RzeźbIARSKO-KAMIENIARSKA RODZINA VeNOSTA I JEJ DZIAŁALNOŚĆ W 1. POŁOWIE XVII WIEKU
451
29. Niepołomice, kościół par., kapłica
Branickich, nagrobek, figura Grzegorza
Branickiego, po 1596-1598, proj. Santi Gucci
Fiorentino (atryb.), wyk. nieustalony rzeźbiarz
niderłandzki łub niemiecki z Pińczowa (atryb.).
Fot. autor
30. Niepołomice, kościół par, kapłica
Branickich, nagrobek, figura Katarzyny
Branickiej, po 1596-1598, proj. Santi Gucci
Fiorentino (atryb.), wyk. nieustalony
rzeźbiarz niderłandzki łub niemiecki
z Pińczowa (atryb.). Fot. autor
poleceni staroście przez Janusza Oleksego, uczestniczyli w pracach przy wyposażaniu
nowej rezydencji w detale marmurowe178.
Nagrobkowe posągi rycerskie w pozie klęczącej występujące w kręgu rzeźby pińczow-
skiej przełomu XVI i XVII w. są stosunkowo często spotykane (por. Niepołomice, Koniu-
sza, Bejsce i Bolesław; ił. 29-3O)179, omawiana zaś kielecka statua powstała
najprawdopodobniej w latach 40. XVII w. jest ogólnie wzorowana na wcześniejszych o
blisko ćwierćwiecze kilku figurach, które można przekonująco związać z pracownią
178 BJ rkps 5232, BN mf 2136, op. cit, f. 310r-31 Ir (die sabbato post domenicam Misericordiae proximae AD 1641);
WARDZYŃSKI, „The Quarries, the ‘Marble’...”, s. 388. Na temat najnowszego stanu badań nad wyposażeniem willi
biskupiej w Kielcach zob. PIENIĄŻEK-SAMEK, „Wystrój i wyposażenie apartamentu biskupiego w Kielcach w XVII
i XVIII wieku. Dane historyczne a rzeczywistość”, Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach, 21:2003, s. 31-38.
179 Na temat pomnika w Koniuszy zob. KZSP, T. I, z. 8, s. 13. Por. też Władysław TATARKIEWICZ, „Nagrobki
z figurami klęczącymi”, [w:] id., O sztucepolskiejXVII iXVIII wieku. Architektura, rzeźba, Warszawa 1966, s. 405-406,
415-416, ryc. 208, 209, 220.
451
29. Niepołomice, kościół par., kapłica
Branickich, nagrobek, figura Grzegorza
Branickiego, po 1596-1598, proj. Santi Gucci
Fiorentino (atryb.), wyk. nieustalony rzeźbiarz
niderłandzki łub niemiecki z Pińczowa (atryb.).
Fot. autor
30. Niepołomice, kościół par, kapłica
Branickich, nagrobek, figura Katarzyny
Branickiej, po 1596-1598, proj. Santi Gucci
Fiorentino (atryb.), wyk. nieustalony
rzeźbiarz niderłandzki łub niemiecki
z Pińczowa (atryb.). Fot. autor
poleceni staroście przez Janusza Oleksego, uczestniczyli w pracach przy wyposażaniu
nowej rezydencji w detale marmurowe178.
Nagrobkowe posągi rycerskie w pozie klęczącej występujące w kręgu rzeźby pińczow-
skiej przełomu XVI i XVII w. są stosunkowo często spotykane (por. Niepołomice, Koniu-
sza, Bejsce i Bolesław; ił. 29-3O)179, omawiana zaś kielecka statua powstała
najprawdopodobniej w latach 40. XVII w. jest ogólnie wzorowana na wcześniejszych o
blisko ćwierćwiecze kilku figurach, które można przekonująco związać z pracownią
178 BJ rkps 5232, BN mf 2136, op. cit, f. 310r-31 Ir (die sabbato post domenicam Misericordiae proximae AD 1641);
WARDZYŃSKI, „The Quarries, the ‘Marble’...”, s. 388. Na temat najnowszego stanu badań nad wyposażeniem willi
biskupiej w Kielcach zob. PIENIĄŻEK-SAMEK, „Wystrój i wyposażenie apartamentu biskupiego w Kielcach w XVII
i XVIII wieku. Dane historyczne a rzeczywistość”, Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach, 21:2003, s. 31-38.
179 Na temat pomnika w Koniuszy zob. KZSP, T. I, z. 8, s. 13. Por. też Władysław TATARKIEWICZ, „Nagrobki
z figurami klęczącymi”, [w:] id., O sztucepolskiejXVII iXVIII wieku. Architektura, rzeźba, Warszawa 1966, s. 405-406,
415-416, ryc. 208, 209, 220.