Muzeum Narodowe <Breslau> [Hrsg.]; Muzeum Śla̜skie <Breslau> [Hrsg.]: Roczniki Sztuki Śląskiej (14.1986)

Sprawozdania

193

Dział Zbiorów Specjalnych



Wypożyczenia

Kwerendy

Rok







miejscowe

na zewnątrz



1980

10

5

9

1981

4

3

14

1982

94



26

Rodzaj prac

1979 r.

1980 r.

1981 r.

1982 fi

Liczba wykonanych nega-









tywów

2918

1764

3893

4704

Liczba wykonanych pozy-









tywów

4735

4200

6180

8199

Inne prace fotograficzne

54

42

35.

II

renowator Helena Wójciak (awansowana w r. 1981 do
stopnia starszego specjalisty), laborantka Małgorzata
Łamasz (od XI 1980 r.). Wykonano 16 dokumentacji
konserwatorskich i przeprowadzono 17 pełnych oraz
100 częściowych konserwacji tkanin.

W Pracowni Konserwacji Metali zatrudnieni byli:
renowator Frieda Dechnig, asystent konserwatorski
mgr Roman Kołakowski (od IV 1981 r.). oraz przej-
ściowo laboranci: Leszek Zaleśny (od XII 1982 r. na
Opiekę konserwatorską nad muzealiami pełnił Dział Jerzy Sokoł (do x 1980 r) a także rzemieślnik

Konserwacji Zabytków z trzema pracowniami specja- kwalifikowany Jerzy Bajda (IX 1978 — X 1979 r.).
listycznymi. Kierownikiem Działu pozostawała (od Pracownia wykonała 2237 pełnych i 57 częściowych
1956 r.) główny konserwator mgr Daniela Stankiewicz. konserwacji zabytków metalowych.
W r. 1979, w ramach wymiany kulturalnej z zagra- w pracach zarowno katalogowych i konserwator-
nicą, przebywała przez 2 tygodnie w Austrii. śkich, -ak . popuiaryzatorskich ważną rolę spełniała

D. Stankiewicz bezpośrednio kierowała Pracownią Pracownia Fotograficzna, kierowana (od 1967 r.) przez
Malarstwa i Rzeźby. W okresie sprawozdawczym w Edmunda witeckiego. Obsadę Pracowni stanowili po-
Pracowni zatrudnieni byli: asystent konserwatorski nadto: archiwistka fotograf Elżbieta Mirecka, fotograf
mgr Grażyna Cyunelis, młodszy asystent konserwa- Wanda Kopala (od V 1979 r.) i fotograf Stanisław
torski mgr Ewa Stankiewicz-Jaskulska (od X 1980 r.), Rzesz0wski (od XI 1977 r.). Zakres usług fotograficz-
młodszy renowator Lech Kowalczyk (w 1980 r. awan- nych Pracowni iiustruje zestawienie:
sowany do stopnia renowatora), laborantka Urszula
Ostowska (od IX 1979 r., w r. 1981 awansowana do
stopnia młodszego renowatora), młodszy renowator
Małgorzata Buchaniec. Przejściowo zatrudniono la-
borantki: Iwonę Łyp (X 1978 — III 1979 r.) i Mag-
dalenę Wójciak (X 1978 — III 1979 r.). W Pracowni
wykonano 75 dokumentacji konserwatorskich, 372 kon-
serwacje pełne i 668 konserwacji częściowych (zob.
tabelę IV w Aneksie 5).

Obsadę personalną Pracowni Konserwacji Tkanin Archiwum Pracowni obejmowało około 100 tysię-
stanowiły: starszy renowator Maria Bissinger, młodszy cy negatywów.

II. DZIAŁALNOŚĆ NAUKOWA

Zadaniem Muzeum Narodowego jest gromadzenie, sal zreorganizowana i wzbogacona (łącznie 116 zabyt-
naukowe opracowanie i popularyzacja dzieł sztuki ków w 10 salach). Druga stała wystawa, Śląska Rzeź-
i zabytków kultury. Działalność poszczególnych Dzia- ba Kamienna XII—XVI w., otwarta w r. 1966, po-
łów naukowych charakteryzują skrótowo przedstawio- większyła się o jeden zabytek i obejmowała odtąd 46
ne poniżej informacje. eksponatów.

W latach 1979—1982 pracownicy Działu uczestni-

dział śląskiej sztuki Średniowiecznej czVli w pacach związanych z rewaloryzacją pofran-

ciszkańskiego kościoła Sw. Wincentego i organizacją

Działem kierowała (od r. 1962) starszy kustosz dr w tym wnętrzu ekspozycji średniowiecznej sztuki ślą-

Anna Ziomecka, mianowana w XII 1982 r. kuratorem. skiej. Na koniec okresu sprawozdawczego istniał już

W II 1979 r. na stanowisku asystenta zatrudniona ramowy scenariusz z planem oraz próbnymi widoka-

została mgr Bożena Guldan, w r. 1982 awansowana do mi wnętrz ekspozycyjnych, przedyskutowany na spe-

stopnia starszego asystenta. cjalnym posiedzeniu Rady Naukowej Muzeum.

W okresie sprawozdawczym zbiory Działu wzrosły A. Ziomecka opracowała 5 haseł do katalogu wy-
o 8 pozycji inwentarzowych, do liczby 384. Wśród na- stawy Die Parler und der ScHone Stil... (Koln 1978—
bytków znalazły się m. in. 4 obrazy przekazane z Mu- 1979). W latach 1979—1980 prowadziła intensywne pra-
zeum Narodowego w Warszawie. Piąty obraz, do któ- ce nad wstępnym założeniem i projektem wielkiej
rego prawa własności nabyło Muzeum, pozostał na- wystawy Polska sztuka średniowieczna 1350—1450 (wy-
dal, jako depozyt długotrwały, w Warszawie. W la- konała ponadto, wspólnie z B. Guldan, 347 kart ma-
tach 1979—1980 nie odnotowano żadnego przyrostu teriałowych rozpoznania zabytkowego). W tym czasie
zbiorów, co było spowodowane przede wszystkim za- kontynuowała prace nad katalogiem zbiorów malar-
wężeniem obszaru województwa (z czym wiąże się stwa śląskiego XIV—XVI w., zakończone w r. 1981,
brak przekazów konserwatorskich) i brakiem ofert ze a także kompletowała materiały dokumentalne do, bę-
strony P.P. Desa. Struktura zbiorów wyglądała na- dącego w przygotowaniu, drugiego tomu Dziejów sztu-
stępująco: 318 rzeźb, 51 obrazów, 15 zespołów malar- ki śląskiej. W 1981 r. napisała artykuł Wit Stosz a póź-
sko-rzeźbiarskich. Katalog naukowy obejmował 383 nogotycka rzeźba na Śląsku, który przedstawiła w
pozycje; wszystkie one posiadały dokumentację fo- tym samym roku na Veit-Stoss-Symposion w Norym-
tograficzną. berdze oraz, w nieco zmienionej wersji, na sesji Poz-

Stała wystawa Działu, Śląska Sztuka Średniowiecz- nańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk ku czci ks.

na XIV—XVI w., czynna od 1964 r., była uzupełniana prof. S. Dettloffa. Do popularyzatorskiej serii Śląska

nowymi eksponatami, a w r. 1982 została w połowie sztuka średniowieczna przygotowała opracowanie Pra-

25 — Roczniki sztuki śląskiej