DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.23828#0274
przypisy; 271
34 Znajdujemy tam pozycje następujące: „kobierczyk turecki, kobierczyk bahajdacki srebrem, złotem
i różnymi kolorami przerabiany, listwa naokoło zielona w kwiaty różne [...]; kobierczyk misiurski
[...]; kobierczyk perski [...]; dywan ze złotem turecki, dno karmazynowe w różne kwiaty, wokoło
listwa granatowa; dywan perski stary, dziurawy, ze złotem i srebrem; dywan blisko 12 łokci trzymający,
w różnych kolorach, w kwiaty, włóczkowy, z żółtą szeroką na okół listwą; dywan zwany międzyrzecki,
biały i szafirowymi wyrobionymi kutasami naokoło, w środku w kratkę wyrabiany".
35 Znajdujemy tam m.in. takie charakterystyczne pozycje: „czaprak w różowe i złote paski z takąż różową
frędzlą złotem przerabianą, różową astrachanią podszyty; dywdyk złotej lamy, na kształt marcepano-
wy w środku z czworograniastym okienkiem karmazynowym gładkim, też z marcepanową naokół
siatką, przy której kutasiki zielone ze złotem i srebrem, tureckim atłasem karmazynowym podszyty;
dywdyk [...] na srebrnej lamie, paski złote w kwiatki złote, przerabiany z siatką marcepanową z ta-
kimiż kutasikami, płótnem tureckim cielistym podszyty; dywdyk mały a bardziej bogata materyjka
srebrem i złotem na kształt karpiowej łuszczki z brzegami karmazynowymi [...]; dywdyk, dno karma-
zynowe w pasy poprzeczne srebrne, złote [...] cały tureckim atłasem podszyty".
36 Wśród militariów ważniejsze pozycje były następujące: „zbroja ze wszystkimi należytościami; szyszak
od zbroi; multon [wielki miecz ceremonialny - przyp. Z.Ż.] w srebro pozłociste oprawny, przy którym
dwa kaptury aksamitne z gwiazdkami srebrnymi pozłocistymi; głownie polskie; głownie niemieckie;
groty szamskie od dzidów złotem nabijane; obuchy demeszkowe per modus siekierki; buzdygan pozła-
cany z blachmalem [...]; buzdygan srebrny pozłocisty; buńczuk z gałką srebrną pozłocistą; sahajdak
srebrnej lamy ze złotymi sznurkami wyszywany, przy którym srebrnych sztuk sześćdziesiąt; sahajdak
skórzany srebrnymi sztuczkami wyzłacanymi, wysadzany turkusami; sahajdak z czerwonej skórki
nowy, złotą nitką wyszywany; dwa łuki duże; ośm tuzinów różnego gatunku strzał; puginał turecki
w srebro oprawny; rożek w srebro pozłociste oprawny, turkusikami wysadzany; ładownica demeszko-
wa stara, złotem nabijana; rękojeść ze słoniowej kości do szabli tureckiej z sześcią różyczkami szma-
ragdowymi; rękojeść bursztynowa; rękojeść kościana, złotem nabijana; blachy mosiężne wyzłacane
okrągłe do czapek janczarskich lub pajuckich; czapka janczarska biała długa, z blachą na przodzie
mosiężną; czapki tureckie przeszywane, z tych jedna granatowa; kadera szatyrski albo szabla janczar-
ska wyzłacana; ładownica z łosiowej skóry; sztućce drezdeńskie majstra Mullera; sztućce fasonem tu-
reckim robione; fuzja gwintowana majstra Martiniego; dwie pary kruciczek; para pistoletów perskich
długich, w białą kość oprawnych; samopał dziwirowany; garnitur turecki dziwirowany; ładownica
z łosiej skóry; para rękawic haftowanych do noszenia ptaka; kulbaka karmazynowa aksamitna w sre-
bro oprawna, pozłacana, wysadzana różnymi kamieniami, to jest turkusami, rubinami i aspisowy-
mi kawałkami; poduszki adamaszkowe do polskich kulbak służące, z których jedna zielona srebrem
haftowana, druga fioletowa złotem haftowana; rząd mosiężny pozłacany guzikową robotą, który się
składa z nadgłówka, podpiersienia, podogonia [...]; dwa nagłówki czarne skórzane tureckie srebr-
nymi guzikami letkimi wysadzane; dwie pary tureckich strzemion, z których jedna para pozłocista
turkusami wysadzana, druga para gładka [...]; pięć płatów sukna różnego koloru pod kulbakę".
