Studia muzealne / Muzeum Narodowe w Poznaniu (3.1957)

JÓZEFA ORAŃSKA

(1896—1955)

4 lutego 1955 roku śmierć zabrała z gro-
na pracowników Muzeum Narodowego
w Poznaniu Kustosza Gabinetu Rycin, dr.
Józefę Orańską.
Najlepsza koleżanka i sumienna pra-
cowniczka, od pierwszych chwil Swej
pracy w muzeum, którą objęła w czerwcu
1945 r., zdobyła Sobie powszechną sympa-
tię i przyjaźń kolegów.
Liczne, zorganizowane przez Nią w okre-
sie dziesięciolecia powojennego-, wystawy
Gabinetu Rycin, stanowiły poważny i rze-
telny wkład w osiągnięcia Muzeum Naro-
dowego w Poznaniu.
Dorobek naukowy Józefy Orańskiej
wskazywał na rc-zległe Jej zainteresowa-
nia: malarstwo polskie (Czechowicz i Ko-
nicz), zagadnienia ikonografii, grafika

i rzemiosło artystyczne. Głównie jednak
zainteresowania Jej skupiały się wokół
zagadnień związanych z dziejami grafiki
wielkopolskiej. Absorbowała ją zwłasz-
cza postać Kajetana W. Kielisińskiego,
któremu poświęciła obszerny szkic, oraz
twórczość Adama Pilińskiego (śmierć nie
pozwoliła Jej dokończyć rozpoczętej mo-
nografii artysty), a także wybrane zagad-
nienia z historii grafiki poznańskiej.
Pogodny Jej uśmiech i życzliwe zaufa-
nie, jakim darzyła świat i ludzi, pozostaną
na zawsze w pamięci wszystkich Jej ko-
legów z Muzeum Narodowego w Pozna-
• *
mu .

* Bibliografia prac. J. Orańskiej oraz wspo-
mnienie pośmiertne por. Biuletyn Historii Sztu-
ki. 1955 nr 1, s. 186—188.