Studia do Dziejów Wawelu (5.1991)

|

l El w > k A

I

2. Schemat wejścia do krypty królewskiej. Oprać. K. Wilkus.

i sklepień. Wzdłuż szczelin wywiercono o- zasypał gruzem, zamurował i przykrył posa-

twory, następnie przedmuchiwano je sprę- dzką. Ukryte w ten sposób krypty pozosta-

żonym powietrzem i wodą, w końcu wstrzy- wały przez wieki niedostępne i zapomniane,

kiwano pod ciśnieniem zaczyn cementowy. Dopiero w czasie prac badawczych w pod-

Niektóre partie murów związano kotwami ziemiach, przy zdejmowaniu posadzek, na-

żelaznymi i żelbetowymi. trafiono na sklepienie kryjące wewnątrz ta-

Opisane prace techniczne poprzedzone jemnice ubiegłych stuleci,

były, jak już wspomniano, dokładnymi ba- Badania rozpoczęto w początkach sierp-

daniami podziemi z wykonaniem pomiarów nia r. 1931 od kaplicy św. Kazimierza, gdzie

inwentaryzacyjnych i planów katedry. Pra- po zdjęciu posadzki i usunięciu gruzu, pod

ce te nie tylko dały materiał do opracowań mensą ołtarzową, na głębokości 1,2 m na-

technicznych, ale doprowadziły też do od- trafiono na dwie urny (puszki) ze stopu

krycia szeregu krypt, w których niegdyś cyny i ołowiu, o wymiarach 25 x 25 x 32 cm,

chowano zmarłych książąt panujących na zawierające serce i wnętrzności króla Wła-

Litwie oraz członków Kapituły. Niestety dysława IV. Puszki te były bardzo zniszczo-

— czas, wojny, grabieże i woda poczyniły ne, ze śladami uszkodzeń powstałych praw-

tam ogromne spustoszenia. Wejścia do więk- dopodobnie przy poszukiwaniu kosztownoś-

szości krypt w podziemiach w w. XVIII ci. Jedna z nich uległa prawie całkowitemu

Wawrzyniec Gucewicz, architekt katedry, zniszczeniu.

533