Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (76.2014)

404

Michał Wardzyński

Mariusza Karpowicza, ks. Mariana Paulewicza i Eugeniusza Kosika, a ostatnio Dariusza
Kaliny, Łukasza Piotra Młynarskiego oraz piszącego te słowa3 sprawy artystyczne były na
ogół traktowane marginesowo.

Ludmiła WRÓBEL, „Uwagi o występowaniu żył kalcytowych na Górze Zelejowej koło Chęcin”, Zeszyty Naukowe
Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, 31:1961, z. 4, s. 89-106; Sylwester KO WALCZEWSKI, Marmury kieleckie,
Warszawa 1972; Eugenia i Jerzy FIJAŁKOWSCY, „Historia eksploatacji marmurów w Górach Świętokrzyskich”, Mu-
zeum Świętokrzyskie. Zeszyty Przyrodnicze, 1:1973, szczególnie s. 7-14, 23-25, 27, 43-49, 51, 58-59, 66-69, ryc. 9-15,
23, 29, 37-38, 40-41; Zygmunt KOWALCZEWSKI, „O surowcach mineralnych i rozwoju górnictwa w okolicach
Chęcin”, [w:] VII wieków Chęcin. Materiały sesji naukowej 24 V 1975 r„ red. Zenon GULDON, Chęciny 1976, s. 91-
99; Zenon GULDON, „Chęcińskie górnictwo i hutnictwo kruszcowe w XV-XVIII wieku. Baza źródłowa i stan badań”,
Studia Kieleckie, 1/21,1979, s. 7-21; Zbigniew RUBINOWSKI, „Chęcińskie złoża rud metali w świetle geologicznych
badan metalogenezy Gór Świętokrzyskich”, ibid., s. 23-36; Zenon GULDON, „Górnictwo ołowiu w starostwie chęciń-
skim w początkach XVII wieku”, ibid., s. 37-43; Zbigniew WÓJCIK, „Opis górnictwa okolic Chęcin Jana Filipa Caro-
siego z 1781 roku”, ibid., s. 45-57; Zenon GULDON, Waldemar KOWALSKI, „W kwestii identyfikacji surowców
skalnych użytych w XIV-XVIII w. do wyrobu tablic inskrypcyjnych na terenie Kielecczyzny”, Kwartalnik Historii
Kultury Materialnej, 32:1984, nr 4, s. 525-529; Jan URBAN, Bloczne skały węglanowe wpaleozoiku zachodniej części
Gór Świętokrzyskich, Kielce 1986, mpis powielony w Archiwum Państwowego Instytutu Geologicznego, Oddział Świę-
tokrzyski w Kielcach, nr inw. 1189, zwłaszcza s. 12-16, 40-50, 55-64 oraz Załącznik 10, s. 2-3, 5, 9-10, 20-22; Marian
PAULEWICZ, Chęcińskie górnictwo kruszcowe (XIV do poi. XVII wieku), Kielce 1992; Eugeniusz KOSIK, „Chęciń-
skie marmury”, [w:] W królewskich Chęcinach: monografia historyczno gospodarcza miasta i gminy Chęciny, red.
Eugeniusz KOSIK, Romuald NAGDOWSKI, Kielce 1996, s. 51-59; Stanisław ZBROJA, Maria KULETA, Zdzisław
M. MIGASZEWSKI, „Nowe dane o zlepieńcach z kamieniołomu «Zygmuntówka» w Górach Świętokrzyskich”, Biule-
tyn Państwowego Instytutu Geologicznego, 1998, nr 379, s. 41-59; Waldemar KOWALSKI, ,,Do zmartwychwstania
swego z pewnym wodzem Kristusem... ”: Staropolskie inskrypcje północno-zachodniej Małopołski, Kielce 2004,
zwłaszcza s. 153-159; Jacek RAJCHEL, Kamienny Kraków. Spojrzenie geołoga, wyd. 2, Kraków 2005, s. 56-64.
3 Aleksander KRÓL, „Kasper Fodyga budowniczy chęciński z początku XVII w. ”,Biuletyn Historii Sztuki, XIII: 1951,
nr 2-3, s. 88-117; Maria WEBER-KOZIŃSKA, „Kamieniarka w Polsce w okresie renesansu. Główne etapy rozwojowe
