36
Arkadiusz Wagner
1. Oprawa z dekoracją
w typie tabula ansata
(górna okładzina),
introligator krakowski,
1583-1584,
zbiory Biblioteki
Jagiellońskiej,
fot. ©Biblioteka
Jagiellońska
naroża tablicy i jej uszaków wzbogacono motywami małych, złotych rozetek, wyciśnię-
tych stemplami (tłokami). Pole obu tablic wypełnia złocona majuskułowa inskrypcja
o antykwowym kroju liter: „ANDR | PATRICII | DE | ECCLESIA” (na górnej okładzinie)
oraz „BIBLIOTHECżE | ACCADEMLE CR: | AC. DONAVII (ostatnia litera poprawiona
przez introligatora na „T”) | AVCTOR” (na dolnej okładzinie). Na lekko zaokrąglonym
grzbiecie oprawy zaakcentowano pięć garbów zwięzów, ujętych przez wyciski strychulca
i oddzielających puste pola kompartymentów.
Fakt sporządzenia oprawy druku autorstwa krakowskiego uczonego, wydania jego
dzieła przez krakowską oficynę, a ponadto dedykowanie przez niego księgi Bibliotece
Akademii Krakowskiej, pozwala w niej widzieć wytwór lokalnego introligatora. Tezę tę
wspierają cechy morfologiczne oprawy, odpowiadające standardom produkcji stołeczne-
go ośrodka introligatorstwa XVI-wiecznego. Wśród nich wymienić należy zwłaszcza
zastosowanie fazowanych desek i bydlęcej skóry barwionej na ciemny brąz, jak również
użycie mosiężnych zapinek sztyftowych o prostej formie.
Arkadiusz Wagner
1. Oprawa z dekoracją
w typie tabula ansata
(górna okładzina),
introligator krakowski,
1583-1584,
zbiory Biblioteki
Jagiellońskiej,
fot. ©Biblioteka
Jagiellońska
naroża tablicy i jej uszaków wzbogacono motywami małych, złotych rozetek, wyciśnię-
tych stemplami (tłokami). Pole obu tablic wypełnia złocona majuskułowa inskrypcja
o antykwowym kroju liter: „ANDR | PATRICII | DE | ECCLESIA” (na górnej okładzinie)
oraz „BIBLIOTHECżE | ACCADEMLE CR: | AC. DONAVII (ostatnia litera poprawiona
przez introligatora na „T”) | AVCTOR” (na dolnej okładzinie). Na lekko zaokrąglonym
grzbiecie oprawy zaakcentowano pięć garbów zwięzów, ujętych przez wyciski strychulca
i oddzielających puste pola kompartymentów.
Fakt sporządzenia oprawy druku autorstwa krakowskiego uczonego, wydania jego
dzieła przez krakowską oficynę, a ponadto dedykowanie przez niego księgi Bibliotece
Akademii Krakowskiej, pozwala w niej widzieć wytwór lokalnego introligatora. Tezę tę
wspierają cechy morfologiczne oprawy, odpowiadające standardom produkcji stołeczne-
go ośrodka introligatorstwa XVI-wiecznego. Wśród nich wymienić należy zwłaszcza
zastosowanie fazowanych desek i bydlęcej skóry barwionej na ciemny brąz, jak również
użycie mosiężnych zapinek sztyftowych o prostej formie.