DOI article:
Sprawozdania
DOI article:Choroszy, Jan A.: Muzeum Narodowe w Wrocławiu w latach 1979-1982
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.13736#0293
Sprawozdania
195
GABINET GRAFIKI
W Gabinecie pracowała mgr Ewa (Stępa) Halawa,
zatrudniona od roku 1974, w XII 1979 r. awansowa-
na do stopnia starszego asystenta, adiunkt od r. 1982.
Na początku okresu sprawozdawczego zbiory Ga-
binetu liczyły 15250 pozycji; w latach 1979—1982 wzros-
ły o 185 do liczby 15435. W końcu r. 1982 założonych
kart było w Gabinecie 16305, natomiast kart w pełni
opracowanych — 2200. Dokumentację fotograficzną
miało 9566 pozycji inwentarzowych, z czego w okre-
sie sprawozdawczym uzyskało ją 1789 pozycji. W
Gabinecie znajdowały się 273 depozyty.
Praca w Gabinecie koncentrowała się na porząd-
kowaniu zbiorów (likwidacja zaległości inwentaryza-
cyjnych i katalogowych), kosztem czasowej rezygna-
cji z prac nad ich naukowym opracowaniem i ogra-
niczenia kwerend.
W r. 1979 Gabinet urządził pokaz Artur Grottger —
LUuania (z Muzeum Narodowego w Krakowie) z cyk-
lu Arcydzieła z muzeów polskich. W tym samym ro-
ku Gabinet przygotował wystawę Don Juan i inne
grafiki Hansa Meida (towarzyszący wystawie infor-
mator napisała E. Halawa) oraz zajął się organizacją
wypożyczonej z Muzeum Narodowego w Warszawie
wystawy Drzeworyt japoński XVIII—XX w. z daru
O. Koreywo. Sprowadzono także w r. 1980 wystawę
Zloty wiek Antwerpii — pokaz rycin i rysunków ze
zbiorów Gabinetu Rycin miasta Antwerpii.
DZIAŁ RZEŹBY
W r. 1979 w Dziale zatrudniona była w dalszym
ciągu (od r. 1976) mgr Bożena Łyp, w XII awanso-
wana do stopnia starszego asystenta. Pracowała do
V 1980 r. W okresie od V do IX Dział pozostawał
nieobsadzony, a wszelkie niezbędne prace wykonywa-
ła mgr Bożena Guldan z Działu Śląskiej Sztuki Śred-
niowiecznej. Od IX 1980 r. pracę w Dziale rozpoczął
laborant mgr Romuald Nowak, awansowany w r. 1982
do stopnia asystenta. Od XII 1982 r. opiekę mery-
toryczną nad Działem sprawowała kurator dr Anna
Ziomecka.
W okresie sprawozdawczym zbiory Działu wzrosły
0 42 pozycje, z liczby 1074 do 1116. Na całość zbio-
rów złożyły się następujące grupy zabytków: 79 za-
bytków rzeźby obcej, 56 zabytków rzeźby polskiej oraz
981 zabytków rzeźby śląskiej, przeważnie z XVII
1 XVIII w. Pełnym opracowaniem katalogowym obję-
tych było 805 pozycji. 908 zabytków miało dokumen-
tację fotograficzną, co oznacza postęp o 84 pozycje.
482 zabytki przechowywano w lubiąskiej Składnicy
Muzealnej.
Zbiory Działu partycypowały w trzech wystawach
stałych: otwartej w r. 1973 ekspozycji Śląska Rzeźba
Nagrobkoiua XVI—XVIII w., zlokalizowanej we wroc-
ławskim kościele Sw. Marii Magdaleny, w otwartej
ponownie w r. 1981 wystawie Śląska Sztuka Nowo-
żytna XVI—XVIII w. oraz w czynnej od r. 1975 w
Pałacu Opata w Lubiążu wystawie Rzeźba Polska
XIX—XX w. W 1979 r. Dział, wspólnie z Muzeum
Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu, był organizato-
rem czasowej wystawy Medalierstwo polskie w latach
1918—1978, zaś w r. 1982 przygotował ekspozycję Ars
emblematica wypożyczoną z Muzeum Narodowego w
Warszawie.
B. Łyp napisała do „Roczników Sztuki Śląskiej"
recenzję książki K. J. Heyera Das barocke Chorgestiihl
in Schlesien. R. Nowak opracował scenariusz wysta-
wy Śląska Sztuka Nowożytna oraz do „Rocznika Hi-
storii Sztuki" napisał artykuł Emblematyczny charak-
ter malowideł M. Willmanna w wielkim refektarzu
pałacu opackiego iv Lubiążu. Na zorganizowanej przez
IS PAN i Muzeum Narodowe w Warszawie w r. 1981
sesji poświęconej roli emblematyki w sztuce — wy-
głosił komunikat. Od 1982 r. bierze udział w pracach
zespołu badawczego przy Instytucie Historii Sztuki
UAM w Poznaniu; prowadzi inwentaryzację rzeźby
z terenu dawnego Hrabstwa Kłodzkiego.
