Kazimierz Malinowski
MUZEUM NARODOWE W POZNANIU W LATACH 1954—19551.
J eśli w pierwszych latach po wyzwo-
leniu prace Muzeum Narodowego w Poz-
naniu skupiały się wokół spraw organi-
zacyjnych, około odbudowy zniszczone-
go gmachu i gromadzenia rozproszonych
zabytków oraz ich inwentaryzacji2, w dal-
szym zaś etapie — na skutek gwałtowne-
go rozrostu naszej akcji wystawienniczej
— zmuszeni byliśmy mobilizować wszel-
kie wysiłki dla sprawy rozszerzenia po-
wierzchni ekspozycyjnej3, to w latach
1954—1955 można było wreszcie przesu-
nąć punkt ciężkości zajęć muzealnych
w kierunku ścisłej pracy naukowej.
Przy stosunkowo ubogiej obsadzie dzia-
łów naukowych udało się zakończyć długie
sprawy porządkowo-inwentaryzacyjne, by
po stworzeniu lepszych warunków pracy,
przestawić całą instytucję w kierunku dzia-
łalności badawczo-naukowej. Stąd — w
sprawozdaniu niniejszym — temu odcin-
kowi pracy poświęcamy więcej uwagi niż
w latach poprzednich, zachowując jednak,
dla przejrzystości, zasadniczy układ arty-
kułu jak w Studiach Muzealnych II.
I. Administracja.
Struktura organizacyjna Mu-
zeum Narodowego w Poznaniu kształto-
wała się w okresie sprawozdawczym po-
dobnie, jak w latach poprzednich. Funk-
cje komórek muzealnych i poszczegól-
nych pracowników, zakreślone były ra-
mami dotychczasowych czynności trzech
obowiązujących pionów: administracyjne-
go, naukowego i naukowo-oświatowego4.
Stan zatrudnienia z ogólnej licz-
by 92 pracowników w roku 1953 wzrósł
do 111. W cyfrze 19-tu zaangażowanych
na nowo osób, przybyło: 7 pracowni-
ków naukowych i 12 administracyjnych.
W Muzeach Podopiecznych w końcu roku
1955 były zatrudnione 32 osoby. Wzrost
liczby pracowników w muzeum podykto-
wany był dużym rozszerzeniem agend in-
stytucji, zwłaszcza zaś utworzeniem no-
wego Oddziału, jakim stało się muzeum
w Ratuszu. Mimo owego wzrostu jednak,
w stosunku do obowiązków, jakie spoczy-
wają na muzeum-placówce naukowej, licz-
ba pracowników w działach naukowych
pozostała nadal niewystarczająca. Tak np.
dwa spośród działów nie posiadają dotąd
w ogóle kustosza (Sztuka Starożytna
i Sztuka Średniowieczna), inne zaś poważ-
nie odczuwają brak pomocy asystentów,
jak Dział Malarstwa Obcego, czy Dział
Kultury i Sztuki Ludowej.
Jednym z istotnych zagadnień natury
administracyjnej, absorbujących uwagę
dyrekcji, była sprawa pomieszczeń.
Uzyskanie na cele muzealne odrestauro-
wanego ratusza zasiliło poważnie dotych-
czasową powierzchnię ekspozycyjną, jaką
dotąd dysponowaliśmy. Z 5.340,32 nr
175
MUZEUM NARODOWE W POZNANIU W LATACH 1954—19551.
J eśli w pierwszych latach po wyzwo-
leniu prace Muzeum Narodowego w Poz-
naniu skupiały się wokół spraw organi-
zacyjnych, około odbudowy zniszczone-
go gmachu i gromadzenia rozproszonych
zabytków oraz ich inwentaryzacji2, w dal-
szym zaś etapie — na skutek gwałtowne-
go rozrostu naszej akcji wystawienniczej
— zmuszeni byliśmy mobilizować wszel-
kie wysiłki dla sprawy rozszerzenia po-
wierzchni ekspozycyjnej3, to w latach
1954—1955 można było wreszcie przesu-
nąć punkt ciężkości zajęć muzealnych
w kierunku ścisłej pracy naukowej.
Przy stosunkowo ubogiej obsadzie dzia-
łów naukowych udało się zakończyć długie
sprawy porządkowo-inwentaryzacyjne, by
po stworzeniu lepszych warunków pracy,
przestawić całą instytucję w kierunku dzia-
łalności badawczo-naukowej. Stąd — w
sprawozdaniu niniejszym — temu odcin-
kowi pracy poświęcamy więcej uwagi niż
w latach poprzednich, zachowując jednak,
dla przejrzystości, zasadniczy układ arty-
kułu jak w Studiach Muzealnych II.
I. Administracja.
Struktura organizacyjna Mu-
zeum Narodowego w Poznaniu kształto-
wała się w okresie sprawozdawczym po-
dobnie, jak w latach poprzednich. Funk-
cje komórek muzealnych i poszczegól-
nych pracowników, zakreślone były ra-
mami dotychczasowych czynności trzech
obowiązujących pionów: administracyjne-
go, naukowego i naukowo-oświatowego4.
Stan zatrudnienia z ogólnej licz-
by 92 pracowników w roku 1953 wzrósł
do 111. W cyfrze 19-tu zaangażowanych
na nowo osób, przybyło: 7 pracowni-
ków naukowych i 12 administracyjnych.
W Muzeach Podopiecznych w końcu roku
1955 były zatrudnione 32 osoby. Wzrost
liczby pracowników w muzeum podykto-
wany był dużym rozszerzeniem agend in-
stytucji, zwłaszcza zaś utworzeniem no-
wego Oddziału, jakim stało się muzeum
w Ratuszu. Mimo owego wzrostu jednak,
w stosunku do obowiązków, jakie spoczy-
wają na muzeum-placówce naukowej, licz-
ba pracowników w działach naukowych
pozostała nadal niewystarczająca. Tak np.
dwa spośród działów nie posiadają dotąd
w ogóle kustosza (Sztuka Starożytna
i Sztuka Średniowieczna), inne zaś poważ-
nie odczuwają brak pomocy asystentów,
jak Dział Malarstwa Obcego, czy Dział
Kultury i Sztuki Ludowej.
Jednym z istotnych zagadnień natury
administracyjnej, absorbujących uwagę
dyrekcji, była sprawa pomieszczeń.
Uzyskanie na cele muzealne odrestauro-
wanego ratusza zasiliło poważnie dotych-
czasową powierzchnię ekspozycyjną, jaką
dotąd dysponowaliśmy. Z 5.340,32 nr
175