DOI Heft:
Nr. 2
DOI Artikel:Mańkowski, Tadeusz: III Kongres sztuki i archeologji Iranu
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.37719#0137
TADEUSZ MAŃKOWSKI (Lmóm).
III KONGRES SZTUKI 1 ARCHEOLOGU IRANU.
Trzeci z rzędu międzynarodomy kongres sztuki i archeologji
Iranu obradoiuał m Leningradzie m dniach 10—16 inrześnia, zakoń-
czył zaś prace ui dniach 17 i 18 inrześnia in Moskmie.
Jak przed trzema laty na kongresie m Londynie myślą zasad-
niczą referatom i obrad była sama sztuka damnego Iranu, tak ostatni
kongres postami! przed sobą zadanie zbadania i myjaśnienia zagad-
nienia mpłymóm sztuki irańskiej na inne kraje i na obce kultury.
Myśl ta przepromadzona została konsekmentnie zarómno m przed-
stamionych referatach, jak i zastosomana m urządzeniu mystamy
otmartej rómnocześnie m salach muzeum Ermitaża m Leningradzie.
Kongres obradoiuał m samym Ermitażu, m niemielkiej sali tea-
tralnej z czasom Katarzyny II, urządzonej ze smakiem i zachomanej
m całości m damnym stylu. Prezydjum kongresu stanomili: A. S.
Bubnom somiecki komisarz ludomy (minister) ośmiecenia, Ali Askar
Chekmat perski minister ośmiecenia, prof. Fryderyk Sarre przemod-
niczący Międzynarodomego Zmiązku Irańskiej Sztuki i Archeologji
i prof. J. A. Orbeli dyrektor muzeum Ermitaża. Wśród zastępcom
przemodniczących zasiedli reprezentanci Anglji, Francji, Włoch, Nie-
miec, Persji, ZSSR, Turcji, Stanom Zjednoczonych i Austrji, mybrani
zpośród naukomcóm, znamcóm sztuki Wschodu m tych krajach.
W kongresie mzięło udział 280 uczestnikom z różnych krajom, mśród
nich około 80 Rosjan.
Należy podkreślić, że poziom referatom i dyskusji nad nimi
był mysoki i przynosił zarómno miele nomego materjału naukomego,
jak i nomych poglądom na mpłym sztuki irańskiej i krzyżomanie
się ich ze sztuką i kulturą krajom nietylko otaczających damny Iran,
Kaukazu, Turkestanu, Baktrji i krajom Dalekiego Wschodu, lecz
także z dalej położonemi krajami. Stmierdzić bomiem należy, że
mpłymy damnej sztuki Iranu znajdomały oddźmięk na dalekiej Sy-
jberji, m Indjach, na stepach czarnomorskich m Europie i t. d. Wza-
jemne mpłymy sztuki mielu narodom Wschodu przedstamiają też
całe kompleksy problemom zazębiających Się, mało naogół dotąd
zbadanych. Łączyło się z tern zagadnienie mzajemnych mpłymóm
sztuki rymalizujących ze sobą kultur damnej Hellady i Iranu, a m ra-
mach tego problemu jedną z mielce interesujących kmestyj stano-
miło także bliższe scharakteryzomanie dość zagadkomej jak dotąd
sztuki grecko-baktryjskiej. Przedmiotem rozmażań były oczymiście
problemy tej magi, jak t. zm. sztuki grecko-scytyjskiej, nadto mpłymy
sztuki Iranu m Indjach, m sztuce Seldżukóm, m damnej sztuce gru-
127
III KONGRES SZTUKI 1 ARCHEOLOGU IRANU.
Trzeci z rzędu międzynarodomy kongres sztuki i archeologji
Iranu obradoiuał m Leningradzie m dniach 10—16 inrześnia, zakoń-
czył zaś prace ui dniach 17 i 18 inrześnia in Moskmie.
Jak przed trzema laty na kongresie m Londynie myślą zasad-
niczą referatom i obrad była sama sztuka damnego Iranu, tak ostatni
kongres postami! przed sobą zadanie zbadania i myjaśnienia zagad-
nienia mpłymóm sztuki irańskiej na inne kraje i na obce kultury.
Myśl ta przepromadzona została konsekmentnie zarómno m przed-
stamionych referatach, jak i zastosomana m urządzeniu mystamy
otmartej rómnocześnie m salach muzeum Ermitaża m Leningradzie.
Kongres obradoiuał m samym Ermitażu, m niemielkiej sali tea-
tralnej z czasom Katarzyny II, urządzonej ze smakiem i zachomanej
m całości m damnym stylu. Prezydjum kongresu stanomili: A. S.
Bubnom somiecki komisarz ludomy (minister) ośmiecenia, Ali Askar
Chekmat perski minister ośmiecenia, prof. Fryderyk Sarre przemod-
niczący Międzynarodomego Zmiązku Irańskiej Sztuki i Archeologji
i prof. J. A. Orbeli dyrektor muzeum Ermitaża. Wśród zastępcom
przemodniczących zasiedli reprezentanci Anglji, Francji, Włoch, Nie-
miec, Persji, ZSSR, Turcji, Stanom Zjednoczonych i Austrji, mybrani
zpośród naukomcóm, znamcóm sztuki Wschodu m tych krajach.
W kongresie mzięło udział 280 uczestnikom z różnych krajom, mśród
nich około 80 Rosjan.
Należy podkreślić, że poziom referatom i dyskusji nad nimi
był mysoki i przynosił zarómno miele nomego materjału naukomego,
jak i nomych poglądom na mpłym sztuki irańskiej i krzyżomanie
się ich ze sztuką i kulturą krajom nietylko otaczających damny Iran,
Kaukazu, Turkestanu, Baktrji i krajom Dalekiego Wschodu, lecz
także z dalej położonemi krajami. Stmierdzić bomiem należy, że
mpłymy damnej sztuki Iranu znajdomały oddźmięk na dalekiej Sy-
jberji, m Indjach, na stepach czarnomorskich m Europie i t. d. Wza-
jemne mpłymy sztuki mielu narodom Wschodu przedstamiają też
całe kompleksy problemom zazębiających Się, mało naogół dotąd
zbadanych. Łączyło się z tern zagadnienie mzajemnych mpłymóm
sztuki rymalizujących ze sobą kultur damnej Hellady i Iranu, a m ra-
mach tego problemu jedną z mielce interesujących kmestyj stano-
miło także bliższe scharakteryzomanie dość zagadkomej jak dotąd
sztuki grecko-baktryjskiej. Przedmiotem rozmażań były oczymiście
problemy tej magi, jak t. zm. sztuki grecko-scytyjskiej, nadto mpłymy
sztuki Iranu m Indjach, m sztuce Seldżukóm, m damnej sztuce gru-
127