Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (16.1954)

EPITAFIUM JANA SAKRANA


II. 8. Zmartwychwstanie, część środkowa epitafium rodziny Conertów z r. 1554.
Dawniej w kościele N. P. Marii w Gdańsku (Fot. wg Drosta)

nej kultury i przeradzania się średniowiecznego świa-
topoglądu w wąsko-arystokratyczny światopogląd nie-
mieckich możnowładców. W jego twórczości feudalna
sztuka religijna osiąga swój koniec. Przed niemieckimi
artystami otwierają się teraz dwie możliwości: pójść
w ślad za Holbeinem i Diirerem po drodze budowy re-
alizmu mieszczańskiego albo też kontynuować podjętą
przez Cranacha (w późnym okresie jego życia) drogę

manierycznego „starczego" stylu pełnego przeładowań
i detalicznej ekspresji21.
W odniesieniu do polskiego materiału zabytkowe-
go uwaga ta niepozbawiona jest przydatności. Istot-
nie, w ciągu pierwszej połowy wieku, gdy mowa jest
o wpływie wielkich mistrzów Odrodzenia na malar -
21 Por. uwagi Gerszenzon, jw., s. 41.

4

49