Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (4.1935-1936)

fot. doc. dr. St. Komornicki.
Ryc. 12. Muzeum XX. Czartoryskich tu Krakotuie. Kartusz herbotuy z r. 1604,
pochodzący z zamku Król. tu Łobzotuie.

Są to już ostatnie lata śiuietności Łobzoiua. Wojny szinedzkie
nie oszczędziły zamku, podobnie jak innych pałacom i rezydencji
tu całym kraju. Spalony i złupiony przez najeźdźcę, przez długie lata
nie mógł doczekać się najbardziej koniecznego zabezpieczenia mu-
róm. „Ten zamek jako remizja Anni 1657 opisuje daiuno przez nie-
przyjaciela jako spalony, tak dotąd nie jest restauromany“ użala
się lustracja z r. 1665 43). Położony zdała od nornej stolicy, zamek
łobzoiuski przestał spełniać rolę letniej rezydencji królemskiej, i to
przesądziło o jego losach.
Najbardziej troszczył się o zniszczony zamek Jan III, pragnący
do kmitnącego stanu dopromadzić mszystkie ekonomje królemskie.
Za jego czasom poczyniono szereg prac, zarómno m zamku, jak
i m ogrodzie, które na pemien czas przermały proces niszczenia
zabudomań 44). Wobec jednak kosztomnej budomy pałacu milanom-
skiego i robót na zamku marszamskim, nie mógł myśleć o przymró-
ceniu mitrom damnego splendoru. Poprzestając na konsermacji, ko-
rzystał pramdopodobnie m pemnych mypadkach przy mznoszeniu
nomych rezydencji z materjału budomlanego, jakiego pod dostatkiem

20