DOI issue:
Nr. 2
DOI article:Kronika Naukowa
DOI article:Miziołek, Jerzy: Wiedeńska konferencja Karol Lanckoroński i jego epoka/Karl Lanckoroński und seine Zeit (9-10 grudnia 2013)
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.70770#0324
321
JERZY MIZIOŁEK
Warszawa, Instytut Archeologii UW
Wiedeńska konferencja Karol Lanckoroński
i jego epoka/Karl Lanckoroński und seine Zeit
(9-10 grudnia 2013)
Odbyłem wielkie podróże, wiele z nich w towarzystwie
artystów
i historyków sztuki, i wiele po drodze kupiłem.
Karol Lanckoroński1
Żonaty najpierw z hr. Kińską, a po jej śmierci
z hr. Lichnowską, siostrą ambasadora nie-
mieckiego w Londynie z czasów I wojny
światowej, zżył się na pozór całkowicie z światem
dworu i bardzo ekskluzywnej arystokracji austriac-
kiej. Dom jego miał - pod wpływem żony - charak-
ter raczej niemiecki. Mimo to dzieci wychował na
gorących i ofiarnych patriotów polskich. Podczas
I wojny światowej oddał z własnej inicjatywy swoją
rezydencję w Lainz na szpital dla żołnierzy i ofice-
rów polskich, a córka jego [Karolina] pełniła tam
służbę pielęgniarki. [...] Widać z tego, że pod zło-
tem szamerowaną powłoką ochmistrza habsburskie-
go dworu biło zawsze serce polskie, szczerze kraj
swój miłujące”. Tak pisał o Karolu Lanckorońskim
(1848-1933) Alfred Wysocki, dodając ponadto, że
był on „Wysoki, okazały, z bujną blond brodą, wy-
glądał raczej na uczonego profesora”2 (ił. 1). Podob-
nych wypowiedzi o tym wielkim Polaku i wybitnym
1 Arthur ERNST, „Beim Grafen Lanckoroński”, Neues
Wiener Tagblatt, 195/1933, (17.07), s. 2-3.
2 Alfred WYSOCKI, Sprzed pół wieku, Kraków 1974,
s. 287. Zob. też Julius von TWARDOWSKI, Lanckoroń-
ski. Vortrag gehalten in Verein des Museumsfreunde zu
Wien am 26 November 1934, Wien 1934, i niezwykle in-
teresującą charakterystykę Lanckorońskiego pióra wybit-
nego archeologa niemieckiego Ludwiga CURTIUSA,
Deutsche und antike Welt, Stuttgart 1956, s. 292. Por.
Siegfried KASS, Der heimliche Kaiser der Kunst. Adolph
Bayersdorfer, seine Freunde und seine Zeit, Miinchen
1987, s. 195.
1. Karol Lanckoroński z córką Karoliną,
fotografia, ok. 1920 r, zbiory PAU w Krakowie
JERZY MIZIOŁEK
Warszawa, Instytut Archeologii UW
Wiedeńska konferencja Karol Lanckoroński
i jego epoka/Karl Lanckoroński und seine Zeit
(9-10 grudnia 2013)
Odbyłem wielkie podróże, wiele z nich w towarzystwie
artystów
i historyków sztuki, i wiele po drodze kupiłem.
Karol Lanckoroński1
Żonaty najpierw z hr. Kińską, a po jej śmierci
z hr. Lichnowską, siostrą ambasadora nie-
mieckiego w Londynie z czasów I wojny
światowej, zżył się na pozór całkowicie z światem
dworu i bardzo ekskluzywnej arystokracji austriac-
kiej. Dom jego miał - pod wpływem żony - charak-
ter raczej niemiecki. Mimo to dzieci wychował na
gorących i ofiarnych patriotów polskich. Podczas
I wojny światowej oddał z własnej inicjatywy swoją
rezydencję w Lainz na szpital dla żołnierzy i ofice-
rów polskich, a córka jego [Karolina] pełniła tam
służbę pielęgniarki. [...] Widać z tego, że pod zło-
tem szamerowaną powłoką ochmistrza habsburskie-
go dworu biło zawsze serce polskie, szczerze kraj
swój miłujące”. Tak pisał o Karolu Lanckorońskim
(1848-1933) Alfred Wysocki, dodając ponadto, że
był on „Wysoki, okazały, z bujną blond brodą, wy-
glądał raczej na uczonego profesora”2 (ił. 1). Podob-
nych wypowiedzi o tym wielkim Polaku i wybitnym
1 Arthur ERNST, „Beim Grafen Lanckoroński”, Neues
Wiener Tagblatt, 195/1933, (17.07), s. 2-3.
2 Alfred WYSOCKI, Sprzed pół wieku, Kraków 1974,
s. 287. Zob. też Julius von TWARDOWSKI, Lanckoroń-
ski. Vortrag gehalten in Verein des Museumsfreunde zu
Wien am 26 November 1934, Wien 1934, i niezwykle in-
teresującą charakterystykę Lanckorońskiego pióra wybit-
nego archeologa niemieckiego Ludwiga CURTIUSA,
Deutsche und antike Welt, Stuttgart 1956, s. 292. Por.
Siegfried KASS, Der heimliche Kaiser der Kunst. Adolph
Bayersdorfer, seine Freunde und seine Zeit, Miinchen
1987, s. 195.
1. Karol Lanckoroński z córką Karoliną,
fotografia, ok. 1920 r, zbiory PAU w Krakowie