DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.24587#0272
258 NEDERLANDSCHE LETTEREN IN FRANKRIJK.
arrive oü la posterite paye au grand homme la dette de la recon-
naissance.
Le 18 octobre 1867, les rues d’Amsterdam etaient pavoisees
comme en un jour de fete nationale, et la eite entiere, ayant ä sa
tete les representants des Lettres neerlandaises, les ministres du
Roi et les plus hauts dignitaires de l’Etat, inaugurait, dans le plus
beau parc de la ville l’oeuvre grandiose que Royer avait sculptee
dans la pierre en l’honneur de Joost van den Vondel.
A cette ceremonie avaient pris part, non seulement les Hol-
landais, mais encore les Flamands. On etait venu du Nord et du
Sud de la Neerlande :
« Van Noord en Zuid, van Zuid en Noord,
« Kwam ’t samen aan den Amstelboord. »
Aujourd’hui, on vient de l’Amerique, de l’Allemagne, de l’An-
gleterre, de l’Espagne, de la Belgique, de la France, acclamer
Vondel et honorer en lui un des genies du monde. La France
inscrit son nom ä Paris, sur la fafade du monument qui renferme
la bibliojheque Ste Genevieve, et, dans quelques mois, un jeune
Francais soutiendra, en pleine Soroonne, une these dont le sujet
sera : Vondel et son ceuvre.
La renommee de Vondel a donc grandi depuis vingt ans, et
la fete du troisieme anniversaire de sa naissance contribuera encore
ä faire briller au loin cette pure et noble gloire de la Neerlande.
Louis de Bäcker.
Vondel te Rijsel en te Parijs.
Mijnheer de Redacteur,
De Fransche Vlamingen hebben warm deel genomen aan de
jubelfeesten, onlangs geviferd in Belgie, Holland en Duitschland, ter
eere van « den oudsten en den grootsten » onzer dichters.
Vriendelijk genoodigd de Amsterdamsche plechtigheid bij te
wonen, belastte de Vlaamsche Commissie (Comite Flamand de
France) haar bestuur met de zorg van te antwoorden hoe vurig-
lijk de Fransche Vlamingen den dichter van Ghijsbreght en Lucifer
bewonderen, en hoe krachtig zij het eerbewijs hem door zijn
vaderland bewezen toejuichen.
Laatstmaal is de E. H. Brouwers, de welbekende pastoor
van Bovenkerk, te Rijsel zeer voortreffelijk ontvangen, dewijl hij
den lof vierde van onzen Nederlandschen dichter. Het woord
voerende in de slotvergadering des Katholieken Congres’, had hij
den tijd niet zijne redevoering breed uit te leggen : nogtans is
arrive oü la posterite paye au grand homme la dette de la recon-
naissance.
Le 18 octobre 1867, les rues d’Amsterdam etaient pavoisees
comme en un jour de fete nationale, et la eite entiere, ayant ä sa
tete les representants des Lettres neerlandaises, les ministres du
Roi et les plus hauts dignitaires de l’Etat, inaugurait, dans le plus
beau parc de la ville l’oeuvre grandiose que Royer avait sculptee
dans la pierre en l’honneur de Joost van den Vondel.
A cette ceremonie avaient pris part, non seulement les Hol-
landais, mais encore les Flamands. On etait venu du Nord et du
Sud de la Neerlande :
« Van Noord en Zuid, van Zuid en Noord,
« Kwam ’t samen aan den Amstelboord. »
Aujourd’hui, on vient de l’Amerique, de l’Allemagne, de l’An-
gleterre, de l’Espagne, de la Belgique, de la France, acclamer
Vondel et honorer en lui un des genies du monde. La France
inscrit son nom ä Paris, sur la fafade du monument qui renferme
la bibliojheque Ste Genevieve, et, dans quelques mois, un jeune
Francais soutiendra, en pleine Soroonne, une these dont le sujet
sera : Vondel et son ceuvre.
La renommee de Vondel a donc grandi depuis vingt ans, et
la fete du troisieme anniversaire de sa naissance contribuera encore
ä faire briller au loin cette pure et noble gloire de la Neerlande.
Louis de Bäcker.
Vondel te Rijsel en te Parijs.
Mijnheer de Redacteur,
De Fransche Vlamingen hebben warm deel genomen aan de
jubelfeesten, onlangs geviferd in Belgie, Holland en Duitschland, ter
eere van « den oudsten en den grootsten » onzer dichters.
Vriendelijk genoodigd de Amsterdamsche plechtigheid bij te
wonen, belastte de Vlaamsche Commissie (Comite Flamand de
France) haar bestuur met de zorg van te antwoorden hoe vurig-
lijk de Fransche Vlamingen den dichter van Ghijsbreght en Lucifer
bewonderen, en hoe krachtig zij het eerbewijs hem door zijn
vaderland bewezen toejuichen.
Laatstmaal is de E. H. Brouwers, de welbekende pastoor
van Bovenkerk, te Rijsel zeer voortreffelijk ontvangen, dewijl hij
den lof vierde van onzen Nederlandschen dichter. Het woord
voerende in de slotvergadering des Katholieken Congres’, had hij
den tijd niet zijne redevoering breed uit te leggen : nogtans is