Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Winckelmann, Johann Joachim; Balensiefen, Lilian; Borbein, Adolf Heinrich [Hrsg.]; Kunze, Max [Hrsg.]; Akademie der Wissenschaften und der Literatur Mainz [Hrsg.]; Deutsches Archäologisches Institut [Hrsg.]; Winckelmann-Gesellschaft [Hrsg.]
Schriften und Nachlaß (Band 4,5): Statuenbeschreibungen, Materialien zur "Geschichte der Kunst des Alterthums", Rezensionen — [Mainz am Rhein]: Verlag Philipp von Zabern, 2012

DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.58927#0077

DWork-Logo
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
5
10
15
20
25
30
35

1/2

De ratione delineandi ■ Text

53

De ratione delineandi Graecorum Artificum primi artium seculi
ex Nummis antiquissimis dignoscenda.
[p. 1] Artes quarum praecipuus finis est delineatio corporis humani, Pictura scilicet et Sculptura,
appellationem Artis absolutam, quam hodie obtinent, peculiarem merito sibi vendicant, eamque hic
compendii sermonis caussa usurpare nobis fas sit.
Consideranti rationem delineandi primi Artium seculi sive aetatis inter Graecos, definienda primo
erit eadem cum reliquis aetatibus, quibus a primordiis suis sensim adulta ad supremam enituit glori-
am, postea declinare praecepsque ruere coepit.
Quatuor vero Artis aetates statui possunt: prima quam eius juventutem dixeris usque ad Phidiae
tempora; secunda quae hunc et reliqua Artis lumina Polycletum, Myronem, Scopam et Polygnotum
produxit, Artis sublimioris nomine merito celebretur; hanc insequitur aetas elegantioris Artis incho-
ando a Praxitele usque ad ea tempora quibus cum libertate Artes quoque in Graecia exstinctae sunt;
quarta deinde est decrementi et declinatae Artis aetas.
Ex his cum in praesenti tractatione antiquissimam persequi aetatem instituti nostri sit, primum de
Monumentis ex ea residuis, tum de delineatione eorum, quam nostrates stylum vocant, quae vox ut
congrua a nobis quoque in eodem sensu usurpabitur; deinde de Artificibus in hac aetate claris edis-
seremus.
Monumentorum priscae ut cuiusque aetatis quinque [p. 2] species <supersunt> sunt, Statuae, Ana-
glypha, Gemmae, Nummi et Vasa fictilia, ex quibus primae aetatis non larga copia superest: extant
Gemmae, Nummi et Vasa, de Statuis vero et Anaglyphis quae antiquissimi seculi artem prae se ferunt,
anceps sit judicium, Graecaene sint an potius Hetruscae, cum utriusque populi Artifices mire conspi-
rasse in operibus suis constet, ut in sequentibus monebitur. Huiusmodi Statuae sunt1 Apollo priscae 297
artis in Museo Capitolino, hominis staturam superans, et alter ei similis in aedibus Principum Conti, 2θ6
repertus in Promontorio Circeo, quod Volscorum non Graecorum fuit. Sola Romae relicta videtur
Pallas in aedibus Justinianis ex Graecorum Statuis, quae Phidiae aetatem superare dici possit. 411
Eadem est ratio Anaglyphorum sive exstanti opere Monumentorum, quae priscam aetatem red-
dent, si ab unico illo in Britanniam deportato recesseris in quo1^ Juvenis Palaestrites nomine Man thus 870
cum Jove sedente exsculptus est, addita epigraphe Graeca in modum sulcorum ducta. Reliqua huius-
1 [Erste Anm. offen geblieben]
2 v. Bimard de la Bastie Notae ad Marm. Scriptura graeca antiq. quae βουστροφηδόν vocatur, insigne praemiss.
Tomo I. Inscr. Mutatori.

22 ut cuisque nachgetragen 22 sunt nachgetragen
 
Annotationen