DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.24587#0232
SCHILDER-, TEEKEN-, PLAATSNIJ KUNST, ENZ. 219
lijdt; het berouw stijgt in hem op, want in de kennis
van Amfortas’ ongeluk, de zinnelijke lüsten, zou hem
eene waarschuvving tegen de aanlokkelijkheden des levens
gesproten zijn. In de versiering wordt getoond, hoe
Parzival tot volkomen zelfbewustzijn komt, ten gevolge
van den over hem uitgesproken vloek van Sigune.
Het vierde zijstuk geeft de oplossing : de boete.
Parzival vindt zijnen 00m, den hermiet Trevrizent in
eene rotskloof.
Op Goeden Vrijdag bekent Parzival dezen zijne
schuld. Het is daar buiten eene witte Paaschweek. De
sneeuw ligt op de boomen en daken. Maar in de
woning des eenzamen mans brandt een vriendelijk
vuurtje.
In de randversiering vindt men Gawan, den wereld-
lijken tegenhanger van Parzival, hoe hij zieh en zijne
geliefde Antigoni, in eenen toren met schaakfiguren (als
spot zijner onridderlijkheid; verdedigt, en hoe hij, in plaats
van ten edelen kamp te gaan, onder den naam van
Orgelusaio, eenen krans uit eenen bruischenden stroom
trekt.
Het doel des schilders was hier het wereldlijke
ridderschap te bespotten, om Parzivals edeler aard beter
te doen uitkomen, gelijk 00k de dichter zulks heeft
gezöcht. Zoo wordt Parzivals leven en streven door de
voorstelling van Gawan volkomener verstaanbaar ge-
maakt.
Gelijk bij alle zinrijke en meesterlijk uitgevoerde
kunstwerken, van welken aard zij 00k mögen wezen,
moet men längeren tijd bij Steinle’s schepping verwijlen,
alvorens men daarvan alle schoonheid kan verstaan.
Kent men nu Wolframs gedieht in zijn geheel,
dan eerst wordt het genot onverdeeld. Dan bespeurt
men hoe de kunstenaar, bij de behandeling der onder-
lijdt; het berouw stijgt in hem op, want in de kennis
van Amfortas’ ongeluk, de zinnelijke lüsten, zou hem
eene waarschuvving tegen de aanlokkelijkheden des levens
gesproten zijn. In de versiering wordt getoond, hoe
Parzival tot volkomen zelfbewustzijn komt, ten gevolge
van den over hem uitgesproken vloek van Sigune.
Het vierde zijstuk geeft de oplossing : de boete.
Parzival vindt zijnen 00m, den hermiet Trevrizent in
eene rotskloof.
Op Goeden Vrijdag bekent Parzival dezen zijne
schuld. Het is daar buiten eene witte Paaschweek. De
sneeuw ligt op de boomen en daken. Maar in de
woning des eenzamen mans brandt een vriendelijk
vuurtje.
In de randversiering vindt men Gawan, den wereld-
lijken tegenhanger van Parzival, hoe hij zieh en zijne
geliefde Antigoni, in eenen toren met schaakfiguren (als
spot zijner onridderlijkheid; verdedigt, en hoe hij, in plaats
van ten edelen kamp te gaan, onder den naam van
Orgelusaio, eenen krans uit eenen bruischenden stroom
trekt.
Het doel des schilders was hier het wereldlijke
ridderschap te bespotten, om Parzivals edeler aard beter
te doen uitkomen, gelijk 00k de dichter zulks heeft
gezöcht. Zoo wordt Parzivals leven en streven door de
voorstelling van Gawan volkomener verstaanbaar ge-
maakt.
Gelijk bij alle zinrijke en meesterlijk uitgevoerde
kunstwerken, van welken aard zij 00k mögen wezen,
moet men längeren tijd bij Steinle’s schepping verwijlen,
alvorens men daarvan alle schoonheid kan verstaan.
Kent men nu Wolframs gedieht in zijn geheel,
dan eerst wordt het genot onverdeeld. Dan bespeurt
men hoe de kunstenaar, bij de behandeling der onder-