Studia Waweliana (3.1994)

4. Antoni Madeyski, model sarkofagu królowej Jadwigi (wariant końcowy).
KMKr (fot. R. Moździerz)

Szkic ten nie zyskał aprobaty Sokołowskiego,
z którym konsultował go Madeyski po przybyciu
do Krakowa --. Profesor zwrócił Madeyskiemu
uwagę na konieczność wprowadzenia tych ele-
mentów zdobniczych i akcesoriów, które nawiązy-
wałyby do gotyckich wzorów ze środowiska kra-
kowskiego z około roku 1400. Gruntownych zmian
wymagała również postać królowej. Mając na
uwadze powyższe uwarunkowania przystąpił Ma-
deyski do wszechstronnych badań nad reliktami
epoki, korzystając ze swobodnego dostępu do Mu-
zeum Czartoryskich i tzw. Gabinetu Sztuki
i Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Obję-
ły one rzeźbę nagrobną, kamieniarkę architekto-
niczną, numizmatykę, złotnictwo, drzeworyty

22 H., Sarkofag królowej Jadwigi (Życie i Sztuka,
2, 1902, s. 49).

23 Treść inskrypcji: „N. A. D. 1374 /Hedvigis Regi-
na Poloniae/ OB. A. D. 1399". Nazwisko fundatora po-
mnika i jego twórcy umieszczono w napisie obiegającym
poręcz balustrady nagrobka: „CAROLUS COMES DE

i dawne tkaniny. Studia te, połączone z modelo-
waniem kolejnych szkiców, zajęły trzy miesiące.
Ich uwieńczeniem stał się projekt powstały w li-
stopadzie 1900 roku (31X50X22 cm; fig. 4), po-
krywający się zasadniczo ze zrealizowaną wersją
pomnika, którego odsłonięcie nastąpiło w grudniu
1902 roku.

Sarkofag Jadwigi odznacza się uproszczoną
formą i stylizowaną ornamentyką. Proporcje tum-
by, kształt podstawy i ścięta ukośnie górna kra-
wędź wskazują na jej zdecydowanie północny
charakter. Motywy herbowe — lilie andegaweń-
skie, fryz z płaskorzeźbionym godłem Polski i in-
skrypcja tworząca bordiurę wokół postaci23 zo-
stały użyte w sensie dekoracyjnym, zgodnie z ka-

BRZEZIE LANCKOROŃSKI / HEDVIGI OMNI VENE-
RANDAE AEVO REGINAE POLONIAE IN HAC AEDE
DEPOSITAE / TUMBAM EXSTRUXIT A. MADEYSKI
SCULPTORE". Pomnik nie jest sygnowany przez
rzeźbiarza.

162