DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Chyczewski, Jerzy: Malowidła ścienne z połowy XVI wieku odkryte w kaplicy grobowej biskupa Andrzeja Noskow. Skiego przy kolegjacie w Pułtusku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.37719#0037
Kaplica memnątrz tylko zachomała piermotną szatę architektoni-
czną, z zeumątrz kształt jej ukryty jest za pararuanem mzniesionych
u; XVIII uj. ruysokich czujorobocznych muróuj, przykrytych drnuspa-
doruym dachem.
Aczkolmiek prace odkrymcze, dokonymane przez art. mai. Wła-
dysłama Drapiemskiego pod nadzorem konsermatorskim, są obecnie
uj pełnym toku i nie zbito jeszcze ruszystkich tynkom ze ścian bęb-
na i kopuły, to jednak stan obecny robót zeziuala na ogólne zorjento-
rnanie się co do całości układu dekoracyjnego, jakości technicznej,
artystycznej, oraz przynależności styloinej a nainet i środoiuiskoiuej
tych malomideł.
Zostały one odkryte przypadkomo iu czasie przygotomymania
istniejących tynkom pod nomą polichromję, której projekt mobec
doczynionych odkryć przestał być aktualnym.
Renesansoma polichromja kaplicy przetrmała do mieku XVII lub
XVIII. W mieku XVIII, m którym medług miadomości archimalnych
przepromadzono m kaplicy długotrmałe roboty restauracyjne—kaplica
została ozdobiona polichromją barokomą. Około roku 1835 otrzymała
nomą polichromję domorosłego pułtuskiego malarza; m końcu XIX m.
mreszcie, zostało całe mnętrze pomalomane klejomemi farbami, zys-
kując słabą technicznie i bezmartościomą pod mzględem artystycznym
polichromję.
Z pod paru marstm tynkom, pobial i malomań późniejszych od-
kryto piermotny tynk, specjalnie przygotomany pod polichromję.
Ściany dolnej kmadratomej kondygnacji kaplicy, cztery żagielki (pen-
dentymy) i pierścień odgraniczający je od ośmiobocznego bębna są
pokryte bardzo tmardym i spoistym, połyskliiuym, poleromanym tyn-
kiem. Tynk ten o charakterze stiuku, spreparomany z mieszaniny,
m skład której mszedł gips i mielony marmur — pokryma cienką
marstmą ściany. .Jest on narzucony na grubą marstmę zmykłego, gru-
boziarnistego tynku.
Na górnej marstmie tak przygotomanego tynku znajdują się ma-
lomidła z poł. XVI m. Bęben i czasza kopuły, jako bardziej odległe
od oka części budomli, posiadające m dekoracyjnym programie ma-
larskim miejsce drugoplanome i jakby drugorzędne (pokryte mniej
starannemi technicznie i mniej bogatemi kolorystycznie malomidłami)
- posiadają zmykłą marstmę drobnoziarnistego tynku bez okładziny.
Odkryte dotychczas fragmenty malomideł pozmalają stmierdzić
ścisłą zależność kompozycji połichromji, a namet m pernnym stop-
niu jej programu dekoracyjnego od architektury kaplicy, nadto my-
raźnie midać, że odtmorzone tu zostały malarsko niektóre fragmenty
plastycznej dekoracji kaplicy królemskiej.
Dolna kondygnacja kaplicy nie posiadała jakiegoś miększego
27
czną, z zeumątrz kształt jej ukryty jest za pararuanem mzniesionych
u; XVIII uj. ruysokich czujorobocznych muróuj, przykrytych drnuspa-
doruym dachem.
Aczkolmiek prace odkrymcze, dokonymane przez art. mai. Wła-
dysłama Drapiemskiego pod nadzorem konsermatorskim, są obecnie
uj pełnym toku i nie zbito jeszcze ruszystkich tynkom ze ścian bęb-
na i kopuły, to jednak stan obecny robót zeziuala na ogólne zorjento-
rnanie się co do całości układu dekoracyjnego, jakości technicznej,
artystycznej, oraz przynależności styloinej a nainet i środoiuiskoiuej
tych malomideł.
Zostały one odkryte przypadkomo iu czasie przygotomymania
istniejących tynkom pod nomą polichromję, której projekt mobec
doczynionych odkryć przestał być aktualnym.
Renesansoma polichromja kaplicy przetrmała do mieku XVII lub
XVIII. W mieku XVIII, m którym medług miadomości archimalnych
przepromadzono m kaplicy długotrmałe roboty restauracyjne—kaplica
została ozdobiona polichromją barokomą. Około roku 1835 otrzymała
nomą polichromję domorosłego pułtuskiego malarza; m końcu XIX m.
mreszcie, zostało całe mnętrze pomalomane klejomemi farbami, zys-
kując słabą technicznie i bezmartościomą pod mzględem artystycznym
polichromję.
Z pod paru marstm tynkom, pobial i malomań późniejszych od-
kryto piermotny tynk, specjalnie przygotomany pod polichromję.
Ściany dolnej kmadratomej kondygnacji kaplicy, cztery żagielki (pen-
dentymy) i pierścień odgraniczający je od ośmiobocznego bębna są
pokryte bardzo tmardym i spoistym, połyskliiuym, poleromanym tyn-
kiem. Tynk ten o charakterze stiuku, spreparomany z mieszaniny,
m skład której mszedł gips i mielony marmur — pokryma cienką
marstmą ściany. .Jest on narzucony na grubą marstmę zmykłego, gru-
boziarnistego tynku.
Na górnej marstmie tak przygotomanego tynku znajdują się ma-
lomidła z poł. XVI m. Bęben i czasza kopuły, jako bardziej odległe
od oka części budomli, posiadające m dekoracyjnym programie ma-
larskim miejsce drugoplanome i jakby drugorzędne (pokryte mniej
starannemi technicznie i mniej bogatemi kolorystycznie malomidłami)
- posiadają zmykłą marstmę drobnoziarnistego tynku bez okładziny.
Odkryte dotychczas fragmenty malomideł pozmalają stmierdzić
ścisłą zależność kompozycji połichromji, a namet m pernnym stop-
niu jej programu dekoracyjnego od architektury kaplicy, nadto my-
raźnie midać, że odtmorzone tu zostały malarsko niektóre fragmenty
plastycznej dekoracji kaplicy królemskiej.
Dolna kondygnacja kaplicy nie posiadała jakiegoś miększego
27