DZIAŁ RZEMIOSŁ ARTYSTYCZNYCH
Działem kierowała (od 1963 r.) mgr Anna Chrza-
nowska, awansowana w I 1979 r. do stopnia starszego
kustosza. Do IX 1980 r. w Dziale pracowała adiunkt
mgr Barbara Sowa, która następnie korzystała z ur-
lopu macierzyńskiego i wychowawczego. W XII 1979 r.
do Działu przyjęto na stanowisko laboranta Pawła
Hołownię, który po uzyskaniu stopnia magistra, w
VIII 1982 r. awansował na asystenta. W III 1982 r.
rozpoczęła pracę absolwentka historii sztuki Iwona
Grochal, zatrudniona na stanowisku laboranta.
Zbiory Działu liczyły do końca r. 1978 10094 pozy-
cji inwentarzowych. W okresie sprawozdawczym
wzrosły o 417 nabytków. Z inwentarza wykreślono 59
pozycji (48 przekazów do innych działów w ramach
łączenia kolekcji, 7 zabytków skradzionych z Muzeum
w Chojnowie, 1 — z Muzeum w Zagórzu SI., 2 zabyt-
ki zaginione w Muzeum Historycznym w Warszawie,
1 — w Uniwersytecie Wrocławskim). Łączny stan zbio-
rów wynosił 10452 pozycji inwentarzowych. Strukturę
wzrostu ilościowego zabytków ilustruje poniższe zesta-
wienie.
Rodzaj zbiorów
Stan na
W lalach
1979-82
Stan na
1 1 79 r.
nabytki
ubytki
31 XII 82 r.
Ceramika
2340
67
2407
Szkło
1432
53
-
1485
Tkaniny
2627
255 1
_
2882
Meble
1082
2
10
1074
Metale
2143
38
1 1
2170
Varia
470
2
38
434
Razem
10094
4I7— "7
59
10452
Podział pracy wewnątrz Działu układał się nastę-
pująco: A. Chrzanowska poza kierownictwem Działu
sprawowała nadzór merytoryczny nad zbiorami szkła,
B. Sowa zajmowała się tkaninami i variami; zbiory
metali i mebli przejął w r. 1980 P. Hołownia, tkanin
i variów — I. Grochal w r. 1982. Karty katalogowe
założono dla wszystkich zabytków, co oznacza postęp
o 4140 pozycji do liczby 10452. Dla 816 zabytków wy-
konano karty z pełnym opracowaniem; ich liczba
wzrosła do 4544. Dokumentacją fotograficzną objęto
4692 zabytki (metale, ceramika, szkło), co oznacza
wzrost o 1041 pozycji. Stan prac katalogowych i fo-
195
GABINET GRAFIKI
W Gabinecie pracowała mgr Ewa (Stępa) Halawa,
zatrudniona od roku 1974, w XII 1979 r. awansowa-
na do stopnia starszego asystenta, adiunkt od r. 1982.
Na początku okresu sprawozdawczego zbiory Ga-
binetu liczyły 15250 pozycji; w latach 1979—1982 wzros-
ły o 185 do liczby 15435. W końcu r. 1982 założonych
kart było w Gabinecie 16305, natomiast kart w pełni
opracowanych — 2200. Dokumentację fotograficzną
miało 9566 pozycji inwentarzowych, z czego w okre-
sie sprawozdawczym uzyskało ją 1789 pozycji. W
Gabinecie znajdowały się 273 depozyty.
Praca w Gabinecie koncentrowała się na porząd-
kowaniu zbiorów (likwidacja zaległości inwentaryza-
cyjnych i katalogowych), kosztem czasowej rezygna-
cji z prac nad ich naukowym opracowaniem i ogra-
niczenia kwerend.
W r. 1979 Gabinet urządził pokaz Artur Grottger —
LUuania (z Muzeum Narodowego w Krakowie) z cyk-
lu Arcydzieła z muzeów polskich. W tym samym ro-
ku Gabinet przygotował wystawę Don Juan i inne
grafiki Hansa Meida (towarzyszący wystawie infor-
mator napisała E. Halawa) oraz zajął się organizacją
wypożyczonej z Muzeum Narodowego w Warszawie
wystawy Drzeworyt japoński XVIII—XX w. z daru
O. Koreywo. Sprowadzono także w r. 1980 wystawę
Zloty wiek Antwerpii — pokaz rycin i rysunków ze
zbiorów Gabinetu Rycin miasta Antwerpii.
DZIAŁ RZEŹBY
W r. 1979 w Dziale zatrudniona była w dalszym
ciągu (od r. 1976) mgr Bożena Łyp, w XII awanso-
wana do stopnia starszego asystenta. Pracowała do
V 1980 r. W okresie od V do IX Dział pozostawał
nieobsadzony, a wszelkie niezbędne prace wykonywa-
ła mgr Bożena Guldan z Działu Śląskiej Sztuki Śred-
niowiecznej. Od IX 1980 r. pracę w Dziale rozpoczął
laborant mgr Romuald Nowak, awansowany w r. 1982
do stopnia asystenta. Od XII 1982 r. opiekę mery-
toryczną nad Działem sprawowała kurator dr Anna
Ziomecka.
