Studia muzealne / Muzeum Narodowe w Poznaniu (3.1957)

Ryc. 8. O. Boznańska. Dziewczyna z tulipanami. Muzeum Narodowe,
Poznań. Fot. L. Perz i F. Maćkowiak.


z ekspresyjnej, emocjonalnej wartości
barwy2s, a jej kolorystyczne poszukiwania
są w znacznej mierze uwarunkowane dą-
żeniem do wyrażenia określonego nastro-
ju, związanego bądź z osobą modela, bądź
z subiektywnym przeżyciem artystki. Sza-
ro-zielonkawa tonacja, posiadająca już
sama pewne wartości emocjonalne, po-
zwalała z tym większą siłą wydobyć ja-
kiś element kolorystyczny, typowy dla
modela np. złoto-rude włosy dziewczynki
z chryzantemami, lub świeżą i żywą kar-
nację Ireny Serda-Zbigniewiczowej.
Obok tych obrazów, które w kolorycie
i technice stanowią zarodek przyszłego
stylu Boznańskiej, powstaje w tym czasie
kilka innych, nie mniej ciekawych, nieraz
o wysokiej wartości artystycznej, świad-

czących o różnorodnych drogach kolory-
stycznych poszukiwań artystki29.
W takich obrazach jak np. ,,W pracow-
ni"30, lub w ,,Portrecie dwóch dziewczy-
nek"31 czy w „Studium kobiety z dziew-
czynką na kolanach"'2 — barwa nasycona
i intensywna, kładziona bez przejść w du-
żych, płaskich plamach, różniących się
walorem, przypomina obrazy Maneta1"'.
Ten sposób kolorystycznej budowy obrazu
wyraził się zarówno inną techniką, jak in-
nymi zestawieniami barw. Technika malo-
wania jest gładka, o powierzchni raczej
lśniącej, a duże niezróżnicowane plamy
barwne tworzą silne zestawienia np. czer-
ni i czerwieni, lub ciemnej zieleni i czerni
z jasno-żółtym. W portrecie P. Nauena
skontrastowała artystka duże, płaskie pla-

61