DOI Heft:
Nr. 5
DOI Artikel:Officieele mededeelingen
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19799#0178
De buik, evenals de hals, is versierd met horizontale banden, waarin het lineaire
zeer eenvoudige ornament is ingegrift.
Aan den anderen kant van den hoop beenderen lag tusschen het zand een
steen, roodbruin van kleur. Hij is aan de voorzijde (afb. 2) oploopend geslepen; de
achterkant (afb. 3) is glad. De randen loopen naar het midden in, terwijl in de vier
hoeken vier openingen zijn geboord, op dezelfde wijze als men het tegenwoordig voor
schroeven doen zou.
Zonder dat men iets van de beteekenis van dezen geslepen steen behoeft te weten
moet men hem bewonderen als een juweel van zuiverheid en knapheid. Welk een technische
vaardigheid en volgroeide zekerheid moet de hand gehad hebben, die een dergelijken
steen sleep, bovenal, die de vier openingen maakte op zulk een kunstige wijze, dat
ze zich verwijdden naar den achterkant, en dat in den harden steen en met de ook
steenen werktuigen!
Waarvoor diende de steen? Hij was de beschermer van den linkerpols van den
Afb. 2. Afb. 3.
boogschutter en werd met een riempje bevestigd. Het British Museum bezit een dergelijken
polsbeschermer, dien men op een begraven geraamte gevonden heeft, zoodat men niet aan
de bestemming behoeft te twijfelen '). Deze heeft 6 openingen, die echter lang zoo zuiver
niet geboord zijn, terwijl alleen de lange zijden inbuigen.
Ook de soort steen van den gevonden polsbeschermer is heel bijzonder. Het is
mij niet gelukt te weten te komen, welken naam deze eigenaardig bruin-violette steen draagt.
Maar zeker is het dat de soort niet inheemsch is en dat èn wat kleur èn wat zwaarte
betreft deze steen in niets gelijkt op wat men in ons land aan dergelijk-uitziende steenen
gevonden heeft. In het Museum in Leiden is o. a. een grijs langwerpig steentje, geheel
recht en vlak met een paar schroefgaten, een gewone slijpsteen, lang en smal, die het
sprekende voorbeeld is van wat de polsbeschermer nooit had kunnen zijn, omdat deze
van stonde af berekend was op de dikte van de pols (hij is 8V3 cM. lang en 31/2 cM.
breed) en met de vlakke zijde, gelijk een armband rustte op den arm, terwijl de oploopende
1) Men zie: «British Museum", A Guide to the Antiquities of the Bronze Age, 1904, pag. 90
en 95, fig. 95.
166
zeer eenvoudige ornament is ingegrift.
Aan den anderen kant van den hoop beenderen lag tusschen het zand een
steen, roodbruin van kleur. Hij is aan de voorzijde (afb. 2) oploopend geslepen; de
achterkant (afb. 3) is glad. De randen loopen naar het midden in, terwijl in de vier
hoeken vier openingen zijn geboord, op dezelfde wijze als men het tegenwoordig voor
schroeven doen zou.
Zonder dat men iets van de beteekenis van dezen geslepen steen behoeft te weten
moet men hem bewonderen als een juweel van zuiverheid en knapheid. Welk een technische
vaardigheid en volgroeide zekerheid moet de hand gehad hebben, die een dergelijken
steen sleep, bovenal, die de vier openingen maakte op zulk een kunstige wijze, dat
ze zich verwijdden naar den achterkant, en dat in den harden steen en met de ook
steenen werktuigen!
Waarvoor diende de steen? Hij was de beschermer van den linkerpols van den
Afb. 2. Afb. 3.
boogschutter en werd met een riempje bevestigd. Het British Museum bezit een dergelijken
polsbeschermer, dien men op een begraven geraamte gevonden heeft, zoodat men niet aan
de bestemming behoeft te twijfelen '). Deze heeft 6 openingen, die echter lang zoo zuiver
niet geboord zijn, terwijl alleen de lange zijden inbuigen.
Ook de soort steen van den gevonden polsbeschermer is heel bijzonder. Het is
mij niet gelukt te weten te komen, welken naam deze eigenaardig bruin-violette steen draagt.
Maar zeker is het dat de soort niet inheemsch is en dat èn wat kleur èn wat zwaarte
betreft deze steen in niets gelijkt op wat men in ons land aan dergelijk-uitziende steenen
gevonden heeft. In het Museum in Leiden is o. a. een grijs langwerpig steentje, geheel
recht en vlak met een paar schroefgaten, een gewone slijpsteen, lang en smal, die het
sprekende voorbeeld is van wat de polsbeschermer nooit had kunnen zijn, omdat deze
van stonde af berekend was op de dikte van de pols (hij is 8V3 cM. lang en 31/2 cM.
breed) en met de vlakke zijde, gelijk een armband rustte op den arm, terwijl de oploopende
1) Men zie: «British Museum", A Guide to the Antiquities of the Bronze Age, 1904, pag. 90
en 95, fig. 95.
166