W okresie sprawozdawczym zbiory Działu wzrosły
0 42 pozycje, z liczby 1074 do 1116. Na całość zbio-
rów złożyły się następujące grupy zabytków: 79 za-
bytków rzeźby obcej, 56 zabytków rzeźby polskiej oraz
981 zabytków rzeźby śląskiej, przeważnie z XVII
1 XVIII w. Pełnym opracowaniem katalogowym obję-
tych było 805 pozycji. 908 zabytków miało dokumen-
tację fotograficzną, co oznacza postęp o 84 pozycje.
482 zabytki przechowywano w lubiąskiej Składnicy
Muzealnej.
Zbiory Działu partycypowały w trzech wystawach
stałych: otwartej w r. 1973 ekspozycji Śląska Rzeźba
Nagrobkoiua XVI—XVIII w., zlokalizowanej we wroc-
ławskim kościele Sw. Marii Magdaleny, w otwartej
ponownie w r. 1981 wystawie Śląska Sztuka Nowo-
żytna XVI—XVIII w. oraz w czynnej od r. 1975 w
Pałacu Opata w Lubiążu wystawie Rzeźba Polska
XIX—XX w. W 1979 r. Dział, wspólnie z Muzeum
Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu, był organizato-
rem czasowej wystawy Medalierstwo polskie w latach
1918—1978, zaś w r. 1982 przygotował ekspozycję Ars
emblematica wypożyczoną z Muzeum Narodowego w
Warszawie.
B. Łyp napisała do „Roczników Sztuki Śląskiej"
recenzję książki K. J. Heyera Das barocke Chorgestiihl
in Schlesien. R. Nowak opracował scenariusz wysta-
wy Śląska Sztuka Nowożytna oraz do „Rocznika Hi-
storii Sztuki" napisał artykuł Emblematyczny charak-
ter malowideł M. Willmanna w wielkim refektarzu
pałacu opackiego iv Lubiążu. Na zorganizowanej przez
IS PAN i Muzeum Narodowe w Warszawie w r. 1981
sesji poświęconej roli emblematyki w sztuce — wy-
głosił komunikat. Od 1982 r. bierze udział w pracach
zespołu badawczego przy Instytucie Historii Sztuki
UAM w Poznaniu; prowadzi inwentaryzację rzeźby
z terenu dawnego Hrabstwa Kłodzkiego.
DZIAŁ RZEMIOSŁ ARTYSTYCZNYCH
Działem kierowała (od 1963 r.) mgr Anna Chrza-
nowska, awansowana w I 1979 r. do stopnia starszego
kustosza. Do IX 1980 r. w Dziale pracowała adiunkt
mgr Barbara Sowa, która następnie korzystała z ur-
lopu macierzyńskiego i wychowawczego. W XII 1979 r.
do Działu przyjęto na stanowisko laboranta Pawła
Hołownię, który po uzyskaniu stopnia magistra, w
VIII 1982 r. awansował na asystenta. W III 1982 r.
rozpoczęła pracę absolwentka historii sztuki Iwona
Grochal, zatrudniona na stanowisku laboranta.
Zbiory Działu liczyły do końca r. 1978 10094 pozy-
cji inwentarzowych. W okresie sprawozdawczym
wzrosły o 417 nabytków. Z inwentarza wykreślono 59
pozycji (48 przekazów do innych działów w ramach
łączenia kolekcji, 7 zabytków skradzionych z Muzeum
w Chojnowie, 1 — z Muzeum w Zagórzu SI., 2 zabyt-
ki zaginione w Muzeum Historycznym w Warszawie,
1 — w Uniwersytecie Wrocławskim). Łączny stan zbio-
rów wynosił 10452 pozycji inwentarzowych. Strukturę
wzrostu ilościowego zabytków ilustruje poniższe zesta-
wienie.
Rodzaj zbiorów
Stan na
W lalach
1979-82
Stan na
1 1 79 r.
nabytki
ubytki
31 XII 82 r.
Ceramika
2340
67
2407
Szkło
1432
53
-
1485
Tkaniny
2627
255 1
_
2882
Meble
1082
2
10
1074
Metale
2143
38
1 1
2170
Varia
470
2
38
434
Razem
10094
4I7— "7
59
10452
Podział pracy wewnątrz Działu układał się nastę-
pująco: A. Chrzanowska poza kierownictwem Działu
sprawowała nadzór merytoryczny nad zbiorami szkła,
B. Sowa zajmowała się tkaninami i variami; zbiory
metali i mebli przejął w r. 1980 P. Hołownia, tkanin
i variów — I. Grochal w r. 1982. Karty katalogowe
założono dla wszystkich zabytków, co oznacza postęp
o 4140 pozycji do liczby 10452. Dla 816 zabytków wy-
konano karty z pełnym opracowaniem; ich liczba
wzrosła do 4544. Dokumentacją fotograficzną objęto
4692 zabytki (metale, ceramika, szkło), co oznacza
wzrost o 1041 pozycji. Stan prac katalogowych i fo-