Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]: Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego (1.1992)

3. Wnętrze Dworu Artusa po wojnie. Prace przy odgruzowaniu, 1948 r.

watora. Nowe filary odtworzono nie z czerwonego, lecz z szarego granitu
sprowadzonego z Dolnego Śląska.

W listopadzie 1949 r. odbudowę nadzorował inż. Aleksander
Juszkiewicz. Pod jego kierownictwem prace prowadzone były bez doku-
mentacji technicznej, opierano się jedynie na programie robót i kredytach
przydzielanych na poszczególne lata.

Wiosną 1950 r. przystąpiono do wymiany filarów. W operacji tej
uczestniczył inż. Antoni Osiński, któremu powierzono funkcję zastępcy
kierownika budowy (il. 4). Całą tą żmudną i precyzyjną pracą kierował
doświadczony fachowiec - cieśla Jan Witz, który uprzednio zrekonstruował
sklepienie. Montaż filarów odbywał się bez dźwigów wyłącznie przy użyciu
systemu lin, wielokrążków i wciągarek. Sklepienia wykonano metodą
tradycyjną, wzmocniono wylewką z zaprawy cementowej i rusztem
żelbetonowym zaprojektowanym przez doc. Romana Wielocha. Ruszt
zlikwidował siły poziome powodujące pękania sklepień.

Następnym etapem prac była konstrukcja więźby dachowej. Projekt
rekonstrukcji historycznej więźby sporządził arch. Józef Chrzanowicz,
jednakże projekt ten nie został dopuszczony do realizacji. Wyparł go projekt
nowoczesnej na ówczesne czasy konstrukcji kratownicowej, opracowany
przez inż. Zygmunta Wiśniewskiego (il. 5). Budowę więźby dachowej

Kalendarium
odbudowy
Dworu Artusa
w Gdańsku

221