37 Bibl. Czart., rkps 3226, poz. 112 i 141.
38 Bibl. Czart., rkps 3226, poz. 120.
39 Bibl. Czart., rkps 3226, poz. 281 i 304.
40 Por. Bibl. Czart., rkps 3226, np. poz. 363: „czaprak z lamy złotej, w środku z czwórgraniastym okien-
kiem karmazynowym gładkim, z siatką kolorową, przy której kutasiki zielone ze złotem i srebrem,
atłasem karmazynowym tureckim podszyty" lub poz. 364: „czaprak na dnie karmazynowym w pasy
poprzeczne złote, srebrne i karmazynowe, z siatką kolorową i kutasikami czerwonymi, złotem i sre-
brem przerabianymi, atłasem niebieskim podszyty".
41 M. Handelsman, Adam Czartoryski, t. I, Warszawa 1948, s. 170-171.
42 Ten zakres czynności Czackiego został pominięty w jego biografii: A. Osiński, O życiu i pismach
T. Czackiego, Krzemieniec 1816 (wyd. II, Kraków 1851); niewiele też na ten temat powiedziano w arty-
kule o Czackim zamieszczonym w „Polskim Słowniku Biograficznym", t. IV, Kraków 1938, s. 144-146.
43 Raport JW Czackiego, sty nowogrodzkiego, Komisji Rzpltej Skarbu Koronnego komisarza do prowincji
krakowskiej delegowanego, tejże Prześwietnej Komisji podany 26 kwietnia 1791 r., „Czas" 1881, nr 160.
44 T. Czacki, Opisanie grobów dawnych królów polskich w Krakowie do J. Wgo Naruszewicza, bisku-
pa łuckiego i brzeskiego lit., przesłane [w roku 1791], „Pamiętnik Warszawski, czyli Dziennik Nauk
i Umiejętności" 1819, t. XV, s. 301-307; Bibl. Czart., rkps 938, s. 703-704; A. Grabowski, Kraków
i jego okolice, wyd. II, Kraków 1830, s. 354; J. Gołąb, Opis pogrzebu Zygmunta Starego, „Sprawozdanie
Dyrekcji c.k. II Wyższej Szkoły Realnej w Krakowie", 1916, s. 6, przyp. 2, s. 42.
45 Fałszywy i krzywdzący Czackiego jest pogląd, jakoby on już wtedy zabrał ze skarbca niektóre przed-
mioty. M. Morelowski, Losy Skarbca Koronnego od czasu rozbiorów, „Sprawozdanie Towarzystwa
34 Znajdujemy tam pozycje następujące: „kobierczyk turecki, kobierczyk bahajdacki srebrem, złotem
i różnymi kolorami przerabiany, listwa naokoło zielona w kwiaty różne [...]; kobierczyk misiurski
[...]; kobierczyk perski [...]; dywan ze złotem turecki, dno karmazynowe w różne kwiaty, wokoło
listwa granatowa; dywan perski stary, dziurawy, ze złotem i srebrem; dywan blisko 12 łokci trzymający,
w różnych kolorach, w kwiaty, włóczkowy, z żółtą szeroką na okół listwą; dywan zwany międzyrzecki,
biały i szafirowymi wyrobionymi kutasami naokoło, w środku w kratkę wyrabiany".
35 Znajdujemy tam m.in. takie charakterystyczne pozycje: „czaprak w różowe i złote paski z takąż różową
frędzlą złotem przerabianą, różową astrachanią podszyty; dywdyk złotej lamy, na kształt marcepano-
wy w środku z czworograniastym okienkiem karmazynowym gładkim, też z marcepanową naokół
siatką, przy której kutasiki zielone ze złotem i srebrem, tureckim atłasem karmazynowym podszyty;
dywdyk [...] na srebrnej lamie, paski złote w kwiatki złote, przerabiany z siatką marcepanową z ta-
kimiż kutasikami, płótnem tureckim cielistym podszyty; dywdyk mały a bardziej bogata materyjka
srebrem i złotem na kształt karpiowej łuszczki z brzegami karmazynowymi [...]; dywdyk, dno karma-
zynowe w pasy poprzeczne srebrne, złote [...] cały tureckim atłasem podszyty".
