5
10
15
20
25
30
35
2/4
De ratione delineandi · Text
55
modi Anaglypha Romae conspicua quae Antiquariorum vulgus Graecis tribuit, sine haesitatione He-
trusca pronuntiaveris. Antiquissimum videtur illud quod cum innumeris aliis Villam Em. Card. Alex. 838
Albani exornat, et aere incisum exhibetur ad calcem huius Dissertationis. Quae aetate [p. 3] proxime
sequuntur, partim Arae sunt qualis est illa Herculis laboribus insignis in Capitolio, partim puteorum 884
circuitus pertusi, quale est illud elegantissimum ibidem repositum Monumentum cum XII. Deorum 881
Dearumque Censentium imaginibus. Neque Aras vero neque puteorum circuitus ex Graecia Romanos
deportasse verisimile, ut taceam hic argumenta potiora ex ipsarum imaginum indole petenda, ne justo
prolixius fiam: quae ad delineationem inprimis spectant, deinceps exponentur. Hoc unum exempli in- 881
star, ne inania jactari videar, in medium adferam. Inter illos XII. Deos Vulcanus imberbis contra Jovem
stat, securim elatam in caput eius dejecturus, ut Pallas in cerebro Patris Deum concepta inde prosiliat.
Hoc imberbe Vulcano prodit se Artifex Hetruscus qui pro recepta in gente sua, et1 inter Aegyptios fic-
tione Numen fabrum juvenem sistit, quemadmodum in eadem functione eum delineatum videmus2
in pateris ex epigraphe indubitate Hetruscis et in quibusdam eorum3 Gemmis. Hinc Romani, religi- 16O,170
one sibi ab illis tradita eundem imberbem finxere in4 Nummis, et5 Lucerna quoque talem exhibet; id 1258, 908
quod secus est apud Graecorum tum6 Poetas tum Artifices adultae et <perf> absolutae Artis, [p. 4]
Suspenso heic pede libenter transirem1 Anaglyphum Musei Capitolini, Sculptoris Callimachi nomine 866
inscriptum, quoniam hoc sublestae fidei videtur, sed cum forsitan unicum sit, quod nobis opponi pos-
sit, libere dicam quod sentio. <Vetustum> Erutum est Hortae civitate quondam Hetruriae, cuius artis
genium totum quantum spirat, nec in eo expiscari possum quod vel minimum arguat Callimachum,
ut perhibetur, „semper calumniatorem sui, et qui nimia diligentia omnem operibus gratiam abstule-
rit“. Aut nomen Sculptoris iam antiquitus confictum est, quemadmodum contigit in Hercule2 qui 456
cum nomine Lysippi inciso repertus est in monte Palatino et Florentiae in aedibus Pittiis visitur, indi-
gnum tanti nomini opus; eodem modo antiqui Falsarii manus dehonestavit nomen Glyconis in3 altero
Hercule, qui paucis abhinc annis Roma abiit Neapolim. Aut Callimachum, quisquis ille sit, vetustius 457
quoddam exemplum imitasse crediderim, cuius imitationis <quae passim extant duo infra producam
monumenta.> passim extant monumenta, tum impressa imaginibus Deorum vetustatis quadam nota,
quae ad maiorem venerationem excitare solet, tum ad unguem describendis operibus quibus vetustas
ipsa pretium conciliabat. Illorum exemplum videre licet in4 Pallade nummorum Alexandri Magni <et 1200
1 Horapol. Hierogl. c. 12. conf. Cuper. Observ. L. 2. c. 1. p. 149.
2 Dempst. Hetr. T. 2. tab. 1. Montfauc. Ant. expl. T. 3. pl. 62. n. 1.2.
3 Descript. des Pier. grav. du Cab. de Stosch, p. 123.
4 Vaillant Farn. Rom. T. 1. rab. 25. n. 8. Mus. Pembrok. P. 2. tab. 3. η. 1.
5 Passeri Lucern. tab. 52.
6 [ohne Text]
