DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.45642#0205
Pamiątki po Henryku Siemiradzkim (1843-1902) w zbiorach Działu Rzemiosła Artystycznego...
201
nie tytułowej, miał być wręczony artyście w dniu
obchodu dwusetnej rocznicy odsieczy Wiednia
i połączonego z tą uroczystością otwarcia dla pu-
bliczności Muzeum Narodowego w Krakowie
12 września 1883 roku8. Wydaje się jednak, że adres
ten - podpisany w imieniu Rady przez prezyden-
ta Ferdynanda Weigla, wydrukowany w drukarni
A. Koziańskiego i zaopatrzony w ozdobną oprawę
wykonaną w krakowskiej Fabryce Pudełek i Introli-
gatorni Emila Schrotta (ił. 1) - nie został wręczony
Siemiradzkiemu podczas tej uroczystości, ponieważ
nie wspominają o tym ówczesne dzienniki, dosyć
szczegółowo opisujące jej przebieg i wygłaszane
wówczas mowy.
Trzecim zabytkiem, który zaliczyć można do tej
grupy, jest efektowny wazon wykonany w 1890 roku
w Krajowej Szkole Garncarskiej w Kołomyi, z rytą
na spodzie dna dedykacją „Niedoścignionemu mi-
strzowi harmonii barw i perspektywy powietrznej
Henrykowi Siemiradzkiemu wielbiciel jego dzieł
Waleryan Kryciński”9. Artysta malarz Walerian
Kryciński (1852-1929), będący również autorem
projektu, według którego wazon został wykonany,
w latach 1880-1998 nauczał rysunku i malarstwa
dekoracyjnego w gimnazjum w Kołomyi, co pozwa-
la stwierdzić, że zabytek ten jest wyrazem uznania
artysty dla artysty.
W zespołach pamiątek takich jak prezentowa-
ny, interesujące są zabytki związane z warsztatem
artysty. Z przyborów malarskich Siemiradzkiego
w zbiorach Muzeum przechowywane są dwie pa-
lety - obie wykonane ze sklejki o tradycyjnym,
zbliżonym do owalu kształcie, z wyprofilowanym
wcięciem i otworem na kciuk. Na jednej, nieco
masywniejszej, ślady zaschniętych farb widoczne są
po obu stronach10, na drugiej, nieco cieńszej, tyl-
ko z jednej strony (ii. 2)11. Paleta ta jest pęknięta,
a uszkodzenie naprawiono dwiema mosiężnymi
klamerkami, widocznymi na niezamalowanej stro-
nie. Podobnie nie wyróżniają się niczym szczegól-
nym i nie mają na sobie żadnych identyfikujących je
znaków firmowych dwa pędzle malarskie, o dosyć
długich trzonkach i mocno wytartym włosiu, oraz
niewielka szpachelka12. Również obsadka na węgiel
do rysowania, z zachowanym odcinkiem tego me-
II. 1. Oprawa adresu dziękczynnego Rady Miasta Krakowa dla
H. Siemiradzkiego, Kraków, Fabryka Pudełek i Introligatornia
Emila Schrotta, 1883, nr inw. IV-V-496, fot. Pracownia
Fotograficzna Muzeum Narodowego w Krakowie (MNK)
dium malarskiego, nie ma żadnych znaków13. Inte-
resujący natomiast jest ołówek oznaczony znakiem
dwóch skrzyżowanych chorągiewek i napisem:
A. „YERITAS” G. HSiemiradzki N" 214. Niestety,
poszukiwania mające na celu ustalenie okoliczno-
ści wyprodukowania ołówka z nazwiskiem malarza
na razie nie przyniosły oczekiwanego rezultatu.
Do tej grupy zabytków można włączyć także ob-
sadkę ze stalówką londyńskiej firmy De La Rue
& Cos15; toczoną z marmuru, biurkową podstaw-
kę na przybory do pisania, wykonaną zapewne we
Włoszech16; jak i pieczątkę z wyciętym w kauczuku
(?) autografem Siemiradzkiego, wykonaną w War-
szawie po 1878 roku w „Pierwszej w kraju fabryce
stempli kauczukowych i pieczęci metalowych (...)