36 Wśród militariów ważniejsze pozycje były następujące: „zbroja ze wszystkimi należytościami; szyszak
od zbroi; multon [wielki miecz ceremonialny - przyp. Z.Ż.] w srebro pozłociste oprawny, przy którym
dwa kaptury aksamitne z gwiazdkami srebrnymi pozłocistymi; głownie polskie; głownie niemieckie;
groty szamskie od dzidów złotem nabijane; obuchy demeszkowe per modus siekierki; buzdygan pozła-
cany z blachmalem [...]; buzdygan srebrny pozłocisty; buńczuk z gałką srebrną pozłocistą; sahajdak
srebrnej lamy ze złotymi sznurkami wyszywany, przy którym srebrnych sztuk sześćdziesiąt; sahajdak
skórzany srebrnymi sztuczkami wyzłacanymi, wysadzany turkusami; sahajdak z czerwonej skórki
nowy, złotą nitką wyszywany; dwa łuki duże; ośm tuzinów różnego gatunku strzał; puginał turecki
w srebro oprawny; rożek w srebro pozłociste oprawny, turkusikami wysadzany; ładownica demeszko-
wa stara, złotem nabijana; rękojeść ze słoniowej kości do szabli tureckiej z sześcią różyczkami szma-
ragdowymi; rękojeść bursztynowa; rękojeść kościana, złotem nabijana; blachy mosiężne wyzłacane
okrągłe do czapek janczarskich lub pajuckich; czapka janczarska biała długa, z blachą na przodzie
mosiężną; czapki tureckie przeszywane, z tych jedna granatowa; kadera szatyrski albo szabla janczar-
ska wyzłacana; ładownica z łosiowej skóry; sztućce drezdeńskie majstra Mullera; sztućce fasonem tu-
reckim robione; fuzja gwintowana majstra Martiniego; dwie pary kruciczek; para pistoletów perskich
długich, w białą kość oprawnych; samopał dziwirowany; garnitur turecki dziwirowany; ładownica
z łosiej skóry; para rękawic haftowanych do noszenia ptaka; kulbaka karmazynowa aksamitna w sre-
bro oprawna, pozłacana, wysadzana różnymi kamieniami, to jest turkusami, rubinami i aspisowy-
mi kawałkami; poduszki adamaszkowe do polskich kulbak służące, z których jedna zielona srebrem
haftowana, druga fioletowa złotem haftowana; rząd mosiężny pozłacany guzikową robotą, który się
składa z nadgłówka, podpiersienia, podogonia [...]; dwa nagłówki czarne skórzane tureckie srebr-
nymi guzikami letkimi wysadzane; dwie pary tureckich strzemion, z których jedna para pozłocista
turkusami wysadzana, druga para gładka [...]; pięć płatów sukna różnego koloru pod kulbakę".
37 Bibl. Czart., rkps 3226, poz. 112 i 141.
38 Bibl. Czart., rkps 3226, poz. 120.
39 Bibl. Czart., rkps 3226, poz. 281 i 304.
40 Por. Bibl. Czart., rkps 3226, np. poz. 363: „czaprak z lamy złotej, w środku z czwórgraniastym okien-
kiem karmazynowym gładkim, z siatką kolorową, przy której kutasiki zielone ze złotem i srebrem,
atłasem karmazynowym tureckim podszyty" lub poz. 364: „czaprak na dnie karmazynowym w pasy
poprzeczne złote, srebrne i karmazynowe, z siatką kolorową i kutasikami czerwonymi, złotem i sre-
brem przerabianymi, atłasem niebieskim podszyty".
41 M. Handelsman, Adam Czartoryski, t. I, Warszawa 1948, s. 170-171.
42 Ten zakres czynności Czackiego został pominięty w jego biografii: A. Osiński, O życiu i pismach
T. Czackiego, Krzemieniec 1816 (wyd. II, Kraków 1851); niewiele też na ten temat powiedziano w arty-
kule o Czackim zamieszczonym w „Polskim Słowniku Biograficznym", t. IV, Kraków 1938, s. 144-146.
43 Raport JW Czackiego, sty nowogrodzkiego, Komisji Rzpltej Skarbu Koronnego komisarza do prowincji
krakowskiej delegowanego, tejże Prześwietnej Komisji podany 26 kwietnia 1791 r., „Czas" 1881, nr 160.
44 T. Czacki, Opisanie grobów dawnych królów polskich w Krakowie do J. Wgo Naruszewicza, bisku-
pa łuckiego i brzeskiego lit., przesłane [w roku 1791], „Pamiętnik Warszawski, czyli Dziennik Nauk
i Umiejętności" 1819, t. XV, s. 301-307; Bibl. Czart., rkps 938, s. 703-704; A. Grabowski, Kraków
i jego okolice, wyd. II, Kraków 1830, s. 354; J. Gołąb, Opis pogrzebu Zygmunta Starego, „Sprawozdanie
Dyrekcji c.k. II Wyższej Szkoły Realnej w Krakowie", 1916, s. 6, przyp. 2, s. 42.
45 Fałszywy i krzywdzący Czackiego jest pogląd, jakoby on już wtedy zabrał ze skarbca niektóre przed-
mioty. M. Morelowski, Losy Skarbca Koronnego od czasu rozbiorów, „Sprawozdanie Towarzystwa