DOI Artikel:
Skowron, Ryszard: Wawel w okresie Wolnego Miasta Krakowa
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19897#0055
10. Wawel od strony południowo-wschodniej po założeniu przechadzek (wg Widoki miasta Krakowa i jego okolic,
Kraków 1836; reprod. S. Kolowca)
lizowany dopiero w 1831 roku dzięki przeznacze-
niu przez projektodawcę 1200 zł na jego wyko-
nanie 61.
W fazie drugiej, w latach 1830—1832 prace
prowadzono przede wszystkim od strony północ-
no-zachodniej wzgórza62. Na odcinku pomiędzy
domem rorantystów a basztą Złodziejską, wzdłuż
średniowiecznego muru obronnego urządzono
chodnik spacerowy, stawiając od strony zbocza
niewysoki mur parapetowy. Od strony zachod-
niej zasypano przestrzeń między murem średnio-
wiecznym a osiemnastowiecznymi murami klesz-
czowymi, nadbudowanymi w formie muru para-
petowego za 3000 zł63. W trakcie tych prac za-
sypano trzy otwory wejściowe do Smoczej Jamy,
o czym ze smutkiem pisał Ambroży Grabowski
w swoich wspomnieniach: „Jak z jednej strony
cieszyło mię to wielce, że można teraz dokoła
zamek obejść i nasycać oczy zachwycającymi
stamtąd widokami, tak z drugiej smuci mię, że
zagubiono miejsce, do którego wiązało się poda-
nie (chociaż bajeczne), sięgające tych czasów hi-
storii naszej, które w pomroce dziejów giną" 64.
W latach 1831—1832 przeprowadzono naprawę
murów obronnych otaczających Wawel. Ponadto
w 1832 roku wzdłuż drogi biegnącej od strony
wschodniej zamku w kierunku baszty Senator-
skiej ukończono wznoszenie muru parapeto-
wego 65.
Za symboliczne zakończenie prac na stokach
wzgórza można uznać ufundowanie przez Floria-
na Straszewskiego kamiennej ławki z wyrytą da-
tą 1834, literą S. i herbem Bogoria, którą usta-
wiono na południowym zboczu 6<i.
W wyniku przeprowadzenia wyżej wymienio-
nych prac Wawel w sposób naturalny i harmonij-
ny został włączony w pierścień Plant. Z niekom-
pletnych danych wynika, że Senat w latach
1826—1832 wydał na upięknienie Wawelu i jego
otoczenia co najmniej 40 tys. złotych. Po roku
1832 władze Rzeczypospolitej Krakowskiej pro-
wadziły na Wawelu jedynie doraźne prace re-
81 AP Kraków, WMK
62 AP Kraków, WMK
2561, 2566, 5049, oraz P i a
63 P i a n o w s k i, o. c,
IV-19, nr obrad 2623.
IV-19, nr obrad 1350, 1673,
nowski, o. c, s. 123.
s. 123.
04 G r a b o w s k i, o. c, 2, s. 159.
65 B a n a c h, o. c, 1, poz. 81.
66 Bąków s ki, o. c, 3, s. 53.
51
Kraków 1836; reprod. S. Kolowca)
lizowany dopiero w 1831 roku dzięki przeznacze-
niu przez projektodawcę 1200 zł na jego wyko-
nanie 61.
W fazie drugiej, w latach 1830—1832 prace
prowadzono przede wszystkim od strony północ-
no-zachodniej wzgórza62. Na odcinku pomiędzy
domem rorantystów a basztą Złodziejską, wzdłuż
średniowiecznego muru obronnego urządzono
chodnik spacerowy, stawiając od strony zbocza
niewysoki mur parapetowy. Od strony zachod-
niej zasypano przestrzeń między murem średnio-
wiecznym a osiemnastowiecznymi murami klesz-
czowymi, nadbudowanymi w formie muru para-
petowego za 3000 zł63. W trakcie tych prac za-
sypano trzy otwory wejściowe do Smoczej Jamy,
o czym ze smutkiem pisał Ambroży Grabowski
w swoich wspomnieniach: „Jak z jednej strony
cieszyło mię to wielce, że można teraz dokoła
zamek obejść i nasycać oczy zachwycającymi
stamtąd widokami, tak z drugiej smuci mię, że
zagubiono miejsce, do którego wiązało się poda-
nie (chociaż bajeczne), sięgające tych czasów hi-
storii naszej, które w pomroce dziejów giną" 64.
W latach 1831—1832 przeprowadzono naprawę
murów obronnych otaczających Wawel. Ponadto
w 1832 roku wzdłuż drogi biegnącej od strony
wschodniej zamku w kierunku baszty Senator-
skiej ukończono wznoszenie muru parapeto-
wego 65.
Za symboliczne zakończenie prac na stokach
wzgórza można uznać ufundowanie przez Floria-
na Straszewskiego kamiennej ławki z wyrytą da-
tą 1834, literą S. i herbem Bogoria, którą usta-
wiono na południowym zboczu 6<i.
W wyniku przeprowadzenia wyżej wymienio-
nych prac Wawel w sposób naturalny i harmonij-
ny został włączony w pierścień Plant. Z niekom-
pletnych danych wynika, że Senat w latach
1826—1832 wydał na upięknienie Wawelu i jego
otoczenia co najmniej 40 tys. złotych. Po roku
1832 władze Rzeczypospolitej Krakowskiej pro-
wadziły na Wawelu jedynie doraźne prace re-
81 AP Kraków, WMK
62 AP Kraków, WMK
2561, 2566, 5049, oraz P i a
63 P i a n o w s k i, o. c,
IV-19, nr obrad 2623.
IV-19, nr obrad 1350, 1673,
nowski, o. c, s. 123.
s. 123.
04 G r a b o w s k i, o. c, 2, s. 159.
65 B a n a c h, o. c, 1, poz. 81.
66 Bąków s ki, o. c, 3, s. 53.
51