Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (4.1935-1936)

Fot Alinari.
Ryc. 2. Federico Barocci. Stygmatyzacja śuj. Franciszka.
Florencja, Galleria Uffizi.
Typowym przykładem takiej manjery jest według Schmarsowa
niewielki obraz w Uffiziach, przedstawiający stygmatyzację śiu. Fran-
ciszka z Assyżu 2). Obraz ten bardzo przypomina malowidło w Nie-
połomicach z św. Franciszkiem Ksawerym. Tn i tam panuje ten sam
koloryt o zasadniczym brunatno-zielonawym tonie, z różowemi świa-
tłami na karnacjach. Sciygła twarz świętego z Assyżu. o zmarszczo-
nem czole, podniesionych brwiach, o niespokojnych powiekach du-
żych oczu, o cienkim nosie z nerwowemi nozdrzami, pełnych, roz-
chylonych ustach — wyraźnie łączy się z twarza św. Ksawerego.
Podobieństwo widać nawet w takim szczególe jak ręce o ruchliwych
palcach (ryc. 2).
Wiele analogij znajdujemy też w innym obrazie Baroccia z tego
okresu: w przedstawieniu błogosławionej Michaliny z Pesaro. Kolo-
ryt jest też podobny. ,,Polega on właściwie na tem, że się go prze-
prowadza od rzeczywistych barw cielesnych do jednobarwnego
malowania światłocieniem tak. że odbywa się tu naoczne uducho-
wienie świata barw, który ludzkie stworzenie włącza w swój zwią-
116