DOI Artikel:
Szczepkowska-Naliwajek, Kinga: Późnogotycka plastyka złotnicza w Prusach Królewskich
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14539#0054
50
KINGA SZCZEPKOWSKA-NALIWAJEK
12. Św. Jerzy z kościoła w Sokolicy
koło Bartoszyc. 2 poł. XV w.
dla tej atrybucji jest dla Piepera niewielka ozdoba strzelecka w kształcie figury św. Jerzego,
przechowywana obecnie w Bocholt48. Jest ona rzeczywiście bardzo podobna do starszej figury
elbląskiej. Pieper uważa figurkę z Bocholt za własnoręczne dzieło Israhela van Meckenem. Jest
to jego zdaniem ważki argument dla uznania Meckenema za autora relikwiarza elbląskiego. Nie
ma jednak żadnych zachowanych dzieł złotniczych, które można uważać za bezsporne dzieła
Meckenema49. Mała sztancowana figurka, która — być może przypadkowo — znalazła się w Bocholt,
nie może być podstawą do atrybucji znakomitego relikwiarza. Figurka w Bocholt powtarza wiernie
pewien typ wizerunku św. Jerzego, występujący w dziełach pochodzących z różnych prowincji
artystycznych. Jest również mało prawdopodobne, aby relikwiarz wykonany w Westfalii, przecho-
wywany w kościele Św. Jerzego w odległym Elblągu, stał się modelem dla Bernta Notkę,
rzeźbiarza pracującego wówczas głównie w Danii i Szwecji. Hipotezę Piepera należy w sumie
uznać za całkowicie nieprawdopodobną.
Niektórzy uczeni ponownie przypisują oba relikwiarze elbląskie lokalnemu, pruskiemu środo-
48 Pieper, op. cil, s. 93-105.
49 J. M. Fritz, Goldschmiedekunst, [w:] Herbst des Mittelalters. Spàtgotik in ' Koln und am Niederrhein, Koln 1970,
s. 108-109.
KINGA SZCZEPKOWSKA-NALIWAJEK
12. Św. Jerzy z kościoła w Sokolicy
koło Bartoszyc. 2 poł. XV w.
dla tej atrybucji jest dla Piepera niewielka ozdoba strzelecka w kształcie figury św. Jerzego,
przechowywana obecnie w Bocholt48. Jest ona rzeczywiście bardzo podobna do starszej figury
elbląskiej. Pieper uważa figurkę z Bocholt za własnoręczne dzieło Israhela van Meckenem. Jest
to jego zdaniem ważki argument dla uznania Meckenema za autora relikwiarza elbląskiego. Nie
ma jednak żadnych zachowanych dzieł złotniczych, które można uważać za bezsporne dzieła
Meckenema49. Mała sztancowana figurka, która — być może przypadkowo — znalazła się w Bocholt,
nie może być podstawą do atrybucji znakomitego relikwiarza. Figurka w Bocholt powtarza wiernie
pewien typ wizerunku św. Jerzego, występujący w dziełach pochodzących z różnych prowincji
artystycznych. Jest również mało prawdopodobne, aby relikwiarz wykonany w Westfalii, przecho-
wywany w kościele Św. Jerzego w odległym Elblągu, stał się modelem dla Bernta Notkę,
rzeźbiarza pracującego wówczas głównie w Danii i Szwecji. Hipotezę Piepera należy w sumie
uznać za całkowicie nieprawdopodobną.
Niektórzy uczeni ponownie przypisują oba relikwiarze elbląskie lokalnemu, pruskiemu środo-
48 Pieper, op. cil, s. 93-105.
49 J. M. Fritz, Goldschmiedekunst, [w:] Herbst des Mittelalters. Spàtgotik in ' Koln und am Niederrhein, Koln 1970,
s. 108-109.