DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:Leszner, Magdalena: Obraz Matki Bożej z kościoła pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Łodzi: =
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.37084#0353
OBRAZ MATKI BOŻEJ Z KOŚCIOŁA PW. WNIEBOWZIĘCIA NMP W LODZI 349
sierpnia 1947 r. poświęcono srebrną suknię oraz koronę z perłami, ufundowa-
ną przez parafian dla obrazu Matki Bożej, wykonaną według projektu profe-
sora Chwalisława Zielińskiego.
W latach sześćdziesiątych XX w. obraz Matki Bożej zasłonięto obrazem
św. Antoniego z Dzieciątkiem Jezus. Odtąd najstarszy obraz Matki Bożej
w Łodzi ulegał zapomnieniu.
Dopiero na początku lat osiemdziesiątych ówczesny proboszcz parafii,
ks. Adam Lepa. odsłonił obraz przedstawiający Maryję. Wystawił go w pra-
wej nawie, w bocznej kaplicy, nazwanej od znajdującego się tam dzieła kapli-
cą Matki Bożej.
W łódzkim dziele łączą się trzy prawdy dogmatyczne i wątki ikonograficz-
ne, ściśle ze sobą współgrające. Artyści pragnąc ukazać prawdę o Niepokala-
nym Poczęciu i Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny, mogli posłużyć
się materiałami źródłowymi, które powstawały od najwcześniejszych wieków
chrześcijaństwa. Duża ich liczba oraz symboliczne, wręcz metafizyczne zna-
czenie przywilejów Maryi spowodowało niezliczone wersje ikonograficzne,
ilustrujące te dogmaty. Powstawały dzięki temu dzieła łączące prawdy zawar-
te w Piśmie Świętym, apokryfach, tekstach świętych, mistyków i ojców’ Koś-
cioła.
Artyści tworzyli obrazy oraz rzeźby przedstawiające prawdy mariologiczne.
Niejednokrotnie ikonografia tych dogmatów była podobna, a nawet identycz-
na. Wynikało to z samego faktu współistnienia ich razem, jak i ze stosunko-
wo późnym ogłoszeniem ich przez papieża. Często zamieniano obraz Immacu-
laty, podkreślając moment Wniebowzięcia.
Elementem łączącym obydwa te dogmaty była scena Zwiastowania, w któ-
rej maryjne fiat jednoczyło Niepokalane Poczęcie, dziewicze Macierzyństwo
i boskie Wniebowzięcie. Dlatego też sposób ukazania Maryi w scenie Zwias-
towania jest podobne jak na obrazach Niepokalanego Poczęcia lub Wniebo-
wzięcia, na których istotny jest gest Matki Bożej - dotknięcie serca lub rę-
ce złożone w modlitwie. Ważny jest również fakt, iż jest to obraz Maryi
bez Dzieciątka, co sprawia, że wpisuje się on do grupy scen, w których ar-
tyści ukazywali postać Matki Bożej bez Jezusa, za to w duchowej łączności
z Bogiem Ojcem.
Prawda Niepokalanego Poczęcia jest tematem bardzo trudnym do przedsta-
wienia ze względu na swój wizyjny charakter. Można go zilustrować jedynie
w sposób symboliczny i umowny. Mimo to, kiedy w 1854 r. ogłaszano dog-
mat Niepokalanego Poczęcia, istniało już tysiące dzieł, które ukazywały tą
prawdę mariologiczną.
sierpnia 1947 r. poświęcono srebrną suknię oraz koronę z perłami, ufundowa-
ną przez parafian dla obrazu Matki Bożej, wykonaną według projektu profe-
sora Chwalisława Zielińskiego.
W latach sześćdziesiątych XX w. obraz Matki Bożej zasłonięto obrazem
św. Antoniego z Dzieciątkiem Jezus. Odtąd najstarszy obraz Matki Bożej
w Łodzi ulegał zapomnieniu.
Dopiero na początku lat osiemdziesiątych ówczesny proboszcz parafii,
ks. Adam Lepa. odsłonił obraz przedstawiający Maryję. Wystawił go w pra-
wej nawie, w bocznej kaplicy, nazwanej od znajdującego się tam dzieła kapli-
cą Matki Bożej.
W łódzkim dziele łączą się trzy prawdy dogmatyczne i wątki ikonograficz-
ne, ściśle ze sobą współgrające. Artyści pragnąc ukazać prawdę o Niepokala-
nym Poczęciu i Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny, mogli posłużyć
się materiałami źródłowymi, które powstawały od najwcześniejszych wieków
chrześcijaństwa. Duża ich liczba oraz symboliczne, wręcz metafizyczne zna-
czenie przywilejów Maryi spowodowało niezliczone wersje ikonograficzne,
ilustrujące te dogmaty. Powstawały dzięki temu dzieła łączące prawdy zawar-
te w Piśmie Świętym, apokryfach, tekstach świętych, mistyków i ojców’ Koś-
cioła.
Artyści tworzyli obrazy oraz rzeźby przedstawiające prawdy mariologiczne.
Niejednokrotnie ikonografia tych dogmatów była podobna, a nawet identycz-
na. Wynikało to z samego faktu współistnienia ich razem, jak i ze stosunko-
wo późnym ogłoszeniem ich przez papieża. Często zamieniano obraz Immacu-
laty, podkreślając moment Wniebowzięcia.
Elementem łączącym obydwa te dogmaty była scena Zwiastowania, w któ-
rej maryjne fiat jednoczyło Niepokalane Poczęcie, dziewicze Macierzyństwo
i boskie Wniebowzięcie. Dlatego też sposób ukazania Maryi w scenie Zwias-
towania jest podobne jak na obrazach Niepokalanego Poczęcia lub Wniebo-
wzięcia, na których istotny jest gest Matki Bożej - dotknięcie serca lub rę-
ce złożone w modlitwie. Ważny jest również fakt, iż jest to obraz Maryi
bez Dzieciątka, co sprawia, że wpisuje się on do grupy scen, w których ar-
tyści ukazywali postać Matki Bożej bez Jezusa, za to w duchowej łączności
z Bogiem Ojcem.
Prawda Niepokalanego Poczęcia jest tematem bardzo trudnym do przedsta-
wienia ze względu na swój wizyjny charakter. Można go zilustrować jedynie
w sposób symboliczny i umowny. Mimo to, kiedy w 1854 r. ogłaszano dog-
mat Niepokalanego Poczęcia, istniało już tysiące dzieł, które ukazywały tą
prawdę mariologiczną.