Z. Suchowiecki”, o czym świadczy napis umieszczo-
ny wewnątrz oryginalnego pudełka1 . Niewątpliwie
jednak najciekawszym w tej grupie zabytków jest
8 Nr inw. IV-V-496.
9 Nr inw. IV-C-6930.
10 Nr inw. IV-V-1006.
11 Nr inw. IV-V-1007.
12 Nry inw. 1У-У-1011/1-2; 1010.
13 Nr inw. IV-V-1028/1.
14 Nr inw. IV-V-1028/2.
15 Nry inw. IV-V-1028/3-5.
16 Nr inw. IV-V-1016.
17 Nry inw. IY-Y-1012/1-2.
201
nie tytułowej, miał być wręczony artyście w dniu
obchodu dwusetnej rocznicy odsieczy Wiednia
i połączonego z tą uroczystością otwarcia dla pu-
bliczności Muzeum Narodowego w Krakowie
12 września 1883 roku8. Wydaje się jednak, że adres
ten - podpisany w imieniu Rady przez prezyden-
ta Ferdynanda Weigla, wydrukowany w drukarni
A. Koziańskiego i zaopatrzony w ozdobną oprawę
wykonaną w krakowskiej Fabryce Pudełek i Introli-
gatorni Emila Schrotta (ił. 1) - nie został wręczony
Siemiradzkiemu podczas tej uroczystości, ponieważ
nie wspominają o tym ówczesne dzienniki, dosyć
szczegółowo opisujące jej przebieg i wygłaszane
wówczas mowy.
Trzecim zabytkiem, który zaliczyć można do tej
grupy, jest efektowny wazon wykonany w 1890 roku
w Krajowej Szkole Garncarskiej w Kołomyi, z rytą
na spodzie dna dedykacją „Niedoścignionemu mi-
strzowi harmonii barw i perspektywy powietrznej
Henrykowi Siemiradzkiemu wielbiciel jego dzieł
Waleryan Kryciński”9. Artysta malarz Walerian
Kryciński (1852-1929), będący również autorem
projektu, według którego wazon został wykonany,
w latach 1880-1998 nauczał rysunku i malarstwa
dekoracyjnego w gimnazjum w Kołomyi, co pozwa-
la stwierdzić, że zabytek ten jest wyrazem uznania
artysty dla artysty.
W zespołach pamiątek takich jak prezentowa-
ny, interesujące są zabytki związane z warsztatem
artysty. Z przyborów malarskich Siemiradzkiego
w zbiorach Muzeum przechowywane są dwie pa-
lety - obie wykonane ze sklejki o tradycyjnym,
zbliżonym do owalu kształcie, z wyprofilowanym
wcięciem i otworem na kciuk. Na jednej, nieco
masywniejszej, ślady zaschniętych farb widoczne są
po obu stronach10, na drugiej, nieco cieńszej, tyl-
ko z jednej strony (ii. 2)11. Paleta ta jest pęknięta,
a uszkodzenie naprawiono dwiema mosiężnymi
klamerkami, widocznymi na niezamalowanej stro-
nie. Podobnie nie wyróżniają się niczym szczegól-
nym i nie mają na sobie żadnych identyfikujących je
znaków firmowych dwa pędzle malarskie, o dosyć
długich trzonkach i mocno wytartym włosiu, oraz
niewielka szpachelka12. Również obsadka na węgiel
do rysowania, z zachowanym odcinkiem tego me-
II. 1. Oprawa adresu dziękczynnego Rady Miasta Krakowa dla
H. Siemiradzkiego, Kraków, Fabryka Pudełek i Introligatornia
Emila Schrotta, 1883, nr inw. IV-V-496, fot. Pracownia
Fotograficzna Muzeum Narodowego w Krakowie (MNK)
dium malarskiego, nie ma żadnych znaków13. Inte-
resujący natomiast jest ołówek oznaczony znakiem
dwóch skrzyżowanych chorągiewek i napisem:
A. „YERITAS” G. HSiemiradzki N" 214. Niestety,
poszukiwania mające na celu ustalenie okoliczno-
ści wyprodukowania ołówka z nazwiskiem malarza
na razie nie przyniosły oczekiwanego rezultatu.
Do tej grupy zabytków można włączyć także ob-
sadkę ze stalówką londyńskiej firmy De La Rue
& Cos15; toczoną z marmuru, biurkową podstaw-
kę na przybory do pisania, wykonaną zapewne we
Włoszech16; jak i pieczątkę z wyciętym w kauczuku
(?) autografem Siemiradzkiego, wykonaną w War-
szawie po 1878 roku w „Pierwszej w kraju fabryce
stempli kauczukowych i pieczęci metalowych (...)
Z. Suchowiecki”, o czym świadczy napis umieszczo-
ny wewnątrz oryginalnego pudełka1 . Niewątpliwie
jednak najciekawszym w tej grupie zabytków jest
8 Nr inw. IV-V-496.
9 Nr inw. IV-C-6930.
10 Nr inw. IV-V-1006.
11 Nr inw. IV-V-1007.
12 Nry inw. 1У-У-1011/1-2; 1010.
13 Nr inw. IV-V-1028/1.
14 Nr inw. IV-V-1028/2.
15 Nry inw. IV-V-1028/3-5.
16 Nr inw. IV-V-1016.
17 Nry inw. IY-Y-1012/1-2.