Winckelmann, Johann Joachim; Balensiefen, Lilian; Borbein, Adolf Heinrich [Hrsg.]; Kunze, Max [Hrsg.]; Akademie der Wissenschaften und der Literatur Mainz [Hrsg.]; Deutsches Archäologisches Institut [Hrsg.]; Winckelmann-Gesellschaft [Hrsg.]: Schriften und Nachlaß (Band 4,5): Statuenbeschreibungen, Materialien zur "Geschichte der Kunst des Alterthums", Rezensionen ([Mainz am Rhein]: Verlag Philipp von Zabern, 2012)

5
10
15
20
25
30
35

18/20

De ratione delineandi ■ Text

collocaverant, maxime celebres sunt, et Pausanias imagines eorum1, quas ab Aegyptiis distinguit, simi-
les fuisse ait antiquis Atticis, id est, Graecis. Huius stili ideam, cum desint monumenta, quae saltem
cum illa congruat, colligere possumus, ut monui, ex recensitis Monumentis Hetruscis, eique respon-
det cognitio quam Nummi antiquissifmi] Graeci suppeditant. In anaglypho XII. Deorum omnes, 881
praeter barbam, eodem aetatis tenore, eademque partium expressione delineari sunt.
[p. 191 Addere delineationi priscae Graecorum aetatis in examen revocatae brevem notitiam primo-
rum Artificum haud superfluum duxi, ut hac Prolusione integer huius aetatis conspectus absoluatur.
Primas Artis lineas duxit Sculptura, et Pictura minor <est> illi est aetate: molli enim luto formas
rerum et animalium fingere solet infans, sed easdem tabula delineare nequit, cum illud sola rei com-
prehensione fiat, ad hoc vero scientia opus sit: illic scilicet vera redduntur veris, heic vero quae vere
sisti non possunt, finguntur et simulantur. Facilior quoque est totius ambitus corporis imitatio, quam
quae ambitum eorum in plana superficie apparentem exstantemque reddere studet. Hinc prius fingi
sculpique imagines quam pingi coeperunt, et tum ex his causis Pictura tardius Sculptura inclaruit, nec
iisdem cum hac incrementis progressu est, tum quia pictis Numinum effigiebus cultus numquam est
redditus.
Ligno sculpebantur prima Numina, et usque ad Pausaniae aetatem^ ligneae eorum Statuae1 a
Daedalo fabricatae superstites erant, quibus inconcinnis licet et incultis inesse quiddam divinum vi-
debatur. Aequalis2 eius sed arte minor erat Smilis qui Argis et Sami Junonem utramque ligneam fecit
<Idem cum hoc videtur>, et qui Skelmis, incognitus aliis Auctoribus3, a Callimacho vocatur, idem
ipse esse videtur.
[p. 20] Antiquissimum enim Sculptorem eundem perhibet, facta mentione Junonis eius ligneae;
hinc Skelmidis nomen ex prava lectione Smilidis enatum esse maxime fit probabile*.
Post hanc aetatem fabulosam magnus est hiatus in historia Artificum, et usque ad XVIII. Olympi-
adem nullus eorum memoratur. Tum vero inclaruit1 Bularchus Pictor, ex cuius tabulis quae proelium
quoddam effigiebat, auro repensa dicitur. Prope hunc aetate consequitur Aristocles Cydoniates Cre-
tensis; vixit is2 priusquam Siciliae civitas, cui <...> Zancle nomen ante erat, Messene vocabatur, quod3
ante XXIX. Olympiadem factum est. Huius erat <Elip> Elide opus Hercules cum Amazone Antiope
equo insidente de zona depugnans. Post hunc celebres fuerunt4 Malas ex insula Chio oriundus cum
filio Micciade et nepote Anthermo: nepotis filii Bupalus et Anthermus artis avorum haeredes LX.
Olympiade inclaruerunt. Eodem tempore floruit Dipoenus cum Scyllide, quos5 Pausanias perperam
1 L. l.p. 102. 1. 10. L. 7. p. 533. ad fin.
1 Pausan. L. 2. p. 121. 1. 6.
2 Id. L. 7. p. 531.
3 Fragm. 105. p. 358.
* v. in Bentleji ad h. 1. notis varias de hoc nomine conjecturas.
1 Plin. L. 35. c. 34.
2 Paus. L. 5. p. 445.
3 Id. L. 4. p. 337. 1. 18.
4 Plin. L. 36. c. 5.
5 Paus. L. 2. p. 143. ad fin. p. 161. ad fin.
26cui über der Zeile eingefügt