DOI Heft:
Nr. 4
DOI Artikel:Sosnowski, Oskar: Projekt parcelacji i zabudowy gruntow Andrzeja Zamoyskiego na powiślu Warszawskiem z 1862 r.
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.37719#0290
_ ®SHBEi@Haasi»ana®ssB*
Ryg. i i 2. Projekty mzoroujej zabudowy działek R. Unruin’a (i)
i J. Stiibbeńa (2) z pocz. XX udeku.
OSKAR SOSNOWSKI.
PROJEKT PARCELACJI I ZABUDOWY GRUNTÓW ANDRZEJA
ZAMOYSKIEGO NA POWIŚLU WARSZAWSKIEM Z 1862 R.
Niejednokrotnie rzucane były uj przeszłości zdumieujająco prze-
nikliiue pomysły, które dopiero ru obecnych czasach uzyskują dla
siebie zrozumienie i zastosoruanie. Temi słomy mniej rnięcej rozpo-
czyna Brinckmann opomieść smą o projektach miasta, podanych o-
koło 1800 r. przez francuskiego architekta Huve m dziele p. t. “For-
mę generale et particuliere des six difterentes parties de Plans
des villes“. W projektach tych każdy dom przy ulicach głóumych
dostatnio jest obdarzony śmiatłem i pomietrzem, pramie każdy wy-
posażony jest m ogród. Projekty jednak poszły m zapomnienie
i rniek XIX nie mykazuje naogół zrozumienia dla sprarny tak tua-
żnej dla całego społeczeństma miejskiego.
O pramo każdego mieszkańca do pomietrza i słońca, o mo-
żność mytchnienia mśród żymej przyrody dziś malczą już nietylko
architekci; hasło to poryma mszystkich, lecz stało się pomszechnym
programem od niedamna, od paru dziesiątkom lat zaledmie. We
mspomnianem dziele Brinckmanna znajdujemy kilka schematom po-
działom blokom na działki i zabudomy ich na obmodzie pół —
zmarto mg. projektom R. Unmin’a. Każdy domek stoi m odrębnym
ogródku, ponadto m środku bloku zarezermomano miejsce dla mspól-
nego użytkomania sportomego (ryc. 1).
Wcześnej jeszcze J. Stiibben publikuje projekt łiómanna na u-
rządzenie parku z placem zabarn memnątrz bloku obudomanego
zmarto na obmodzie (ryc. 2).
278
Ryg. i i 2. Projekty mzoroujej zabudowy działek R. Unruin’a (i)
i J. Stiibbeńa (2) z pocz. XX udeku.
OSKAR SOSNOWSKI.
PROJEKT PARCELACJI I ZABUDOWY GRUNTÓW ANDRZEJA
ZAMOYSKIEGO NA POWIŚLU WARSZAWSKIEM Z 1862 R.
Niejednokrotnie rzucane były uj przeszłości zdumieujająco prze-
nikliiue pomysły, które dopiero ru obecnych czasach uzyskują dla
siebie zrozumienie i zastosoruanie. Temi słomy mniej rnięcej rozpo-
czyna Brinckmann opomieść smą o projektach miasta, podanych o-
koło 1800 r. przez francuskiego architekta Huve m dziele p. t. “For-
mę generale et particuliere des six difterentes parties de Plans
des villes“. W projektach tych każdy dom przy ulicach głóumych
dostatnio jest obdarzony śmiatłem i pomietrzem, pramie każdy wy-
posażony jest m ogród. Projekty jednak poszły m zapomnienie
i rniek XIX nie mykazuje naogół zrozumienia dla sprarny tak tua-
żnej dla całego społeczeństma miejskiego.
O pramo każdego mieszkańca do pomietrza i słońca, o mo-
żność mytchnienia mśród żymej przyrody dziś malczą już nietylko
architekci; hasło to poryma mszystkich, lecz stało się pomszechnym
programem od niedamna, od paru dziesiątkom lat zaledmie. We
mspomnianem dziele Brinckmanna znajdujemy kilka schematom po-
działom blokom na działki i zabudomy ich na obmodzie pół —
zmarto mg. projektom R. Unmin’a. Każdy domek stoi m odrębnym
ogródku, ponadto m środku bloku zarezermomano miejsce dla mspól-
nego użytkomania sportomego (ryc. 1).
Wcześnej jeszcze J. Stiibben publikuje projekt łiómanna na u-
rządzenie parku z placem zabarn memnątrz bloku obudomanego
zmarto na obmodzie (ryc. 2).
278