Muzeum Narodowe <Breslau> [Hrsg.]; Muzeum Śla̜skie <Breslau> [Hrsg.]: Roczniki Sztuki Śląskiej (14.1986)

12

Danuta Hanulanka

niu w toku działań wojennych 1945 r. Uszko-
dzona została wówczas więźba dachowa i po-
krycie, runął też wschodni szczyt prezbiterium.
Zniszczenia te usunięte zostały w odbudowie
1948 r.11

Badania elewacji przeprowadzone w 1969 r.
na zlecenie PKZ we Wrocławiu przez S. Mar-
chwickiego ujawniły ślady zamurowanych o-
kien i skutych przypór12. Opracowany przez
autora projekt konserwacji, uwzględniający
częściową rekonstrukcję przypór i odsłonięcie
odpowiednio fakturowo i kolorystycznie wy-
eksponowanych śladów pierwotnych okien —
doczekał się realizacji w 1. 1973—1975. Nie
uwzględniono przy tym wysuniętego przez
E. Małachowicza postulatu skorygowania zarysu
szczytu wschodniego i wykroju oraz rozmiesz-
czenia w nim okienek strychowych, błędnie w
tym kształcie odtworzonych w 1948 r. według
przedwojennej fotografii13. Małachowicz doko-
nał też próby odtworzenia pierwotnego wyglą-
du wnętrza kaplicy. ; Opierając się na wyniku
badań Marchwickiego, starym planie Frydery-
ka Grossa z 1578 r.14 i opisie istniejących je-
szcze w 1930 r. reliktów kamieniarki (baza,
trzon słupa z ośmiu służkami) przedstawił hi-
potetyczny rzut nawy z centralnym słupem,
zbierającym żebra krzyżowo i trójpodporowo
l. Rzut poziomy kaplicy z rekonstrukcją sieci że- sklepionych przęseł. Natomiast sklepienie pre-
browej, dwa warianty rozwiązań w części prez- . ., , , . . , ,

biterialnej zbitenum odtworzył alternatywnie: jako krzy-

żowo-żebrowe 15 i trójpodporowo-dziewięciopo-

., . . , . lowe16 (il. 1).

Ostateczne zlikwidowanie go po tej dacie spo-
wodowało, że i kaplica utraciła swe dotychcza-
sowe funkcje. W 1818 r. przebudowano ją na

szpital do użytku katolickich mieszczan8. Ro-

, ,,• i i-i a 11 Małachowic z, op. cit., s. 61. Stan zniszczeń

zebrano sklepienia a wnętrze podzielono na 4 . \_ ' . . _

? szacuje się tu na 10%; E. Małachowicz, Wro-

kondygnacje, w obrębie których wydzielono claw na wyspach> wrocław-Warszawa-Kraków 1981,

szereg mniejszych pomieszczeń. Pierwotne ok- Ł 186. Budynek mieści od tego czasu klasztor SS.

na zostały zamurowane a nowe wybite w od- Salezjanek.

powiednio zmniejszonej skali i w zwiększonej 12 Marchwicki, op. cit., passim.

ilości. Częściowej likwidacji uległy przypory Małachowicz, Średniowieczne..., s. 61, 64.

0_ , :, ■. . , ,, , .. 14 Powtarzam za Małachowiczem, Średnio-

opinające saany». Cały budynek otynkowano wieczn& g 62 ^ Q plan dawniej przypisywany

a na wschodniej ścianie zawieszono kartusz in- Grossowii a w rzeczywistości - jak udowodnił
skrypcyjny z datą 1818 10, który uległ zniszczę- k. Bimler — sporządzony przez Frederika Hendrika zw.
-- Vroom. Dokładniej o tym w rozdziale II (przypis 20).

s H. Lutsch, Verzeichnis der Kunstdenkmaler 15 Małachowicz, Średniowieczne rys. 38.

der Provinz Schlesien, I, Brcslau 1886, s. 38. Uznane przez Małachowicza za zaginione elementy

0 S. Marchwicki, Inwentaryzacja i badania kamieniarki opisanej przez Lutscha, zachowały się,

architektoniczne elewacji kaplicy p.w.św. Anny, Wro- przynajmniej częściowo, w podwórzu, przed połud-

claw, ul. św. Jadwigi nr 12 [pomyłka autora: nr 11], niową elewacją kaplicy.

1969, mps w PKZ we Wrocławiu, s. 2—3. 10 E. Małachowicz, Konzervace stfedóvekych

1(1 R. Konwiarż, B. S t c p h a n, Die Bankunst kostelu se stfedovou podporou ve Slezsku, „Pamat-

Breslaus, Breslau 1926, s. 70 — omyłkowo podana data kova peće", 5 (1975), s. 304; tenże, Wroclaio na wys-

1816. Prawidłowa u B u r g e m e i s t r a, I, s. 256. pach, il. 57/2 i 84/4.