DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.55687#0401
Sploty życia i nici w twórczości Tamary Hans-Jaworskiej
397
II. 4. Tamara Jaworska, Fugue Chromatica, 1976, 9 x 8 m, własność artystki
nych larach styl artystki nadal ewoluował (il. 4-5).
Kolejnym wielkim sukcesem była indywidualna wy-
stawa zorganizowana przez ambasadę kanadyjską
w Paryżu (1981) oraz liczne wystawy na świecie.52
Jednak próbując odtworzyć życiorys tej świa-
towej sławy tkaczki, natrafiłam na duże problemy.
Otóż jej nazwisko nie figuruje w żadnych leksyko-
nach, opracowaniach i innych publikacjach doty-
czących tkactwa w Polsce. Ten swoisty „brak obec-
ności” w literaturze przedmiotu jest tłumaczony
zniknięciem jej ze środowiska artystów polskich.
Mimo nasuwających się w tym momencie po-
lityczno-ideologicznych implikacji {notabene po-
niekąd uzasadnionych), chciałabym zaznaczyć,
że osobiście bardziej dopatruję się w tym mecha-
nizmie „usuwania” prozaicznej prawidłowości,
charakteryzującej emigrację artystyczną w ogóle.
Cisza, jaka zapadła po jej wyjeździe w oficjalnym
obiegu informacji i przejawach życia artystycznego
w Polsce, znajdowała swoje podłoże w procesach
politycznych. Prywatne relacje nie były tak jed-
norodne. Jedni dotychczasowi przyjaciele (z lęku,
bądź z przekonania) ostentacyjnie zaniechali kon-
taktów. Inni przesyłali Jaworskim cieple listy, które
ich odnajdywały na drugim końcu świata.
Emigracja to zjawisko szeroko badane przez róż-
ne dziedziny nauki: socjologię, psychologię, histo-
rię, prawo, politologię i wiele innych. Każda z tych
dyscyplin wnosi swoją orientację w perspektywę
II. 5. Tamara Jaworska, Squaring the circle, 1980, 10 x 8 m,
własność artystki
badawczą. W orbitę badań związanych z diasporą
polską zostaje włączona pomarcowa grupa obywa-
teli pochodzenia żydowskiego, jako fala przymu-
sowej emigracji. Pisze o tym np. historyk Adam
Walaszek.53
52 Tamara (2009: 17-24).
53 Walaszek (2001: 16).
397
II. 4. Tamara Jaworska, Fugue Chromatica, 1976, 9 x 8 m, własność artystki
nych larach styl artystki nadal ewoluował (il. 4-5).
Kolejnym wielkim sukcesem była indywidualna wy-
stawa zorganizowana przez ambasadę kanadyjską
w Paryżu (1981) oraz liczne wystawy na świecie.52
Jednak próbując odtworzyć życiorys tej świa-
towej sławy tkaczki, natrafiłam na duże problemy.
Otóż jej nazwisko nie figuruje w żadnych leksyko-
nach, opracowaniach i innych publikacjach doty-
czących tkactwa w Polsce. Ten swoisty „brak obec-
ności” w literaturze przedmiotu jest tłumaczony
zniknięciem jej ze środowiska artystów polskich.
Mimo nasuwających się w tym momencie po-
lityczno-ideologicznych implikacji {notabene po-
niekąd uzasadnionych), chciałabym zaznaczyć,
że osobiście bardziej dopatruję się w tym mecha-
nizmie „usuwania” prozaicznej prawidłowości,
charakteryzującej emigrację artystyczną w ogóle.
Cisza, jaka zapadła po jej wyjeździe w oficjalnym
obiegu informacji i przejawach życia artystycznego
w Polsce, znajdowała swoje podłoże w procesach
politycznych. Prywatne relacje nie były tak jed-
norodne. Jedni dotychczasowi przyjaciele (z lęku,
bądź z przekonania) ostentacyjnie zaniechali kon-
taktów. Inni przesyłali Jaworskim cieple listy, które
ich odnajdywały na drugim końcu świata.
Emigracja to zjawisko szeroko badane przez róż-
ne dziedziny nauki: socjologię, psychologię, histo-
rię, prawo, politologię i wiele innych. Każda z tych
dyscyplin wnosi swoją orientację w perspektywę
II. 5. Tamara Jaworska, Squaring the circle, 1980, 10 x 8 m,
własność artystki
badawczą. W orbitę badań związanych z diasporą
polską zostaje włączona pomarcowa grupa obywa-
teli pochodzenia żydowskiego, jako fala przymu-
sowej emigracji. Pisze o tym np. historyk Adam
Walaszek.53
52 Tamara (2009: 17-24).
53 Walaszek (2001: 16).