DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.24587#0235
222 DICHTKUNST, LETTEREN.
Loobergen, aan de overzijde door de lommerrijke bos-
schen van Heverle en Meerdale, overblijfselen van het
overoude kolenwood (silva carbonaria), ’t welk, in de
vroegste tijden, het grootste gedeelte van Bslgie overdekte.
Het slot droeg de benaming van Bürgt van Leuven.
Onder het beheer van Karel den Vijfde heette het de
Bürgt des Keilers, wat de Leuvensche geleerden door
Castrum Coesaris vertaalden. Later bracht deze overzet-
ting verwarring te weeg. De woorden Castrum Ccesaris
deden aan Julius Cesar denken, en den oorsprong van
het kasteel aan de Romeinen toeschrijven. Doch ten
onrechte. Waarschijnlijk was het slot oorspronkelijk
door Lambrecht den Eerste, graaf van Leuven, tusschen
de jaren 976 en ioi5, gebouwd(i).
Keizer Jozeph II, die, gelijk men weet, in vele
opzichten, voorleden instellingen en zeden wilde afbreken,
deed, in 1783, het slot van Leuven verkoopen en het
werd tot den grond gesiecht. Van het oude gebouw
bleef er niets over dan eenige grondmuren en eene
waterput van 118 voeten diepte.
De plaats waar het slot gestaan heeft, heet thans
de Bürgt of de Cesarsberg.
Deze slechting was hoogst te betreuren. Aan dit grijze
gebouw waren groote herinneringen verbonden. God-
Iried III, hertog van Lothrijk overleeder; Sint Albert van
Leuven, bisschop van Luik, werd er geboren, Dirik III,
graaf van Holland, en Reinold, hertog van Gelderland,
waren er krijgsgevangen; Maria van Brabant, koningin
van Frankrijk, kwam er ter wereld; Edward III, koning
van Engeland, bracht er, met zijne gade, den winter
van 1338 over; Frederik III, keizer aan Duitschland,
(1) Zie Van Even, Louvain monumental, bl. 117.
Loobergen, aan de overzijde door de lommerrijke bos-
schen van Heverle en Meerdale, overblijfselen van het
overoude kolenwood (silva carbonaria), ’t welk, in de
vroegste tijden, het grootste gedeelte van Bslgie overdekte.
Het slot droeg de benaming van Bürgt van Leuven.
Onder het beheer van Karel den Vijfde heette het de
Bürgt des Keilers, wat de Leuvensche geleerden door
Castrum Coesaris vertaalden. Later bracht deze overzet-
ting verwarring te weeg. De woorden Castrum Ccesaris
deden aan Julius Cesar denken, en den oorsprong van
het kasteel aan de Romeinen toeschrijven. Doch ten
onrechte. Waarschijnlijk was het slot oorspronkelijk
door Lambrecht den Eerste, graaf van Leuven, tusschen
de jaren 976 en ioi5, gebouwd(i).
Keizer Jozeph II, die, gelijk men weet, in vele
opzichten, voorleden instellingen en zeden wilde afbreken,
deed, in 1783, het slot van Leuven verkoopen en het
werd tot den grond gesiecht. Van het oude gebouw
bleef er niets over dan eenige grondmuren en eene
waterput van 118 voeten diepte.
De plaats waar het slot gestaan heeft, heet thans
de Bürgt of de Cesarsberg.
Deze slechting was hoogst te betreuren. Aan dit grijze
gebouw waren groote herinneringen verbonden. God-
Iried III, hertog van Lothrijk overleeder; Sint Albert van
Leuven, bisschop van Luik, werd er geboren, Dirik III,
graaf van Holland, en Reinold, hertog van Gelderland,
waren er krijgsgevangen; Maria van Brabant, koningin
van Frankrijk, kwam er ter wereld; Edward III, koning
van Engeland, bracht er, met zijne gade, den winter
van 1338 over; Frederik III, keizer aan Duitschland,
(1) Zie Van Even, Louvain monumental, bl. 117.