w historii naszego kamieniarstwa”, Architektura, 1954, nr 1 (75), s. 14-18; ead„ „Z problematyki historii kamieniarstwa
w Polsce”, Kwartałnik Architektury i Urbanistyki, VIIE1958, nr 1, s. 61-83; Nina MIKS-RUDKOWSKA, „Rzemiosło
kamieniarskie Kielecczyzny (zarys historyczny)”, [w:] Z dziejów rzemiosła na Kiełecczyźnie. Materiały sesji 11-12 XII
1969, Kielce 1973, s. 58-60; Mariusz KARPOWICZ, „Rzeźba około roku 1600-1630", [w:] Sztuka około roku 1600,
red. Teresa HRANKOWSKA, Warszawa 1974, s. 56-57, 69, 72; Marian PAULEWICZ, Eugeniusz KOSIK, „Kasper
Fodyga gwarek chęciński”, Towarzystwo Przyjaciół Górnictwa, Hutnictwa i Przemysłu Staropołskiego w Kiełcach.
Informator, VII: 1974, s. 1-9; Marian PAULEWICZ, „Szyby górnicze w rejonie Chęcin w latach 1610-1614”, ibid.,
VIII: 1975, s. 3-17; id., „Kościoły i kaplice Chęcin”, Nasza przeszłość: Studia z dziejów Kościoła i kułtury katołickiej
w Polsce, 57:1982, s. 211-231; Mariusz KARPOWICZ, „La Capella Fodiga, Eccezionale monumento di un mesoccone
in Polonia”, Quaderni Grigioniitaliani, LIX:1990, nr 1, s. 3-19; Michał WARDZYŃSKI, „O pierwotnym kształcie
ołtarza głównego w kościele parafialnym w Różanie na Białorusi”, Przegląd Wschodni, T. 7, z. 3, (27):2001, s. 909-
928; Mariusz KARPOWICZ, Da contadino a magnate. Gaspare Fodiga, architetto e scułtore di Mesocco in Polonia,
Mesocco 2002; id., Tomasz Poncino architekt pałacu kieleckiego, Kielce 2002, s. 33-43,51,55-56, il. 15,16,37-43,58,
59, 77; id., „Chronologia i geografia niderlandyzmu w rzeźbie 1. połowy XVII wieku”, [w:] Niderlandyzm na Śląsku i
w krajach ościennych, red. Mateusz KAPUSTKA, Andrzej KOZIEŁ, Piotr OSZCZANOWSKI, Wrocław 2003,
s. 45-48, il. 2-4; Michał WARDZYŃSKI, „Ołtarz główny fary w Płocku”, Mazowsze. Dziedzictwo kulturowe, X:2002,
nr 15, zwłaszcza s. 70-73; id., „NagrobekLwa Sapiehy w kościele Świętomichalskim w Wilnie”, Sztuka kresów wschod-
nich, t. 5, red. Piotr KRASNY, Andrzej BETLEJ, Kraków 2003, s. 135-152; id., „Nagrobek Pawła Stefana Sapiehy
w Holszanach”, [w:] Litwa i Polska. Dziedzictwo sztuki sakralnej, red. Wojciech BOBERSKI i Małgorzata OMILA-
NOWSKA, Warszawa 2004, s. 99-116; id., „Z zagadnień genezy i przekształceń struktury architektonicznej ołtarza
głównego w kościele św. Michała Archanioła w Wilnie”, Ikonotheka, XVIL2004, szczególnie s. 124-125, 128-133,
136-137; Dariusz KALINA, „Świętokrzyskie ślady Kacpra Fodygi”, [w:] Szkice z dziejów miasta. Chęciny na starej
fotografii, red. Dariusz KALINA, Kielce 2008, s. 15-26; Dominika DŁUGOSZ, „Śladami Włochów w Polsce od XVI
do XVIII wieku. Województwo świętokrzyskie”, Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach, XXIIL2007, zwłaszcza s.
173-175, 188; Michał WARDZYŃSKI, „The Great Competitors. The Import and Use of ‘Red’ Marble from Hungary,
Adnet, Stara Lubowla and Upper Hungary / Transylvania in Small Architecture and Sculpture in the Commonwealth
from the Fourteenth Century to the First Half of the Seventeenth Century”, [w:] Ades du XVle Colloque International