Antoni Ziemba, Zofia Herman Nowa Galeria Sztuki Średniowiecznej...
19
dworskiego i spierając się z Niemcami o czeskość bądź niemieckość
sztuki Luksemburgów (Karola IV i Wacława III), rzeźby i archi-
tektury Parlerów, kręgu Mistrza Pięknych Madonn, stylu mięk-
kiego i pięknego w malarstwie (Mistrz z Wyższego Brodu, Mistrz
z Trzebonia). Dodajmy żywe do niedawna, acz zupełnie fałszywe,
wierzenia uczonych w polskość „Wita Stwosza” - norymberskiego,
czynnego też w Krakowie, Wita Stosza. Wyjściem z zaklętego kręgu
nacjonalizmów i ich prób kolonizowania dawnej kultury regional-
nej jest mapa sztuki późnośredniowiecznej ujęta bardziej jak sieć
niż jako pajęczyna. Sieć wielu równoważnych i równomiernie roz-
mieszczonych miejsc produkcji sztuki, nakładająca się na opisaną
na początku sieć powiązań rzeczy (przedmiotów sztuki) z ludzkimi
instytucjami, obyczajami, rytuałami.
il. 9 I fig. 9
Pietà, Kraków | Krakow,
ok. I c. 1450
fot. I photo © Piotr Ligier /
Muzeum Narodowe
w Warszawie
il. 10| fig. 10
Maria z Dzieciątkiem
oraz święte Felicyta
i Perpetua | The Virgin
and Child with Saints
Felicity and Perpetua,
Wielkopolska | Greater
Poland, ok. | c. 1525
fot. I photo © Piotr Ligier /
Muzeum Narodowe
w Warszawie
Przegląd rozmaitych funkcji przedmiotów średniowiecznej sztuki
otwierają w pierwszej sali galerii fragmenty architektonicznej de-
koracji rzeźbiarskiej z XII-XIV wieku (kapitele kolumn). Po nich
następują samodzielne, oderwane od architektury posągi i figury
kultowe (począwszy od najwcześniejszego zachowanego przykładu
19
dworskiego i spierając się z Niemcami o czeskość bądź niemieckość
sztuki Luksemburgów (Karola IV i Wacława III), rzeźby i archi-
tektury Parlerów, kręgu Mistrza Pięknych Madonn, stylu mięk-
kiego i pięknego w malarstwie (Mistrz z Wyższego Brodu, Mistrz
z Trzebonia). Dodajmy żywe do niedawna, acz zupełnie fałszywe,
wierzenia uczonych w polskość „Wita Stwosza” - norymberskiego,
czynnego też w Krakowie, Wita Stosza. Wyjściem z zaklętego kręgu
nacjonalizmów i ich prób kolonizowania dawnej kultury regional-
nej jest mapa sztuki późnośredniowiecznej ujęta bardziej jak sieć
niż jako pajęczyna. Sieć wielu równoważnych i równomiernie roz-
mieszczonych miejsc produkcji sztuki, nakładająca się na opisaną
na początku sieć powiązań rzeczy (przedmiotów sztuki) z ludzkimi
instytucjami, obyczajami, rytuałami.
il. 9 I fig. 9
Pietà, Kraków | Krakow,
ok. I c. 1450
fot. I photo © Piotr Ligier /
Muzeum Narodowe
w Warszawie
il. 10| fig. 10
Maria z Dzieciątkiem
oraz święte Felicyta
i Perpetua | The Virgin
and Child with Saints
Felicity and Perpetua,
Wielkopolska | Greater
Poland, ok. | c. 1525
fot. I photo © Piotr Ligier /
Muzeum Narodowe
w Warszawie
Przegląd rozmaitych funkcji przedmiotów średniowiecznej sztuki
otwierają w pierwszej sali galerii fragmenty architektonicznej de-
koracji rzeźbiarskiej z XII-XIV wieku (kapitele kolumn). Po nich
następują samodzielne, oderwane od architektury posągi i figury
kultowe (począwszy od najwcześniejszego zachowanego przykładu