DOI Heft:
[Nr. 4]
DOI Artikel:Verslagen
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19838#0187
Ouden Singel, de Scheistraat en de Breepoort om te dienen tot de zoo noodige uitbreiding
van het museum. Bovendien verklaarde genoemde heer zich bereid om het voor de
vergrooting benoodigde gebouw, naar een ontwerp van den architect W. A. Lensveld,
voor zijne rekening te nemen. De oude «Lakenhal” blijft als monument behouden en
zal, behoudens enkele kleine veranderingen, ongewijzigd blijven. — Door deze milde
schenking is de Leidsche museumkwestie op eene gelukkige wijze opgelost en zal de
stad binnen enkele jaren in het bezit komen van een naar de eischen des tijds gebouwd
museum waarin de voorwerpen beter tot hun recht zullen komen dan in de oude
«Lakenhal”. Een belangrijk legaat werd verkregen van den heer C. W. J. J. Pape,
bestaande uit een aantal geschilderde portretten van meest Leidenaars, waaronder een
door Frans van Mieris geschilderd, benevens een aantal kleedingstukken uit het einde
der 18de en begin der 19de eeuw.
Mejuffrouw H. J. J. van Suchtelen legateerde een altaarstuk van de familie
Van Swieten, afkomstig van het altaar van het nonnenklooster Mariënpoel aan den
Rijnsburgerweg buiten Leiden, benevens twee pastelportretten en drie alliantiewapens.
Verder bestonden de voornaamste aanwinsten uit een geschilderd portret van Mr. A. O. E.
graaf van Limburg Stirum, burgemeester van Leiden van 1848—1858, een schilderij van
den Leidschen schilder A. H. Droz. Een aantal schilderijen werden door den heer D. de Wild
gerestaureerd, terwijl de heer J. L. Schouten te Delft het groote wapenraam van het
St. Catharinagasthuis herstelde. De tweede uitgave van den catalogus der schilderijen
kwam gereed en werd verkrijgbaar gesteld. Tijdelijke tentoonstellingen werden gehouden
van calligraphische prenten, van afbeeldingen van Leidsche poorten en wallen en van
twee belangrijke 17de eeuwsche schilderijen: de pauwen van Rembrandt en het portret
van den Dordtschen burgemeester Van Beveren, door de Gelder, beide uit de verzameling
van den heer J. J. M. Chabot te Wassenaar. Dankbaar maakt het Verslag ten slotte
melding van eene regeeringssubsidie van ƒ500.—.
Commissie voor Archeologie. — Het jaarverslag over 1917 is eerst thans door de
commissie voor Archeologie in Gelderland verzonden.
De spits van den toren der Ned. Herv. Kerk te Kerk-Driel, dagteekenende uit
de 13de eeuw (verhoogd in de 15de), werd door den bliksem getroffen. Aan de bemoeiingen
van de commissie is het te danken dat zij wordt voorzien van een bliksemafleider.
Te Hattem werd de kerk gerestaureerd in 1895 en 1896. De toren, dagteekenende
uit de 12de eeuw, onderging toen niet de herstelling, waaraan dringend behoefte bestond.
Ook de toestand der overblijfselen van den ouden vestingmuur (15de eeuw; op last van
Maarten Schenck verhoogd in 1597) eischte dringend voorziening.
Na het eindigen van dit verslagjaar is tot restauratie van den toren besloten. De
walmuur wacht echter nog steeds op herstel.
De commissie stond een bijdrage toe van ƒ200.— in de herstellingskosten van een
zeer merkwaardig overblijfsel van een gevel Boschstraat D n°. 84 te Zaltbommel (uit 1617).
177
van het museum. Bovendien verklaarde genoemde heer zich bereid om het voor de
vergrooting benoodigde gebouw, naar een ontwerp van den architect W. A. Lensveld,
voor zijne rekening te nemen. De oude «Lakenhal” blijft als monument behouden en
zal, behoudens enkele kleine veranderingen, ongewijzigd blijven. — Door deze milde
schenking is de Leidsche museumkwestie op eene gelukkige wijze opgelost en zal de
stad binnen enkele jaren in het bezit komen van een naar de eischen des tijds gebouwd
museum waarin de voorwerpen beter tot hun recht zullen komen dan in de oude
«Lakenhal”. Een belangrijk legaat werd verkregen van den heer C. W. J. J. Pape,
bestaande uit een aantal geschilderde portretten van meest Leidenaars, waaronder een
door Frans van Mieris geschilderd, benevens een aantal kleedingstukken uit het einde
der 18de en begin der 19de eeuw.
Mejuffrouw H. J. J. van Suchtelen legateerde een altaarstuk van de familie
Van Swieten, afkomstig van het altaar van het nonnenklooster Mariënpoel aan den
Rijnsburgerweg buiten Leiden, benevens twee pastelportretten en drie alliantiewapens.
Verder bestonden de voornaamste aanwinsten uit een geschilderd portret van Mr. A. O. E.
graaf van Limburg Stirum, burgemeester van Leiden van 1848—1858, een schilderij van
den Leidschen schilder A. H. Droz. Een aantal schilderijen werden door den heer D. de Wild
gerestaureerd, terwijl de heer J. L. Schouten te Delft het groote wapenraam van het
St. Catharinagasthuis herstelde. De tweede uitgave van den catalogus der schilderijen
kwam gereed en werd verkrijgbaar gesteld. Tijdelijke tentoonstellingen werden gehouden
van calligraphische prenten, van afbeeldingen van Leidsche poorten en wallen en van
twee belangrijke 17de eeuwsche schilderijen: de pauwen van Rembrandt en het portret
van den Dordtschen burgemeester Van Beveren, door de Gelder, beide uit de verzameling
van den heer J. J. M. Chabot te Wassenaar. Dankbaar maakt het Verslag ten slotte
melding van eene regeeringssubsidie van ƒ500.—.
Commissie voor Archeologie. — Het jaarverslag over 1917 is eerst thans door de
commissie voor Archeologie in Gelderland verzonden.
De spits van den toren der Ned. Herv. Kerk te Kerk-Driel, dagteekenende uit
de 13de eeuw (verhoogd in de 15de), werd door den bliksem getroffen. Aan de bemoeiingen
van de commissie is het te danken dat zij wordt voorzien van een bliksemafleider.
Te Hattem werd de kerk gerestaureerd in 1895 en 1896. De toren, dagteekenende
uit de 12de eeuw, onderging toen niet de herstelling, waaraan dringend behoefte bestond.
Ook de toestand der overblijfselen van den ouden vestingmuur (15de eeuw; op last van
Maarten Schenck verhoogd in 1597) eischte dringend voorziening.
Na het eindigen van dit verslagjaar is tot restauratie van den toren besloten. De
walmuur wacht echter nog steeds op herstel.
De commissie stond een bijdrage toe van ƒ200.— in de herstellingskosten van een
zeer merkwaardig overblijfsel van een gevel Boschstraat D n°. 84 te Zaltbommel (uit 1617).
177