Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (4.1935-1936)

Ryc. 6. Dom przy ul. Nomy Śmiat nr, 35 m Warszamie.
Damny pałac Arcybiskupa Hołomczyca.

no na terenie ojczyzny» jak i Polski, gdzie »od roku 1809 do i84ó»
pełnił urząd pieriuszego członka Rady Architektonicznej 9).
Na tychże zawiadomieniach rozesłanych przez Prezydenta Aka-
demji figurują, jako zgłaszający kandydaturę Corazziego: Gaetano
Baccani, Stefano Minucci i Giuseppe Michelacci.
W dokumencie powyższym chcę rozpatrzyć dwie sprawy, któ-
re mogłyby bez bliższego omówienia wprowadzić pewne nieporozu-
mienie. a mianowicie: Corazzi na terenie swojej ojczyzny, zgodnie
z istniejącemi dokumentami, nic nie budował, chociaż nie jest wy-
kluczone, że pomagał lub też był zatrudniony jako pracownik przy
robotach prowadzonych przez jego nauczyciela del Rosso 10). Po-
dobieństwo architektoniczne między Casa Pia del Lavoro - del Rosso,
a gmachem Towarzystwa Dobroczynności w Warszawie może pod-
suwać pewne przypuszczenia, że Corazzi współpracował z del Rosso.
Jednakże w bardzo obszernem dziele - encyklopedji o budowlach flo-
renckich, W. Limburgera, Corazzi wogóle nie figuruje, ani jako czyj-
kolwiek współpracownik, ani jako samodzielny budowniczy n).
Drugą sprawą, którą należy w tym dokumencie zaliczyć do nieścis-
łości, jest podanie daty przyjazdu Corazziego do Polski w ^09 r,
zamiast w 1819. W tym wypadku, jeśli wykluczyć możliwość omył-
ki pisarskiej czy drukarskiej, należy przyjść do wniosku, że ma ona
związek logiczny z powiedzeniem »zarówno na terenie ojczyzny».
Faktem jest, że zgłaszający starali się wszelkiemigsposobani rozsze-

283