DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26589#0260
256
Paweł Pencakowski
- śś. Antoniego, Doroty i Katarzyny Aleksandryjskiej, erygowany
wr. 13935,
- św. Tomasza Apostoła, erygowany przed r. 14306.
W nawie północnej kościoła znajdowały się natomiast ołtarze:
- św. Agnieszki, erygowany przed 14447,
- śś. Benedykta i Mikołaja, erygowany przed 14608,
- śś. Piotra i Pawła, erygowany przed r. 13969.
Jak należy sądzić, wszystkie te ołtarze, funkcjonujące w bogatej farze
stołecznego Krakowa, otrzymały uprzednio gotyckie nastawy. Po blisko dwu
stuleciach retabula te musiały stracić w jakimś stopniu swe walory estetycz-
ne i właśnie ich stan skłonił archiprezbitera Trzcińskiego do starań o ich wy-
mianę na nowe. Tego rodzaju przedsięwzięcia podejmowali w tym samym
czasie rządcy innych krakowskich świątyń (kościołów św. Marka, św. Trój-
cy, św. Katarzyny itd.). Informacje zachowane w dokumentach z lat dwu-
dziestych XVII w. wskazują, że proboszcz mariacki był osobiście fundato-
rem trzech z nich, a mianowicie św. Agnieszki, św. Piotra (i Pawła) oraz św.
Benedykta (i Mikołaja):Pozostałe trzy, tj. św. Katarzyny (oraz śś. Doroty
i Antoniego), Nawiedzenia Panny Marii i św. Tomasza zamówili patroni
i kolatorowie, wspomniani w cytowanym epitafium.
Z tych sześciu retabulów interesują nas dwa, zachowane w kościele
parafialnym w Iwanowicach (il. 1, 2). Nastawa ołtarza św. Agnieszki po-
wstała z fundacji archiprezbitera Trzcińskiego, który zamówił jąw r. 162610.
Zamówienie realizował w zakresie swej specjalności malarz i pozłotnik kra-
kowski Sebastian Wojtowicz (strukturę architektoniczną i rzeźby wykony-
wał zapewne warsztat stolarski, całość koordynował zapewne wspomniany
malarz)11. Data 1627, wymalowana dwukrotnie: na obrazie głównym i na
5Kodeks dyplomatyczny katedry krakowskiej, t. 2, Kraków 1883, nr 396 (erygo-
wany jako ołtarz śś. Doroty i Antoniego. Przedr. 1449 doszło drugie ministerium-5w.
Katarzyny, Piwowarczyk, op. cit., s. 141, przyp. 49).
6 Kodeks dyplomatyczny miasta Krakowa, t. 2, Kraków 1882, nr 414.
7 Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. 1358, Archiwum Miasta Krakowa,
k. 29 V (cyt. dalej APKr., AMK 1358).
8 J. Długosz, Liber beneficiorum dioecesis cracoviensis, wyd. A. Przeździecki,
t. 2, s. 5. APKr., AMK 1358, k. 29v.
9 F. Piekosiński, J. Szujski, Najstarsze rachunki i księgi miasta Krakowa od
1300 do 1400 r, t. 2, Kraków 1878, s. 145 oraz s. 211, zob. Kodeks dyplomatyczny
katedry..., t. 2, nr 425.
10 APKr, nr 3348, k. 41 r, za: M. Rożek, Mecenat artystyczny mieszczaństwa kra-
kowskiego w XVII wieku, Kraków 1977, s. 44.
11 Czynny w Krakowie od r. 1625.
Paweł Pencakowski
- śś. Antoniego, Doroty i Katarzyny Aleksandryjskiej, erygowany
wr. 13935,
- św. Tomasza Apostoła, erygowany przed r. 14306.
W nawie północnej kościoła znajdowały się natomiast ołtarze:
- św. Agnieszki, erygowany przed 14447,
- śś. Benedykta i Mikołaja, erygowany przed 14608,
- śś. Piotra i Pawła, erygowany przed r. 13969.
Jak należy sądzić, wszystkie te ołtarze, funkcjonujące w bogatej farze
stołecznego Krakowa, otrzymały uprzednio gotyckie nastawy. Po blisko dwu
stuleciach retabula te musiały stracić w jakimś stopniu swe walory estetycz-
ne i właśnie ich stan skłonił archiprezbitera Trzcińskiego do starań o ich wy-
mianę na nowe. Tego rodzaju przedsięwzięcia podejmowali w tym samym
czasie rządcy innych krakowskich świątyń (kościołów św. Marka, św. Trój-
cy, św. Katarzyny itd.). Informacje zachowane w dokumentach z lat dwu-
dziestych XVII w. wskazują, że proboszcz mariacki był osobiście fundato-
rem trzech z nich, a mianowicie św. Agnieszki, św. Piotra (i Pawła) oraz św.
Benedykta (i Mikołaja):Pozostałe trzy, tj. św. Katarzyny (oraz śś. Doroty
i Antoniego), Nawiedzenia Panny Marii i św. Tomasza zamówili patroni
i kolatorowie, wspomniani w cytowanym epitafium.
Z tych sześciu retabulów interesują nas dwa, zachowane w kościele
parafialnym w Iwanowicach (il. 1, 2). Nastawa ołtarza św. Agnieszki po-
wstała z fundacji archiprezbitera Trzcińskiego, który zamówił jąw r. 162610.
Zamówienie realizował w zakresie swej specjalności malarz i pozłotnik kra-
kowski Sebastian Wojtowicz (strukturę architektoniczną i rzeźby wykony-
wał zapewne warsztat stolarski, całość koordynował zapewne wspomniany
malarz)11. Data 1627, wymalowana dwukrotnie: na obrazie głównym i na
5Kodeks dyplomatyczny katedry krakowskiej, t. 2, Kraków 1883, nr 396 (erygo-
wany jako ołtarz śś. Doroty i Antoniego. Przedr. 1449 doszło drugie ministerium-5w.
Katarzyny, Piwowarczyk, op. cit., s. 141, przyp. 49).
6 Kodeks dyplomatyczny miasta Krakowa, t. 2, Kraków 1882, nr 414.
7 Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. 1358, Archiwum Miasta Krakowa,
k. 29 V (cyt. dalej APKr., AMK 1358).
8 J. Długosz, Liber beneficiorum dioecesis cracoviensis, wyd. A. Przeździecki,
t. 2, s. 5. APKr., AMK 1358, k. 29v.
9 F. Piekosiński, J. Szujski, Najstarsze rachunki i księgi miasta Krakowa od
1300 do 1400 r, t. 2, Kraków 1878, s. 145 oraz s. 211, zob. Kodeks dyplomatyczny
katedry..., t. 2, nr 425.
10 APKr, nr 3348, k. 41 r, za: M. Rożek, Mecenat artystyczny mieszczaństwa kra-
kowskiego w XVII wieku, Kraków 1977, s. 44.
11 Czynny w Krakowie od r. 1625.