4. Piwnice. Pomieszczenie
od strony ul. Chlebnickiej na
osi nawy zachodniej. Widok
w kierunku sali głównej
Sprawozdanie
z badań
architekto-
nicznych
średnio-
wiecznego
Dworu Artusa
Brak przewiązania widoczny jest też od strony sali głównej oraz w po-
mieszczeniu znajdującym się na osi nawy środkowej (il. 3). W tym ostatnim
przypadku gotycka ściana oddzielająca pomieszczenie od sali głównej jest
również dostawiona.
Z porównania planów piwnic i przyziemia wynika, że szerokość
przybudówki na poziomie przyziemia pokrywa się z szerokością jej
podstawy i ściany łącznie na poziomie piwnic. Nie wydaje się praw-
dopodobne, aby ta część murów piwnicznych mogła powstać równocześnie,
raczej mamy tu do czynienia z wtórnym wykorzystaniem starszej substancji.
W pomieszczeniu znajdującym się na osi nawy wschodniej, czyli
powstałym na pewno w okresie 1477-1479, ściany różnią się głównie
sposobem posadowienia. Ściana starsza, o której mowa była wcześniej,
zbudowana jest na ciągłej ławie fundamentowej wykonanej z kamieni pol-
nych, natomiast przeciwległa, nowsza ściana, na fundamencie punktowym.
Cegły nowszej ściany mają też nieco mniejsze wymiary. Sklepienie tego
pomieszczenia jest prawdopodobnie nowożytne.
W pomieszczeniu sąsiednim (na osi nawy środkowej) sytuacja wygląda
zgoła inaczej. Ściana przeciwległa do omówionej wcześniej, uznanej za
121
od strony ul. Chlebnickiej na
osi nawy zachodniej. Widok
w kierunku sali głównej
Sprawozdanie
z badań
architekto-
nicznych
średnio-
wiecznego
Dworu Artusa
Brak przewiązania widoczny jest też od strony sali głównej oraz w po-
mieszczeniu znajdującym się na osi nawy środkowej (il. 3). W tym ostatnim
przypadku gotycka ściana oddzielająca pomieszczenie od sali głównej jest
również dostawiona.
Z porównania planów piwnic i przyziemia wynika, że szerokość
przybudówki na poziomie przyziemia pokrywa się z szerokością jej
podstawy i ściany łącznie na poziomie piwnic. Nie wydaje się praw-
dopodobne, aby ta część murów piwnicznych mogła powstać równocześnie,
raczej mamy tu do czynienia z wtórnym wykorzystaniem starszej substancji.
W pomieszczeniu znajdującym się na osi nawy wschodniej, czyli
powstałym na pewno w okresie 1477-1479, ściany różnią się głównie
sposobem posadowienia. Ściana starsza, o której mowa była wcześniej,
zbudowana jest na ciągłej ławie fundamentowej wykonanej z kamieni pol-
nych, natomiast przeciwległa, nowsza ściana, na fundamencie punktowym.
Cegły nowszej ściany mają też nieco mniejsze wymiary. Sklepienie tego
pomieszczenia jest prawdopodobnie nowożytne.
W pomieszczeniu sąsiednim (na osi nawy środkowej) sytuacja wygląda
zgoła inaczej. Ściana przeciwległa do omówionej wcześniej, uznanej za
121