Overview
Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Vitruvius; Schneider, Johann Gottlob [Editor]
Marci Vitruvii Pollionis De architectura libri decem (Band 2): Commentariorum partem priorem tenens — Leipzig, 1808 [Cicognara, 743B]

DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.7762#0313
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
AD LIBER V. PRAEFATIONEM 1. 2. 307

conim vero carminum metra et pedcs. Nam carmcti est proprie
lex vel formula verborum solennis. Cicero pro Murena cap. 12.
Praetori quoque carmen compositum est. Idem pro Rabirio Per-
duelb c. 4 qrudeUssimi cruciatus carmina. Magis abludit locus
de Finibus mal. et bon. 5, 1.5 sunt enim plurima elementa nalit-
rae, quibus auctis virtutis quasi carmen ejficitur. Plinms 23
s. 4 Cato prodidit luxatis membris carmen auxiliare, M. Varro
podagris. Caesarem Dictatorem ferunb semper, ut primum
consedisseb (in vehiculo) carminc ter repetito securitatem itine-
rum aucupari solitum. Sic idem 5° s. 17 terque novies carmen
dicc. et saepius alibi carmiua dixit pro formulis,

inter personas distinctas, et versuum pronunciatio — Vul-
gatum dedit Iocundus inter personas et versuum distincta prou.
Sed eo ordine, quo posui, verba extant in Sulp, Vatic. Guelf.
Wrat. Copulam et omittunt Vatic. Guelf. Wrat. sed Sulp. cum
Fran. recte post distinctas collocatam habet. distinctas Sulpic.
Vatic. Fran. Guelf. Wrat. Temere Iocundus hanc scripturam
mutavit; quasi non et prosae orationis distincta sit et esse debeat
pronunciatio. Etiam comma post dispositio vulgo positum, erat
toHendum; pertinet enim dispositio etiam ad seutentiarum inter
persouas, et quidem distinctas.

prolectaudo — Guelf. a prima manu proiectando scripturh
habet. FJeinde producit Sulpic. /

. 2»

in arcliitectura — Praepositionem omisit Wratisl. Deinde »

obiciunt Guelf. Wrat. adiiciunt Sulp. postea nec pateant in

eorum cohsuetudine nomina. Mira est dictio uomiua vocabulo-

*

rum pateut in consuetudine! nisi forte verba ita sunt iungenda;
nec patent uomina (architecturae propria) iu eorum (nomi-
num) consuetudine: id est, cum ea (vocabula) per se non sint
aperta, nec nomina pateant et aperiantur frequenti eonam usrir*
patione et consuctudine,
 
Annotationen