DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.37084#0559
Hinweis: Dies ist eine zusätzlich gescannte Seite, um Farbkeil und Maßstab abbilden zu können.
0.5
1 cm
HISTORYCZNE I ARTYSTYCZNE ZNACZENIE KRUCYFIKSU UNII LUBELSKIEJ 285
niewielkich rozmiarów (w lubelskiej pasyjce twarz ma zaledwie 3 cm) (il.
16b, 8). Najbliższą analogią dla naszego krucyfiksu jest jedna z figurek żywe-
go Chrystusa z kościoła Mariackiego (il. 17b). Podobieństwo obu pasyjek
zostało uchwycone zwłaszcza w fizjonomii twarzy, w kształcie korony cier-
niowej uplecionej z dwóch gałązek ciernia oraz w opracowaniu klatki piersio-
wej i sposobie przewiązania perizonium (por. il. 17b, 10). Jednak w niektó-
rych szczegółach krakowski krucyfiks odbiega od lubelskiego wizerunku
Ukrzyżowanego. Ciało Chrystusa jest znacznie bardziej wychudzone. Nieco
dłuższe perizonium opada dekoracyjną kaskadą wzdłuż lewego biodra, stopy
o długich, kościstych palcach zostały przebite jednym gwoździem.
Niezwykle piękna i subtelna jest twarz Zbawiciela ukazana na drugim
krucyfiksie z kościoła Mariackiego (il. 16a-b). Koronę cierniową wykonano
z oddzielnych kawałków kości słoniowej. Delikatne ciało zostało zupełnie
pozbawione śladów męki i deformacji, nawet gwoździe zastąpiono szlachetny-
mi kamieniami. Perizonium wydaje się cienkie i niemal przeźroczyste. Szcze-
góły dłoni i stóp : -
Chrystusa doskon; E n W*
Ł 5^5
Warto jeszcze = <n
miotem artykułu z j§
zrobiony, spowoc ET
tyłu i przechylon -
rozchylone. Stopy E-
pozbawiony realiz
rozpięty na drewn E-
autorki artykułu n E-^
drewnem, np. gru E-
w lewą stronę or; E-^
wej: INR1 - RE! -§-
który w domach EW
n o i ci..o\/ r;Fi 7miirh —
i- o
t* o
I o
Jest to przedstawienie
[/, który stał się przed-
aowił on niegdyś włas-
łieszczony opis krzyża
elskiej. Figurkę wyko-
loko rozpostarte ręce -
jiteriał, z którego jest
jest lekko cofnięta do
|cu niebu, a usta nieco
1
■ ciała jest subtelny, nie
lacyjny. Chrystus został
malią. Ta czerń według
ano mniej kosztownym
|głowy i wygięcie ciała
mderoli z kości słonio-
ido typu portatywnego,
lizyty kapłana, przy ko-
li i kontemplacji Męki
j A/stania uznaje Antwer-
f.iela”, 45(2002), nr I 1A.
niewielkich rozmiarów (w lubelskiej pasyjce twarz ma zaledwie 3 cm) (il.
16b, 8). Najbliższą analogią dla naszego krucyfiksu jest jedna z figurek żywe-
go Chrystusa z kościoła Mariackiego (il. 17b). Podobieństwo obu pasyjek
zostało uchwycone zwłaszcza w fizjonomii twarzy, w kształcie korony cier-
niowej uplecionej z dwóch gałązek ciernia oraz w opracowaniu klatki piersio-
wej i sposobie przewiązania perizonium (por. il. 17b, 10). Jednak w niektó-
rych szczegółach krakowski krucyfiks odbiega od lubelskiego wizerunku
Ukrzyżowanego. Ciało Chrystusa jest znacznie bardziej wychudzone. Nieco
dłuższe perizonium opada dekoracyjną kaskadą wzdłuż lewego biodra, stopy
o długich, kościstych palcach zostały przebite jednym gwoździem.
Niezwykle piękna i subtelna jest twarz Zbawiciela ukazana na drugim
krucyfiksie z kościoła Mariackiego (il. 16a-b). Koronę cierniową wykonano
z oddzielnych kawałków kości słoniowej. Delikatne ciało zostało zupełnie
pozbawione śladów męki i deformacji, nawet gwoździe zastąpiono szlachetny-
mi kamieniami. Perizonium wydaje się cienkie i niemal przeźroczyste. Szcze-
góły dłoni i stóp : -
Chrystusa doskon; E n W*
Ł 5^5
Warto jeszcze = <n
miotem artykułu z j§
zrobiony, spowoc ET
tyłu i przechylon -
rozchylone. Stopy E-
pozbawiony realiz
rozpięty na drewn E-
autorki artykułu n E-^
drewnem, np. gru E-
w lewą stronę or; E-^
wej: INR1 - RE! -§-
który w domach EW
n o i ci..o\/ r;Fi 7miirh —
i- o
t* o
I o
Jest to przedstawienie
[/, który stał się przed-
aowił on niegdyś włas-
łieszczony opis krzyża
elskiej. Figurkę wyko-
loko rozpostarte ręce -
jiteriał, z którego jest
jest lekko cofnięta do
|cu niebu, a usta nieco
1
■ ciała jest subtelny, nie
lacyjny. Chrystus został
malią. Ta czerń według
ano mniej kosztownym
|głowy i wygięcie ciała
mderoli z kości słonio-
ido typu portatywnego,
lizyty kapłana, przy ko-
li i kontemplacji Męki
j A/stania uznaje Antwer-
f.iela”, 45(2002), nr I 1A.