7 Tab. Iliae, n. 45.
1 Fontanini Antiq. Hortae L. I. c. 6. p. 116. conf. Lucatel .Mus. Capit, p. 36.
2 Flamin. Vacca ap. Montfauc. Diar. Ital. p. 180.
3 Ficoroni Rom. p. 62.
4 Golz.
9 illos nachgetragen 25—26 Über der Zeile Nachgetragenes gestrichen, ebenso weitere vier Worte des Textes
10
15
20
25
30
35
2/4
De ratione delineandi · Text
55
modi Anaglypha Romae conspicua quae Antiquariorum vulgus Graecis tribuit, sine haesitatione He-
trusca pronuntiaveris. Antiquissimum videtur illud quod cum innumeris aliis Villam Em. Card. Alex. 838
Albani exornat, et aere incisum exhibetur ad calcem huius Dissertationis. Quae aetate [p. 3] proxime
sequuntur, partim Arae sunt qualis est illa Herculis laboribus insignis in Capitolio, partim puteorum 884
circuitus pertusi, quale est illud elegantissimum ibidem repositum Monumentum cum XII. Deorum 881
Dearumque Censentium imaginibus. Neque Aras vero neque puteorum circuitus ex Graecia Romanos
deportasse verisimile, ut taceam hic argumenta potiora ex ipsarum imaginum indole petenda, ne justo
prolixius fiam: quae ad delineationem inprimis spectant, deinceps exponentur. Hoc unum exempli in- 881
star, ne inania jactari videar, in medium adferam. Inter illos XII. Deos Vulcanus imberbis contra Jovem
stat, securim elatam in caput eius dejecturus, ut Pallas in cerebro Patris Deum concepta inde prosiliat.
Hoc imberbe Vulcano prodit se Artifex Hetruscus qui pro recepta in gente sua, et1 inter Aegyptios fic-
tione Numen fabrum juvenem sistit, quemadmodum in eadem functione eum delineatum videmus2
in pateris ex epigraphe indubitate Hetruscis et in quibusdam eorum3 Gemmis. Hinc Romani, religi- 16O,170
one sibi ab illis tradita eundem imberbem finxere in4 Nummis, et5 Lucerna quoque talem exhibet; id 1258, 908
quod secus est apud Graecorum tum6 Poetas tum Artifices adultae et <perf> absolutae Artis, [p. 4]
Suspenso heic pede libenter transirem1 Anaglyphum Musei Capitolini, Sculptoris Callimachi nomine 866
inscriptum, quoniam hoc sublestae fidei videtur, sed cum forsitan unicum sit, quod nobis opponi pos-
sit, libere dicam quod sentio. <Vetustum> Erutum est Hortae civitate quondam Hetruriae, cuius artis
genium totum quantum spirat, nec in eo expiscari possum quod vel minimum arguat Callimachum,
ut perhibetur, „semper calumniatorem sui, et qui nimia diligentia omnem operibus gratiam abstule-
rit“. Aut nomen Sculptoris iam antiquitus confictum est, quemadmodum contigit in Hercule2 qui 456
cum nomine Lysippi inciso repertus est in monte Palatino et Florentiae in aedibus Pittiis visitur, indi-
gnum tanti nomini opus; eodem modo antiqui Falsarii manus dehonestavit nomen Glyconis in3 altero
Hercule, qui paucis abhinc annis Roma abiit Neapolim. Aut Callimachum, quisquis ille sit, vetustius 457
quoddam exemplum imitasse crediderim, cuius imitationis <quae passim extant duo infra producam
monumenta.> passim extant monumenta, tum impressa imaginibus Deorum vetustatis quadam nota,
quae ad maiorem venerationem excitare solet, tum ad unguem describendis operibus quibus vetustas
ipsa pretium conciliabat. Illorum exemplum videre licet in4 Pallade nummorum Alexandri Magni <et 1200
1 Horapol. Hierogl. c. 12. conf. Cuper. Observ. L. 2. c. 1. p. 149.
2 Dempst. Hetr. T. 2. tab. 1. Montfauc. Ant. expl. T. 3. pl. 62. n. 1.2.
3 Descript. des Pier. grav. du Cab. de Stosch, p. 123.
4 Vaillant Farn. Rom. T. 1. rab. 25. n. 8. Mus. Pembrok. P. 2. tab. 3. η. 1.
5 Passeri Lucern. tab. 52.
6 [ohne Text]
7 Tab. Iliae, n. 45.
1 Fontanini Antiq. Hortae L. I. c. 6. p. 116. conf. Lucatel .Mus. Capit, p. 36.
2 Flamin. Vacca ap. Montfauc. Diar. Ital. p. 180.
3 Ficoroni Rom. p. 62.
4 Golz.
9 illos nachgetragen 25—26 Über der Zeile Nachgetragenes gestrichen, ebenso weitere vier Worte des Textes