
grupa - około 3000 obiektów - pochodzi z polsko-francuskich wykopalisk w Edfu (1937-
1939) i trafiła do muzeum przed II wojną światową. Niemal dwadzieścia lat później kolekcja
wzbogaciła się o zabytki z wykopalisk prowadzonych w latach 1956-1958 w Myrmekion na
Krymie (dziś Kercz).
W działalności tej centralną rolę odegrał profesor Kazimierz Michałowski, twórca przed-
wojennej Galerii Sztuki Starożytnej, a po wojnie wieloletni zastępca dyrektora Stanisława
Lorentza. Dzięki niemu muzeum prowadziło samodzielne wykopaliska w Tell Atrib w Egipcie
(1957-1958) i w Palmyrze w Syrii (1959). W 1959 roku stworzył on - pod egidą Uniwersytetu
Warszawskiego - Polską Stację Archeologii Śródziemnomorskiej i kolejne ekspedycje organi-
zował już pod jej szyldem. Obie instytucje blisko ze sobą współpracowały, a pracownicy MNW
również dzisiaj uczestniczą w misjach organizowanych przez Uniwersytet Warszawski. W ich
wyniku muzeum wzbogaciło się o około 8000 zabytków pochodzących z wykopalisk na Cyprze,
w Sudanie, Egipcie i Syrii. Wśród nich najcenniejszym zespołem są malowidła z katediy w Faras.
Obecnie pracownicy MNW kierują misjami w świątyni Totmesa III w Deir el Bahari
i w eremie koptyjskim w Gurna (Egipt) i uczestniczą w wykopaliskach UW prowadzonych
w Egipcie i Kuwejcie. Od 2008 roku muzeum prowadzi samodzielne wykopaliska w Tyritake
(Kercz). Wyniki badań są regularnie publikowane w fachowej literaturze archeologicznej.
Projekt „Totmes”
W listopadzie 2008 roku zaczął się kolejny etap nowożytnej historii świątyni Totmesa III
w Deir el-Bahari - po dwunastoletniej przerwie reaktywowana została misja archeologiczna
zajmująca się badaniem pozostałości świątyni1. W 2010 roku projekt pt. „Odtworzenie pro-
gramu ikonograficznego i kształtu architektonicznego świątyni Totmesa III w Deir el-Baha-
ri” uzyskał finansowanie z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a po wprowadzeniu
ustaw reformujących system nauki - z Narodowego Centrum Nauki.
1 Raporty z działalności misji publikowane były w „Roczniku Muzeum Narodowego w Warszawie”, w raportach
„Polish Archaeology in the Mediterranean” wydawanych przez Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu
Warszawskiego oraz w kronikach archeologicznych w „Orientaliach” (Pontificium institutum biblicum, Rzym).
Zbiory Sztuki Starożytnej
i Wschodniochrześcijańskiej
a wykopaliska archeologiczne
Muzeum Narodowego w Warszawie
Istotną część Zbiorów Sztuki Starożytnej iWschodniochrześcijańskiej Muzeum Narodowego
w Warszawie stanowią zabytki pozyskane w wyniku prac polskich archeologów. Pierwsza
grupa - około 3000 obiektów - pochodzi z polsko-francuskich wykopalisk w Edfu (1937-
1939) i trafiła do muzeum przed II wojną światową. Niemal dwadzieścia lat później kolekcja
wzbogaciła się o zabytki z wykopalisk prowadzonych w latach 1956-1958 w Myrmekion na
Krymie (dziś Kercz).
W działalności tej centralną rolę odegrał profesor Kazimierz Michałowski, twórca przed-
wojennej Galerii Sztuki Starożytnej, a po wojnie wieloletni zastępca dyrektora Stanisława
Lorentza. Dzięki niemu muzeum prowadziło samodzielne wykopaliska w Tell Atrib w Egipcie
(1957-1958) i w Palmyrze w Syrii (1959). W 1959 roku stworzył on - pod egidą Uniwersytetu
Warszawskiego - Polską Stację Archeologii Śródziemnomorskiej i kolejne ekspedycje organi-
zował już pod jej szyldem. Obie instytucje blisko ze sobą współpracowały, a pracownicy MNW
również dzisiaj uczestniczą w misjach organizowanych przez Uniwersytet Warszawski. W ich
wyniku muzeum wzbogaciło się o około 8000 zabytków pochodzących z wykopalisk na Cyprze,
w Sudanie, Egipcie i Syrii. Wśród nich najcenniejszym zespołem są malowidła z katediy w Faras.
Obecnie pracownicy MNW kierują misjami w świątyni Totmesa III w Deir el Bahari
i w eremie koptyjskim w Gurna (Egipt) i uczestniczą w wykopaliskach UW prowadzonych
w Egipcie i Kuwejcie. Od 2008 roku muzeum prowadzi samodzielne wykopaliska w Tyritake
(Kercz). Wyniki badań są regularnie publikowane w fachowej literaturze archeologicznej.
Projekt „Totmes”
W listopadzie 2008 roku zaczął się kolejny etap nowożytnej historii świątyni Totmesa III
w Deir el-Bahari - po dwunastoletniej przerwie reaktywowana została misja archeologiczna
zajmująca się badaniem pozostałości świątyni1. W 2010 roku projekt pt. „Odtworzenie pro-
gramu ikonograficznego i kształtu architektonicznego świątyni Totmesa III w Deir el-Baha-
ri” uzyskał finansowanie z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a po wprowadzeniu
ustaw reformujących system nauki - z Narodowego Centrum Nauki.
1 Raporty z działalności misji publikowane były w „Roczniku Muzeum Narodowego w Warszawie”, w raportach
„Polish Archaeology in the Mediterranean” wydawanych przez Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu
Warszawskiego oraz w kronikach archeologicznych w „Orientaliach” (Pontificium institutum biblicum, Rzym).